Je blik van schrik
bracht je weg
de laatste trein
zwaaide je vaarwel
terwijl ik bij je wilde zijn
wist dat we
ontspoorden als ik
je zo liet gaan voelde
dat we bij elkander hoorden
surfde met je mee
de buitenkant hield
niet mijn hand en in
de bocht was ik verloren
heb je blik van schrik
door het beslagen raam gezien
ondanks alles voelde ik me
in het gaan nog hemels uitverkoren
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 20 januari 2008
Geplaatst in de categorie: liefde