139 resultaten.
Zie! een moedige traan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Het zijn angstige tranen,
die emmers doen overlopen.
Het zijn tranen die weten,
wat pijn is, wat verdriet.
Het is een moedig mens,
die het aandurft,
om in een stille vijver van verdriet,
een wonderlijke steen te gooien.
Zie!
De steen heeft onze angst verdreven.
Onze ogen worden vanzelf weer droog.
Onze vijver is opnieuw gaan leven!…
Natte nachtmerrie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 368 Polderland, raaiend gras
Dotterbloemend glooiende oever
Ruisend riet
Waterkant lonkt naar mij
Mysterieus watergekringel
Luchtbellen vermoeden leven in dit nat
Schrijvertjes schaatsen gedogen
Onder dit oppervlak echter
Vergalt de bittervoorn
Stekelt de baars en wordt
Amoebevormig bloedgezogen.…
Bij het schilderij
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 67 Ze leerde hem de werkelijkheid
te aanschouwen bij het schilderij
in een wereld die veranderd was
de sombere kleuren mysterieus
op de gegeselde lichaamsdelen
deden pijn aan de ogen
de jongeling voelde wel
maar kon er met zijn verstand
niet bij, dat iemand dit vertelde
bij het schilderij, dat hij aanschouwde
als onderdeel van zijn jeugdige…
Tango, dans van licht en eenheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 825 in het donker van de hartstocht licht wervelende passie op
dansers kleuren verstild de zwartheid van de nacht
liefdevol voegen wezens zich naar elkaar op vergankelijke tonen
zij smelten samen in een vertrouwde thuiskomst
we voelen warmte onder een adembenemend verlichte paraplu
wanneer de doorschijnende ruimte
ons confronteert met de verbonden…
De mysterieuze vrouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Hij slaat haar gade
in de expositiezaal
van achter een omlijsting.
Wat zou hij graag
haar denken
observeren
zoals ze daar
gebiologeerd
zijn schilderstukken
bestudeert
haar ene schouder
lager dan de ander,
het ene been een
tikje buigend,
dat tasje op haar zij.
Vooral haar blik
intrigeert onder dat
rode hoedje,
het mysterieuze…
De mysterieuze vrouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 287 Hij slaat haar gade
in de expositiezaal
van achter een omlijsting.
Wat zou hij graag
haar denken
observeren
zoals ze daar
gebiologeerd
zijn schilderstukken
bestudeert
haar ene schouder
lager dan de ander,
het ene been een
tikje buigend,
dat tasje op haar zij.
Vooral haar blik
intrigeert onder dat
rode hoedje,
het mysterieuze…
RARE LIEFDE
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 736 ik denk aan je
ik laat je nooit meer los
althans dat dacht ik toch
o nee dat toch niet
en dan gebeurt het weer
ik verlang naar je
wil je vasthouden
van je houden tot aan de eeuwigheid
laat jij het toe
of neem je het weg
het is raar mijn liefde voor jou
ik hou van je en soms ook niet
ik wil bij je zijn en toch ook niet
wat is…
mystieke observatie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 142 wat een sterrenhemel uitricht
met de mooiste mysterieuze plekjes
veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes
maar die mooie mysterieuze plekjes
hebben goed verscholen trekjes
en die liegen zo vaak in het licht!…
levensroos
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 756 waar de zwarte roos
haar blaadjes krult
ingetogen, niets verhult
mysterieus
in donkere kleuren
mij bedwelmt
door intense geuren
verovert ze zacht
dit hart gegeven
straalt ze bij nacht
kleurt mijn leven
weerspiegelt in hoop
de duisternis
door liefde omgeven
een roos
voor het leven…
Duistere gedachten
gedicht
3.0 met 45 stemmen 9.505 Mysterieus
wanneer
voetstappen klinken
hol en leeg
sporen
die je achtervolgen
als je alleen
in het donker
slechts verlicht door
het flauwe schijnsel
van de maan
geschrokken
omkijkt
maar van tevoren
weet
dat er niets is
en toch
dat onbehaaglijke
gevoel
langs je rug kruipt
lopend
door donkere, verlaten
straten…
Zonder afscheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 188 Vanavond kwam hij niet meer
vurige hemel
krijsende zeemeeuwen
bloedende wonden
aan velerlei
gevoelens ten prooi
voorwaarts gestuwd
altijd en overal
weer het zelfde
mysterieus zijn
de gekleurde vogels
gouden hemel
verre horizonten
en jouw blik
die boekdelen sprak…
grijsgrauwe herfstsfeer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 de nacht vlucht weg
voor het oog van de dag
een dikke mist
pakt het dorp mysterieus in
de verstrooiing gaat
op en neer
die je dus niet kan pakken
voor je gezichtsveld
(je weet niet hoe)
morgen is er weer een dag
om naar te kijken
misschien zie je dan wel
prachtige weidse vergezichten
onder blauwe luchten…
Meisje onbekend
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 898 Niemand die haar kan doorgronden
Mysterieus in heel haar zijn
likt zij haar eigen wonden
Vecht zij alleen tegen de pijn
Zij brengt iedereen in verwarring
niet om de dingen die zij zegt
Maar om de weg die zij ging
En de kracht waarmee zij vecht
Zij kan iedereen doen geloven
dat zwakte niet bestaat
zij komt alles weer te boven
het is de…
liefde-kunst
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 438 Liefde is
wijsheid het
geduld van een moeder
hooglied van
man en vrouw
schone poëzie
luister ik
wat niet gezongen
kijk wat niet geschilderd
als in een
mooi mysterieus schilderij
zijn strelende
vingers op de plaats
van haar hart
O heerlijke
liefde tere roos in knop
bloem die langzaam openbloeit!"…
enigma
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 279 ik heb een spiegel in mijn tuin
zonder weerbeeld
stap niet door de lijst
het scheidende membraam
beweegt heen en weer
op mij toe
van mij af
raak niet aan
eens vloog er een vlinder op
die nooit weerzien werd
regen dringt drinkend
wordt weer afgescheiden
ik vang het
hopend op een glimp
vanachter
moet mysterie
niet mysterieus…
Onmogelijke liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 382 Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen
Die pijnlijke bittere woorden
Wat ik voor je voel is nooit gelogen
Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden
Net als regen onvoorspelbaar
Mysterieus
Voor een roos is dit onmisbaar
Je maakt me nerveus
Jij bent de regen en ik sterf van de dorst
laat me niet lijden
Door me te misleiden…
Samengesteld
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 274 Want het is mysterieus en magisch. Magisch
wanneer wij smelten, als twee vlokken in een sneeuwstorm
midden december. Het begint als een vaag iets
en verandert langzaam in samengestelde vorm.
…en het mysterie.…
jij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 60 Als ik naar je kijk
zie ik wolken in je ogen staan
De sterren dwarrelend om je heen
met de wind van de zee in je haar
Je lichaam stralend , warm als de zon
Je gezicht mysterieus en glimlachend
als de zilv'ren maan.…
Onderdaan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 463 In het bergrijk,
waar de seizoenen overheersen
en de horizon
minuut na minuut
zo majestueus verkleurt
daar vervagen grenzen
van tijd van ruimte
Daar leidt het licht
een gebroken bestaan
Daar ontkiemen vergezichten
mysterieus in nevelen verhuld
een adellijke gloed
van zon en van maan
In dit biotoop
van onvergankelijkheid
is de mens…
prutske
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 190 je bent zo mysterieus, zo magisch en zo stil.
je bent zo mooi, zo lief, je bent wat ik wil.
je laat me lachen, zo spontaan.
je laat me huilen, met een traan.
je bent zo speciaal, zoveel beter dan al de rest.
je bent zo speciaal, gewoon allerbest.
je bent zo speciaal, maakt me elke dag weer blij.
want de allerbeste, dat ben jij.…
Bescheiden gezichten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 256 Je schrijft zonder de passie
te herhalen van de heldere stem
uit de spelonken van het duister
je spiegelt jouw verlangen
aan bescheiden vriendschappen
de eenzaamheid compleet
je fotografeert mysterieus
oude bomen in nevellichten
vaak vertwijfeld serieus
je projecteert jouw behoeften
in probeersels en gedichten
tekent met een loodgrijs…
Meester Vreeze
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Meester Vreeze
sluipt naar
binnen, hijst het
doek en gaat
beginnen. Hij
speelt met schimmen
op een scherm.
Een stripverhaal
in duizend delen,
schaduwen die mij
bespelen, tot ik
het niet meer kan
velen en onzinnig
beef en gil. Hij
kruipt onder al
mijn leden en
grijnst meer dan
tevreden. Het
doek daalt weer
naar beneden. Tot
de een…
Een gebaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.848 Eenvoudig als een handkus
mysterieus als een gebaar
een brand van jaren
tot peuk geworden sjekkie
is ongezond
daarmee gekweld
alsof gezondheid terminaal nog telt
een troosttrek in de schemering
is hem ontraden
met laatste krachten
zuigen aan het leven
dat ‘ongezond‘ is waar
maar mag hij
voor hij sterven gaat
als klein gebaar…
Jacaranda
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 972 de
jacarandaboom
oogverblindend mooi
in zomertooi
zie ik het blauw
van de geurende bloemen
dan kan ik alleen
de jacarandaboom benoemen
ik zie de intense kleuren
bijna onnatuurlijk
zo het lijkt
figuurlijk
zo het blijkt
abstract
als nep, een onecht geheel
prachtige bloemen
en het zijn er veel
apocalyptisch
bijna onwerkelijk
en mysterieus…
Mysterieuze Zwaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 zwaan zwaan zo mysterieus
laat je niet verleiden
die onheilspellende
onderaardse rivier af te gaan
waar leidt hij heen
geesten zullen je bestoken
je zult mogelijk
worden gebroken
zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je
enkel tot het zijn van het gezicht
de naam die Jean Sibelius heeft
gegeven aan z’n symfonisch gedicht…
De Maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Mysterieus licht
in de nacht,
een cryptisch gedicht
met magische kracht.
Meesteres over eb en vloed,
verraderlijk veranderlijk van vorm
als de kleur van het gemoed
voor de stilte na de storm.
Ze zal een wijze gids blijken
àls we in het duister durven kijken.…
Verwachtingsvol
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 3.771 Het zachte schijnsel van de haard
bloost de wangen rozerood
ze wiegt zich in een schommelstoel
en vouwt de handen teder
om het wonder in haar schoot
ze heeft iets...een geheim
dat enkel door een vrouw
is te ervaren
ogen glanzen mysterieus
in glimlachend staren
ze lijkt gehuld in kopergloed
die vertedert en verblindt
voor mij als…
Toverstof
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 618 De glinster in je ogen
laat sterrenstof twinkelen
Mysterieus, zwevend en bewogen
strijkt het vanuit de hemel op mij neer
De twinkel in je ogen
bekleedt met glinsterstof
Mijn naakte waarheid
raakt doel, keer op keer
Heeft mij met warmte omgeven
Ik sla het zachtjes om mij heen,
zak even in gedachten weg
en geniet nog heel even…
Verwachtingsvol
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.033 Het zachte schijnsel van de haard
bloost haar wangen rozerood
ze wiegt zich in een schommelstoel
en vouwt de handen teder
om het wonder in d’r schoot
ze heeft iets...een geheim
dat enkel door een vrouw
is te ervaren
haar ogen glanzen mysterieus
in glimlachend staren
ze lijkt gehuld in kopergloed
die vertedert en verblindt
voor…
Daartussen parelt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 ik eigen blauw
als basis voor
helderheid en kou
het donkere
geeft diepte in
mysterieus verdwijnen
door het lichte
sprankelt zon
zijn magisch schijnen
op pril groen
en later schaduwrijk
koel zomerloof
dat herfst belooft
in vrucht en kleur
een volle rijke oogst
groen en blauw
daartussen parelt leven
als schitterend gegeven…