Alle inzendingen over lessen

Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

als je vasthoudt wat jou loslaat grijp je mis als je loslaat wat vasthoudend een belemmering is kun je vast los gaan…

waar de planten hun dorst lessen en de zonnestralen de waterparels als diamanten doen schitteren. De mens, die het als een schouwspel ervaart en tot rust komt. Het moet niet veel zijn, om gelukkig te zijn.…

de maskers grijnzen dubbel ziend gemaakte lol van binnen bezweet narren treden buiten zichzelf voeren grollen door gevulde keet ze dolen van het innerlijk bevrijd tussen licht beneveld en zwaar vermist eentonig klinken ze de rijen door hoempa papa pa opgehitst wetend hoe de dorst te lessen vergetend van het goed fatsoen duister in de hoeken…

de leg heb hun vluchten gevolgd achterna gezeten door reigers en duikende meeuwen ontsnapt in miraculeuze hoeken die grote lijnen voor laten gaan de schalen braken en het gekwetter kwam vrij in een drukte van belang ouders vlogen nog voor het krieken omdat de kleinsten het hardste piepten tot zij na wat kleine lessen…

Boven de bergen zijn de wateren diep en zwart als het kleed van eucalypta die zich vasthoud aan de heksenbezem op de vlucht haast ze zich weg voor de donder en het brullen van de leeuw vloeien bronnen naar beken midden in de bergen lessen wilde ezels hun dorst nachtegalen zingen in bomen…

Wijsheid: de bereidheid om toe te staan Dat er dingen zijn gedaan Die met de kennis van vandaag Gisteren ongetwijfeld beter waren gegaan De lessen uit de keuzes van het verleden Bepalen de wandeling in het heden Laten ons morgen hopelijk tevreden Even achterom kijken en ons verrijken Door elke onderhandeling met onze moeilijkheden Wijsheid…

zacht ademgeruis doet haar voelen tot in haar tot in haar diepste zijn het is waar die lijn breekt nooit af wat is wat was dit blijft tot waar de tijd gaat gaat de pijn wie is er te laf wie lijdt om te beseffen dat sommige lessen nooit leren huil niet om wat was lach glimlach het is gebeurd ook in de kilte kleurt de zon alles…

naast me op het zonnig voordek van de mudvolle pont over het IJ naar de NSDM-werf v/h zet een middelbaar echtpaar van ongelijke lengte de tanden in een rond sesambroodje gerookte zalm mayo en bieslook daarna lessen man en vrouw hun dorst via het riet in een beker milkshake aardbeien de pont komt aan knoestige vaders in flodderoveral…

Scholieren surfen hier níét op het web Hun lessen komen van de Rembrandt-app P.S. 2 De clou van dit gedichtje snapt u niet Tenzij u inlogt en de foto ziet!…

De deuren van het atelier staan weer open cursisten hebben een formulier zij kunnen gewoon doorlopen de nieuwelingen; ze zijn nog wat verlegen en voegen zich in de kringen na goed te overwegen een vaste clan pakt alvast de spullen, zoals een kwast en een pen nu even niet meer lullen de lessen vangen aan alle nieuwe zijn aanwezig…

De krachtige paarse gloed die de hemel met het avondrood kleurt raakt zijdezacht de mondjes van mijn wad en voert ze met het leven dat ik iedere dag een beetje los mag laten niet dat ik mijn dood voorspoedig maar de lessen die ik krijg zijn schoner dan de rozenprinsessen in de ballerinatuin, ‘k zou met ze willen dansen ofschoon ik in het…

uit de mislukking werden zij herboren zij zongen hun lied uit liefde uit verdriet er ging zoveel mis en toch nooit vergist in de keuzes die wij maken geesten lachen praten er hangt iets in de lucht het is eindeloos blauw dit leven waar ik van hou muziek op de planken gevangen in dromen en gedachtes in de lessen des leven aarde…

even niet zo sterk als altijd even niet meer vooruit gewoon een paar passen terug gewoon weer doorgaan met een berg op je rug wij konden alles aan wij zaten vooraan maar nu is alles kapot geen lach op de mond even in de put even zonder geluk even beseffen dat het leven niet meer is dan een aantal lessen volg de rest en je staat stil een…

Voor God alleen kreun je bij baren Zo opperde ooit Jan Calvijn Maria mag het niet meer zijn De kloosters gaan we doodverklaren Dat gaat ook gelden voor bordelen Van seks mag je genieten, deels Dan blijft het huwelijk wat speels Het celibaat schiep strijdtonelen Dat zorgde louter voor excessen Ambroise Paré gaf andere lessen Zo stelde deze…

Aan lessen niet geleerd. Op weg naar het Hoge Noorden besef ik, dat foute schepen niet bestaan. Zij varen. Water stroomt zoals het leven stroomt. Wolken drijven, gedreven door de wind. Draag geen water naar de zee. Op weg door de Barentszzee danst ons schip. En wij? Wij dansen dankbaar met haar mee.…

Soms wanneer ik eindelijk slaap en zij over mijn dromen waakt, wanneer ik rücksichtslos de bodem raak van grauwe wanhoop en dure flessen kraak en eens te meer mijn dorst moet lessen.. kom binnen zegt ze, de schurftige honden zijn het hoekje om eet nu van mijn liefde uit zilveren schalen. Haar hals is warm en geurig...…

fantasie als de mens in de man noopt tot wenen omdat alles eenvoudig weg tegenzit een mensenziel op drift en er zijn ook geen vrouwen die beweren dat tranen oprecht zijn zoals een rivier van emoties alleen op weg naar de woordenzee waar alle zinnen in melancholie verdrinken omdat de dichter een fijngevoelig mens is en zijn dorst probeert te lessen…

naast me in het klaslokaal zit een oude man hij staart naar buiten hij kent het verhaal alle lessen zijn geleerd er waren leuke, saaie leerzame en moeizame niets was echt verkeerd dat zag hij nu wel in plotseling staat hij op “doe je best, dat is genoeg er is altijd weer een nieuw begin” die wijze woorden fluistert hij me toe…

Het vlakke strand voorland van het vlakke land met daartussen de duinen tientallen meters hoog ze houden ons droog doen onze dorst lessen, onze honger naar natuur met ‘t weer: onbewolkt, zon of bewolkt, koud en guur die elementen zijn als vitamines voor ons leven ik schrijf dit zittend op ’t strand wacht tot de zon daalt ver achter…

Papa deed het ongemerkt Ik was zijn prinses hij vervulde al mijn wensen en ik had niets door We gingen in Frankrijk wonen Ik had niet veel te doen naast mijn lessen, tijd genoeg voor Eddy, een leuke jongen Ik had de leeftijd en ineens ging het snel de verloving, het geheim van de ringen, kleermaker, kapper en dan eindelijk de bruiloft…

jij hebt ze laten gaan zonder plukken omdat hun geuren licht lijken te geven in een duisternis die niet is van dit leven ooit heb jij je vingers gebrand aan deze fictieve macht die jou kracht en richting zou geven zonder klappertanden en beven maar je verdwaalde in een nooit gezien land dat geen bekendheid had maar jou wel lessen…

overvallen door passagiers die met bravoure brallen zij gsm’en luid in de coupé en ook ascetische klavecinisten worden door riedels rauwelijks gestoord laatst is een herrieschopper haast vermoord door stilte eisende avant-gardisten want lastig is zo’n hebbeding voor velen door apenkoppen die maar sms’en met slimmeriken –zelfs tijdens de lessen…

Zie ze gaan de miezemuizen op het land van dolle stier waar zij in de spiegelhuizen zich verdrinken in vertier om een laatste dorst te lessen in parfum en tierelier Zie ze hier de leegte geeuwen door het witgesuikerd glas dat versplinterd door hun schreeuwen zich een weg zocht naar hun jas die geruild werd voor een spiegel en een beeld…

En zonder dat zij op haar lessen let, hoor ik haar vinnig verbaal, van het stuk, jammeren over mijn scheve moraal.…

daar Stonden ze gewapend, Letters blauw en wit, Indrukwekkend, Streng keken ze me aan Net als de juf van de eerste klas Streng en zakelijk - Voor gevoel was geen plaats En al helemaal niet voor praats Zo werden wij gedrild Zonder dat we het ooit hadden gewild Inspiratie: eerste klas lagere school Roswinkel, waar de lessen…

bezeten door een grootheidswaan verdreven uit het paradijs op zoek naar wat zich nooit laat vinden verlokt door wat ons pad maar kruist objecten die het zicht verblinden de lust die in ons wezen huist zo plukken we de wrange vruchten en zijn voor nu helaas verplicht gedwee onder dit lot te zuchten en al wat ons wordt aangericht de lessen…

Taal van kogels, geweren en messen waarom, leert een mens niet van de lessen? Van welk geslacht een mens ook komt niemand heeft het recht: niemand HEEFT HET RECHT een leven te nemen, zoals wederom gebeurde.…

ik zag je staan, een sprankelend verschijnen je brak het licht en filterde in kristallijne kleur het zonneschijnen ik proefde je in dorst die niet te lessen was mijn lippen vochtig omdat ik jou niets meer te zeggen had je gleed naar binnen in een passen dat de maat gemeten had je smaak was zo apart dat ik je nooit vergat we paarden…

Wanneer nu iets niet wil lukken, je bent uitgegroeid en lessen beu, zie je telkens weer op ’t nieuws de niet aflatende jeu: van weer mislukt. Hoe vaak we het ook af laten weten, hoe vaak we ook pogingen doen te leren, zullen al die pogingen toch eens ten goede keren?…