voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.711):

Verkwikkend

zee

hoe je speelt
met mijn zintuigen
dromen tot leven wekt

toefjes balsem
vleiend schikt op
mijn moegestreden hoofd

vurigheid van de horizon
als een rode blos legt
op mijn matte wangen

meeuwen rond laat vleugelen
ze mijn fantasie laat dragen
mijn oprecht verlangen

zee

hoe je speelt
het water laat tieren
schelpen reikt aan een kind

het tegendraadse leven
laat varen, zodat het
een juiste koers vindt

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 5 september 2016

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

3.9 met 14 stemmen

451

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Fari (Solitair), 9 jaar geleden

Heel mooi en aangenaam verwoord.

Coby Poelman-Duisterwinkel, 9 jaar geleden

Alle zintuigen openen zich bij het lezen van dit verkwikkende gedicht. Schitterend!

Guy Aarts, 9 jaar geleden

Een toppertje! Alles is aanwezig om in dit maritiem sfeergedicht weg te dromen. Heel graag (meermaals) gelezen, Hilly!

Martien Montanus, 9 jaar geleden

De zee.....een onuitputtelijke inspiratiebron......en jij weet er wel raad mee Hilly!

ww, 9 jaar geleden

tierelierend, je waterwoorden, als die van de zee!

Marije Hendrikx, 9 jaar geleden

altijd is er de zee... zo mooi Hilly

jonhy donovan, 9 jaar geleden

prachtig geschreven Hilly, ik ben fan!

Hanneke van Almelo, 9 jaar geleden

Wat mooi! Ik was er even...

kerima ellouise, 9 jaar geleden

Hilly, hoe je zachtheid en verlangen in mijn ogen legt....prachtig !

Dianah, 9 jaar geleden

Erg mooi Hilly!

Geef je reactie op deze inzending: