Alle inzendingen over voeld

Er was eens een boterbloem die als 'echt' droomde van een boterhammenland Van lekkere belegde boterhammen Na het eten, smullen, slikken bijna ongegeneerd schrokken voelde hij zich zo overmand en 'voelde zichzelf aan de tand' De boterbloem concludeerde: Er was helemaal geen boterhammenland en dat smullen van belegde boterhammen…

Vandaag rook ik de lente, voelde ik warmte dat maakte me blij.…

Al, wat ik dacht in mijn leven en al, wat ik voelde, het duidde precies op wat jij altijd bedoelde.…

En haar verlangen werd zó groot, ze kon Al deze aardse dingen niet meer aanzien Van tranen en van liefde, en in waanzin Voelde ze in hem ieder ding: ze snelde Op een boom aan, hem denkend, en ze stelde Zich voor die, armen open, en ze viel Tegen die aan en kuste en een ziel Voelde ze in hem; in een sloot die open Langs bomen lag, stortte ze…

je gaf een hand voelde warmte aan de overkant zag gelijke beelden wist je met zo velen in het schilderachtig avondland vond de bron in paradijselijke sferen putte kracht uit steeds opnieuw proberen voelde je bestemming aan kreeg houvast en zekerheid om in dit leven sterk te staan…

Ik word wakker en zie de zon, Ik zie de glimlach van mijn ouders, En voelde dat het leven begon. Nu 17 jaar later, Ik word wakker en zie de zon, Het licht verblindt mijn ogen, Het duurde misschien maar even, Maar het voelde als een kleine prikkeling, Die zei lang leve het leven.…

mijn hand op haar borst voelde een jas geen huid wilde een veld geen straat…

Je zag het niet Je voelde het niet Je merkte het niet Je hoorde het niet Je proefde het niet, …het verschil. Oh, wat erg!…

Zelden voelde ik me zo licht Zelden wist ik het Zelden zag ik zo veel vogels…

voelde je vingers zacht tasten na jarenlang vasten ze verkenden strelend mijn huid op zoek naar hun buit in het spel van geven en nemen ben ik niet achter gebleven zocht je hart vond je ziel voelde dat ik mocht komen bij jou ben ik thuis bent mijn prinses in galop op het paard dat wij dromen…

Gezeten in een treincoupe stroomde het landschap voorbij het voelde als een afscheid was dit de laatste reis voor mij Stemmen die mijn oor niet bereikten omhulden mij met stilte schimmen trachtten mij aan te raken doch ik voelde alleen hun kilte Onmerkbaar voor de anderen met het wegsterven van de cadans komen lichaam en geest weer samen…

ze voelde alleen haar loden benen haar logge lijf het was alleen dat ze buiten overvallen werd door niemand minder dan de dood…

zacht kuste een vlinder het bloemblad de tere vleugeltjes trilden en ik, ik voelde me als in het paradijs…

ik voelde jou als geluk om mij heen jij raakte alles vaker aan in het subtiele delen de kleine manuele touches gaven jou een lach en warmte naast het geluk dat jij al bij je had het opgenomen worden en zijn in een circulaire energie voelde vertrouwd en fijn juist het zonder woorden ervaren hoe onbekende kanten van de…

Tot het moment dat je mijn hart brak, Ik kon niks meer alleen huilen ik voelde me zwak. Je gaf er niks om hoe ik me voelde wat ik deed, Mijn momenten samen met jou is iets wat ik niet vergeet. Je was zo lief, je was alles voor mij, In jouw armen voelde ik me vrij.…

Haar handen voelden zo zacht aan dat ik in golven vol tederheid deinde In ‘t gelaat scheen het geel der maan dit meisje was voor mij wel ’t einde Haar lippen voelden zacht, zo teer dat ik ze wel jarenlang kussen wou Na elke kus wou ik altijd maar meer van dit mooie meisje uit lentedauw Haar ogen blonken zo van het licht dat ik haar in ‘…

ik voelde het hete bloed vloeien breekbare momenten zweefden voorbij de samenhang verdwaalde in fragmenten pas toen het stopte was de realiteit van mij de caleidoscoop had weer zijn juiste tijdverloop het voelde thuis in handdrukken en welkom zijn er zijn een paar uur zoek ontsnapt ben ik aan boeien in onbewust gekluisterd zijn…

Toen ik omkeek was er licht waar ik dat niet had verwacht hieraan had ik nog nooit gedacht jij was er in een goud doorzichtig kleed je keek me lang doordringend aan ik voelde me heel opgelucht en slaakte een diepe zucht de streling van jouw blik vervulde mij met dankbaarheid ik trilde, zweefde van geluk voelde mij een rijker mens de vervulling…

ze voelde alleen maar haar logge lijf haar loden benen het was niet het was alleen dat ze buiten overvallen werd door niemand minder dan de dood…

Ik wilde iets wist niet wat voelde de drang Het kloppen van mijn hart Ik wilde wat wist niet hoe Ik was bang Voelde me verward Gevangen in angst Veilige schijn Vrij van alle zorgen vervuld van pijn de harde waarheid greep mij aan gaf mij de vrijheid door te gaan vrij te willen vrij te doen ga dan zonder remmen klaar…

bracht je weg de laatste trein zwaaide je vaarwel terwijl ik bij je wilde zijn wist dat we ontspoorden als ik je zo liet gaan voelde dat we bij elkander hoorden surfde met je mee de buitenkant hield niet mijn hand en in de bocht was ik verloren heb je blik van schrik door het beslagen raam gezien ondanks alles voelde ik me…

Er was eens een jongen in Waalwijk die voelde zich dagenlang heel rijk maar wat hij vergat het lot dat hij had dat had hij verloren in Kortrijk.…

Ik heb je gezien Het voelde soms goed Verlies alleen langzaam mijn moed Later misschien?…

Het koppeltje zat in het park hij keek haar aan, zij lachte de bank voelde de warmte al maar hij moest nog wat wachten.…

Wist ik maar; wat jij voor mij voelde Wist ik maar, wat jij van mij vindt Wist ik maar, hoe jij over mij dacht, Wist ik het maar.…

ik danste onder de sterren en zag dat je keek naar mij ik voelde een warmte van binnen mijn hart was licht en heel blij ik hoorde muziek in mijn oren en wist, het is bladergeruis en onder die hemel van sterren voelde ik me helemaal thuis ik keek naar de rust in je ogen en wist, 't is zo puur wat ik zie ik danste met jou op een afstand…

gister was het alweer vrijdag doch vandaag is volle maandag zij kwam heel spoedig even kletsen maar onwillend haar te kwetsen ging gaandeweg wel overstag gister geen probleem aanwezig voelde mij vrij frank en pezig nu zij wederom wilde komen voelde ik mij opnieuw genomen voor mij was gisteren een traandag wens nooit meer een nymfomaandag…

ik voelde kilte opkruipen zag klamme mist dikker worden het contact dat er was verdween onzekerheid had mij losgeslagen van alle binding in het vervliegen verloor ik eenheid delen was niet meer mogelijk zonder geheel zinnen opgezegd intrinsieke waarde in woorden weerlegd toch voelde ik de warme hand van het universum oplichtend…

ik voelde haar bui ogen donkerden snel armen schokten in weerklank nog steeg de spanning door het broeierig geluid van haar lage stem zij ontlaadde met wijzende vingers in het oplichten van schuld ik voelde de inslag stond aan de grond genageld verschroeid door haar blik als de donder ben ik weggegaan een reepje zon liet valse…

Ik voelde een snik in m'n keel mijn hele lichaam trilde omdat ik toch echt moest gaan maar het helemaal niet wilde. Ik nam je nog één keer in m'n armen voelde een siddering door je lijf toen je met de grootste inspanning nog één keer kon zeggen : blijf.…