Alle inzendingen, jaar 2018, week 20

warmte fluctueert ik drijf van hoog naar laag in koesterende pulsen heb geen gewicht maar deel oppervlak dat van kleur verschiet als het een andere deining biedt ik kom niet dichterbij er zijn langszij geen vergezichten die oplichtend afscheid nemen als partij ons motto is voel je even vrij zonder aardse beperking alleen…

Alsof hij niet meer hoog staat aangeschreven Werd dit jaar onze Driekdag afgelast Men vond dat zo'n feest niet bij pinkster past Ik ben terneergeslagen thuisgebleven Als troost dronk ik op Driek een Vinho Verde En hoorde plots zijn stem, hij bromde: merde!…

zo vallen zaken uit de lucht onverwacht en ongewild je van geen kwaad bewust een peer werd je geschild je krabt maar in je haren en denkt aan een complot wie heeft hier dan bezwaren door wie word je bedot aan de trainer had je nooit gedacht alles verliep goed, je scoorde vlot maar nu zelfs geen plaats meer op de bank ja, je wordt behandeld…

Papier, pen Open ogen, open oren, voelend lichaam En natuurlijk, expressie, essentie, en Zo ontstaat de Waarheid Innerlijk En uiterlijk…

De kleren op de kleerhanger kleuren klaaglijk en klein afgeleefd en weggedaan maar het eind mag niet komen het verlangen naar enkel draad te zijn enkel stof` .…

De snelste renner in het uur maakt tegenstrevers 't leven zuur. Zijn naam is Tom Tom, een coureur met groot verzet en derailleur pedalen malend - benenzuur, dynamisch, dertig mijl per uur. In aerozit over zijn stuur bij sneeuw en wind en regenguur sloopt hij als Hannibal de muur der Alpen - legt zo op den duur zijn naast rivalen in de…

Het beste paard van stal. Met witte bles en donkere manen. Niets kan zijn koninklijke uitstraling doen tanen. In volle draf over hindernissen niet te stuiten. In edelheid treedt de ware aard naar buiten. In vol galop gaat het beste paard van stal. Een volbloed moet glanzen bovenal.…

Dit schreef ik voor een vriendin. Troosten Mag ik je troosten, als je verdriet hebt in een tijd van onzekerheid. Mag ik je troosten met woorden en liefde. Mag ik je troosten, ook al is het op afstand zo ver van elkaar vandaan. Je moet weten: 'elke dag, denk ik aan jou lieve vriendin.' Kon ik maar even bij je zijn om je te omhelzen…

nadat we tafel en stoel verschoven de feiten naar fabels verdraaiden de serviezen in de kast veschikten de waarheid naar details verzetten dachten we dat alles wat we aanraakten in iets beters veranderen zou maar onze harten werden grauw en grijs als graniet we verkeken ons op het glanzende goud zoals Midas…

De Driekdag ging door Pinksteren niet door In Ruigoord had men echter wel de geest Jan Kal kreeg een trofee, er was een feest Hij glom, de muzenzoon, van oor tot oor Geheel terecht natuurlijk, die bekroning Ik noem hem voortaan de Sonnettenkoning…

Waar zou de sonnettettekeizer zijn Misschien zit hij wel bij het Opperwezen Zijn geestigste gedichten voor te lezen Of fladdert vrolijk rond als serafijn Hoe het ook zij, ik kan me niet vergissen Hij is! De onvolprezen Driek van Wissen…

Straatlichten en hun weerspiegelingen versmelten en verdwijnen in 1 punt in de verte: het punt van gekende terugkeer. Door dat punt, voorbij dat punt wil ik heen. Lichtbakens op de warrelende weg tijdens de verre zoektocht naar het dichte ik.…

Hij zweefde over ‘t water nog voor de dag begon ’t kwam toen eeuwen later als troostend Pinksterbron ’t Mocht mensen inspireren in Woorden opgeschreven opdat wij mogen leren hoe wij toch moeten leven Als harten open gaan zal Hij Zijn werk beginnen ’t doet ons dan verstaan hoe Jezus te beminnen ’t Zal een dreiging vormen voor wie de…

De mislukking ingepakt in dozen zonder opschrift dozen die niets verraden van de vijf smaken van de liefde, haar netels en het plakgras eromheen Bij jouw spullen de misverstanden de stille pijn van afstand en niet na te vertellen grapjes die ik meteen vergat in mijn verlangen naar gezelligheid Dag dozen…

Niet alleen de leeuwerik met z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet…

Soms kan ik de drang echt niet weerstaan en jump ik op mijn fiets om naar een Chinees restaurant te gaan, waar ik dan nasi goreng speciaal bestel en als een kind zo blij naar de karpers in het grote aquarium kijk, terwijl ik gespannen wacht op het uitspreken van mijn nummer en de dierbare vraag 'extra sambal erbij?', waar ik altijd positief…

Wat valt er nog te bergen als alles is teruggezonken, vaders, broers, Sophie? Door het plafond wenken wormen. Bomen pompen hen vol. Zerken vastgelopen rookpluimen boven een stad, huizen waarin mag worden geleefd. Gras groeit nog een paar dagen nadat het is gemaaid. Alles weggestopt, keurig zoals de kelders die in dochters worden verborgen…

Wie zal mij verklaren, Wie van dees twee paren 't Meest is in de nood? 't Rijke heeft geen liefde, 't Arme paar geen brood.…

Gospel en house party Koninklijk huwelijk! Zilveren jaguar Iedereen net Doe aan de liefde in HarryMetMeghanstijl! (Heden door klemtonen Geen sonnettet)…

licht en schaduw streden schemerend hun wedstrijd waarbij contrast de tijd als zwaard hanteerde zij blonk vlijmscherp het eindsignaal in de laatste flikkering van deze heroïsch gespeelde ronde zacht duister legt zich tevreden neer op de bereikte plaats maar donker kent nog een laatst flits verweer ongezien door velen koestert…

de ochtendnevel sluimert in stilte staat de wind op de kim ontwaakt de zon baadt in zee. ------------------------- Uit: 'Henk Lassche, het eigen landschap', biografie van Ed Wingen, 2001.…

Ik neem even een aanloopje om de dag te laten aanvangen. Mijn benen hebben even gebrek aan initiatief.Afwezigheid van zin zit vermoed ik mentaal gegoten. Ik daag ze wel weer uit dat komt wel weer goed. Een voet, voet voor voet tegelijk en dan zit er wel weer schot met hak en hiel voorzichtig talend beweging in. Soms willen ook…

Daklozen op straat Voor velen haast onzichtbaar Niet voor hen die zien……

Met snelle pootjes trippelen ze langs de zee steeds net voor je uit…

Wij lopen lopen alleen op eigen benen Lopen wij op onze handen? dan zien we... de wereld op z'n kop als dat niet al dagelijks gebeurt als we op eigen benen lopen.…

Schrijver ben ik - was ik - ben ik Mijn pen geworteld in Koerdistan De uniformen pakten mij op Rukten mijn snorharen 1 voor 1 uit Al waren het woorden tegen hen Sloegen en spiesden mij met stokken om er een punt achter te zetten Een zin kende ik niet meer Ik schrééuwde VERWARRING uit Nu woont mijn bewerkt lichaam in een ver en vreemd…

ze wil de groei vertragen al zal dat niet kunnen de wereld is in lood gegoten en ze weet dat de stekeblinde vlek en de morsdode hoek elkaar niet kunnen luchten of zien wiegende halmen in het zachte zomerveld een landschap in stippen en strepen en uit het niets de zang van de de zwaluw voor moed en geluk…

Paardrijden op een mooie lentedag. Zo rustig en lief. Opeens wild vanuit het niets. Jij schrikt en raakt in paniek. Luid gillen van angst en verdriet. Het paard rent zo hard als hij kan. Blijven zitten het gaat niet het ergste gebeurt dan. Jij valt hard tegen een boom. Bewusteloos lig jij op de grond. Het was duidelijk jij bent zwaargewond…

Het liefste van voorbij is zo verweven door mijn leven als een bundel gouddraden verkregen uit het vlas het voelt nog steeds zacht strelend als zoete bloemengeuren in een zomerlied die mijn dagen doen kleuren dat helend opklinkt uit verleden hoe intens onze liefde was…

Als je tranen laat vloeien vermindert het verdriet. Je hebt gevoelens, je hoeft ze niet te onderdrukken. Het liefst zou je even een arm om je heen willen hebben, om je emoties te kunnen delen. Liefde en verdriet gaan vaak samen. Het is nu eenmaal de waarheid.…