Alle inzendingen, jaar 2016, week 39

het is alsof je blik steeds meer naar binnen gekeerd raakt je voorhoofd steeds donkerder wordt je wangen steeds strakker je mond steeds afstandelijker dan enig iets wat ooit van mij was je lichaam zo doorzichtig alsof mijn hand zo door je heen kan als ik probeer tegen te houden dat je verdwijnt je bent onder ons maar hebt het contact verbroken…

Wij zoeken God, die niet dan in geluk Gevonden wordt, in angst en ongeluk. Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

Onze nationale Grutto is groot. Groter dan een vliegmachien. Oranje grutto's samen zijn veel groener dan onze hemelsblauwe KLM, misschien. Helaas, onze oranje gruttovloot slinkt. Bedreigde grutto's beschermen vergt geld. Terecht werden grutto's nationale vogels. Onze Afrikaanse Grutto is ons aller held.…

nog niet zo lang geleden slibde deze monding zich monddood waarmee woorden gezegd zijn als verkavelde kamers in een buitenhuis heden zoek ik heil in een belendend lichaam tot grenzen aan muren, ooit…

handig bekeken vanuit 't buitenland in Nederland griezelt men ervan volgens azië/midden oosten een subliem plan jonge kippetjes zo lieflijk amper genoten van ieder streepje zonnestraal voor hen banaal bekijk alstublieft dit erbarmelijk lijden op de site stel vragen voordat u/jij de pizza smakelijk op gaat eten lieve…

De mond verbiedt het spreken kostbaar licht het niet verdraagt de pijnboom waakt over de stam ontkiemen wordt geweigerd emoties strelen het gevaar dwaling zoekt de warme corpus hoogtepunten dag en nacht stroomt de hars het wilde kleven zaad verspilt op droge grond waar Onan’s scepter heerst.…

Een grasparkiet leert soms spreken; in tweelettergrepige woorden kan deze de vereenzaming in de samenleving soms verbreken. Groen of anders felgekleurd; met dop neus blauw of vrouwelijk roze gekleurd kan deze de eenzaamheid soms met een 'hallo' verbreken; na een moeizame matineuze training kan het kleine vedergewicht troostende woordjes spreken…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

Je komt uit 'n ander land je bent gevlucht uit je eigen land Voor oorlog twist voor 't braken van schiettuig gevlucht aan de hand van je ouders op hun schouder in hun armen Je kon jezelf aan hen warmen door koude nachten kille morgen.... Je had geen weet van hun zorgen hun en jouw toekomst Je voelde je alleen zo met…

Het dichten is vooral liefhebberij: zodra de schouders lichtelijk verkrampen de adem stokt en zware hersendampen het hoofd omgeven, voelt het zich onvrij Het dichten werkt het best als spielerei niet al te serieus; een boodschap wrochten dat is slechts de garantie voor gedrochten voor draken, leguanen en harpij Het dichten zoekt een opening…

Daar buiten bleef de regen stromen maar binnen kon ik even dromen en heb mezelf zo meegenomen naar de zomertijd Ik droomde toen van bootje varen, van zon, zee, strand en pootjebaden totdat ik in de ogen staarde van een mooie meid Ineens zag ik haar voor me zitten, te stralen in de zomerhitte genietend van een droge witte wijn op het…

Clinton for president! Waardige opvolgster Hillary bezigt Gevoel en verstand Stumperd, die Trump, met zijn Komediantenkul Krijgt hij de uitlachers Fluks op zijn hand!…

Zal ik ooit zo rustig zijn vanbinnen dat ik me niet meer stoor aan het trage ritme, de langzaamheid van een ander? Zal ik ooit zo geduldig zijn als het seizoen dat nu de bladeren doet vallen in de zekerheid dat er straks weer lente komt? Zal ik ooit zo warm zijn dat de herfstwind me niet meer kan afkoelen tot zwijgzaamheid omdat ik me…

nooit zal jij er in slagen om mij uit jouw mooi hoofdje te verjagen nooit zal jij ervaren hoe het is om met mij de ware liefde te evenaren nooit zal jij voelen wat ik met vurige passie wilde bedoelen nooit zal jij begrijpen hoe het is om met mij de sterrenhemel te bereiken nee... nooit zal…

Rijdend langs 't weiland, zie 'k twee paarden staan maar het waren er toch drie? Zou er eentje zijn doodgegaan speurend over het geheel, zie ik ineens in plaats van drie dat een moeder haar veulen koestert. Rijdend langs 't weiland op de weg terug speur ik naar de vier, geboortes blijven mooi!…

Twee kleinzoons staan aan de deur, vragend: Oma, wil je kinderzegels? Natuurlijk neem ik die, maar niet aan de deur, kom snel binnen. Terwijl ik de boekhouding regel voor de zegels, ziet de jongste de zakjes van de grutter mag ik die Opa? Ja hoor, neem maar mee, maar ach heden, o jee....die waren de kleindochters beloofd. Even snel geregeld…

Mijn leven geleefd, ik ben zo moe Het is volbracht, mijn lichaam is op, ik heb geen kracht De regie moet ik uit handen geven, afhankelijk zal ik nu verder leven De artsen hebben geen oplossingen meer Helaas! slijtage hoor ik keer op keer Mijn laatste wens is thuis in alle rust te verscheiden vooral medische noodgrepen te vermijden Genoeg…

vandaag zal ze de inkt uit haar pen laten stromen ze zal dichtbij zichzelf blijven vandaag zal ze de woorden omhelzen ze verdragen waar het moet zal ze haar rug rechten vandaag…

Als kuddedier doen wij volgens NS Op hun perron vooral de foute dingen Door bij dezelfde treindeur te staan dringen Veroorzaken we tijdverlies en stress Nieuw: Instapzones, eindelijk beland je In die coupé van 'krantje en croissantje'.…

nee, ik ga het echt niet hebben over de smalle, lange vingertjes noch over de tien teentjes (misschien een hoogst enkele maal) ik zal ook niet zeggen hoe perfect hij is of er woorden aan toevoegen die volstrekt superlatief zijn, in het begin of middenstuk en zeker niet aan het eind (maar dit terzijde) het meest voorkomende zou natuurlijk…

De wereld van gisteren is mistig opgelost Prettig verstoord zweeft alles ter plaatse Vranke vormen hangen nevelig omfloerst Traag blaast de zon alles weer in beweging Warmkleurig viert dit fris seizoen ingetogen Het verdwijnen van alles wat terugkomt Terwijl wij voetstoots vooruit willen draait de natuur geduldig cirkels Door nevel praten…

ik schrijf mijn letters in rood dichtbij mijn hart, waar dood en leven één zijn en ik laat de negatieve dag een overgang naar zonlicht maken achteraf kijk ik terug, de zegen van een priesterhand rust op mijn wang, en op mijn rug zijn woorden rust en liefde rond een kleine grot verwijzen naar het lot en niet – naar bange oorden…

de steen zwijgt in het grijze grind twee namen een levensloop samen zandkorrels door de wind gebracht schuren de letters matteren de glans strak geharkte perken vragen aandacht maar och, het kan me niet bekoren ik voel me als het musje tussen het madeliefjesgras toch verloren……

Reptielen, die de lucht gingen verkennen, werden Archeopterix en vogels. Zoogdieren, die de wal de rug toe keerden, gingen weer leven als een vis. Mensen, die de wereld onleefbaar maken, verlangen naar de ruimte. Biologen en dichters, weten nu al bijna zeker, dat dat niet verstandig is.…

Er moeten toch mensen wonen, ik luister, en herinner mij dit huis, de lege eierschalen, de koude resten thee, de waaiende gordijnen, op het tafellaken grijze stront van vogeltjes, Oh, goede morgen, als kabouters in zachte pyjama's gaan de geluiden door het huis, de eerste Clementi, de kranen, de fluit van het kokende water. Geluk is langzaam…

als ik je streel voel wat je beweegt lachen je ogen herkenning fluister jij woorden met de warmte van onze laatste liefdevolle date vastgelegd op de mooiste plaats in je geest met diepe emoties omkleed om direct te openen met de intiemste sferen om al het nieuwe te proberen waarbij respect en vertrouwen de basis is om aan onze…

Nu wil men in Oost Groningen gaan boren Naar nog zo ’n pareltje van Gronings goud, Naar het van smetten vrije Gronings zout, Waar ze zich in die streek nou wild aan storen. Alsof ze door de ratten zijn gebeten: “Wie hebbn het nog nooit zo zolt gevreetn”.…

Ik denk bij de regen slechts aan een paraplu, want ik ben heel simpel, simpeler dan U. Zout is voor mij oorzaak van een bruine huid, want ik leg de dingen erg simpel uit. Ik vind socialisme zonder meer verkeerd, want ik ben nu eenmaal ongecompliceerd. Praat ik over liefde, dan denk ik slechts aan vlees…

Gods wegen zijn niet ondoorgrondelijk zelfs in de lucht manifest zich het kruis wat kerken en gelovigen mogen dragen maar nog belangrijke het ongeloof wat niet een mens bewees maar een dier de haan!!…

zelfverzekerd redelijk eigenwijs fonkelende kijkertjes verraden haar ondeugendheid maar wie kan het wat schelen zij… laat je genieten lichamelijk en spiritueel je wordt er niet ouder door integendeel, je voelt dat je leeft zij… bezorgt je positieve gevoelens nooit eerder gekend fantastisch te mogen voelen dat ze om…