inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 45):

Duistere gedachten

Mysterieus
wanneer
voetstappen klinken
hol en leeg
sporen
die je achtervolgen
als je alleen
in het donker
slechts verlicht door
het flauwe schijnsel
van de maan
geschrokken
omkijkt
maar van tevoren
weet
dat er niets is
en toch
dat onbehaaglijke
gevoel
langs je rug kruipt
lopend
door donkere, verlaten
straten

Schrijver: Edwin van Rossen, 24 april 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

3.9 met 45 stemmen aantal keer bekeken 9.529

Er is 1 reactie op deze inzending:

Tjitske, 22 jaar geleden
Ik vind het een mooi gedicht en ook herkenbaar.
Als ik alleen door het donker loop heb ik precies dezelfde gedachten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)