Alle inzendingen over medicijn

als Volendams trots BZN luidkeels jouw naam scandeert op muziekpodia, radio en TV en volle zalen ongegeneerd meebrullen snijdt een vlijmscherp mes mijn verdrongen gevoelens aan repen enkele decennia lang koelkastkoud geconserveerd het verklaart de pijn begeleid op gitaar bas en slagwerk geen medicijn die afdoende is als BZN jouw naam…

best laten ik ben er toch niet bij 'je bent niet goed aan het opletten' ik doe het weer niet goed ik moet mijn gedachten stop zetten maar ik weet niet hoe dat moet het lukte me niet al die keren mijn hoofd zat barstens vol ik ga het nu nog maar eens proberen maar mijn gedachten slaan weer op hol IK HEB ADD gelukkig heb ik nu een medicijn…

voel soms zelfs een beetje leeg niet weet wat en hoe dan zet ik klassieke muziek op met name choristische werken dan gaan we samen werken samen als goede vrienden waar nog steeds iets of wat nieuws aan te ontdekken valt in de melodie, de tekst, het ritme met een visa versa werking op mijn lichaam, mijn geest, mijn zijn muziek, het medicijn…

Zoals een medicijn, dat naar zijn ziekte smacht. Zoals starre pessimisten, die op hun noodlot wachten. Zoals een wanhopige mattenklopper, die geen matten vinden kan. Pessimisten, die angstige vragen blijven stellen. Die oplossingen onhaalbaar achten.…

Je kunt er weinig aan doen Als je kind epilepsie heeft Als het daar ligt, ontkom je er niet aan, dat je er van beeft Je voelt je machteloos Inwendig ben je boos En tegelijk kun je huilen Ik zou haar nooit willen ruilen Haar leven is al voor een deel bepaald Hoop toch dat het geluk haar toch achterhaalt Suf van de medicijnen Zie ik hoe ze…

buiten niet te zien, wat het bij mij van binnen heeft aangericht De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn Ik lach, doe ´vrolijk´ maar niet altijd even oprecht Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht Ik ben niet meer wie ik ooit was, maar de medicijnen…

Ik wil gewoon weer kunnen huilen zoals ik dat eens deed Ik wil alles kunnen voelen zodat ik niks meer vergeet Geef me die optie, geef me het medicijn Geef me alsjeblieft de kracht om weer te kunnen voelen en zijn…

Gewonden, tekort aan medicijnen, zullen deze beelden ooit verdwijnen. Steden en dorpen weggevaagd, niemand heeft hier om gevraagd. Alles dankzij een zieke geest, zich voelend als het sterke beest. De beschaafde wereld moet hem dwingen, snel een toontje lager te zingen.…

merkwaardig toch hoe warm wit licht je huid goudbruin kan kleuren van binnenuit als zon gemeden wordt door parasol of zomerloof verschieten toch de meeste stukjes bloot naar alle variaties rood pijn waarschuwt te laat voor het goede medicijn tegen verbranding verkoelend smeren hoef je niet meer te proberen toch straalt jouw lach…

Lichaam ik schrijf aan jou een brief Hallo, wees toch een beetje lief Waarom, doe je niet wat ik wil Zit ik toch met jou in een meningsverschil Heb ik van alles in mijn hoofd Maar jij zorgt dat dit verdoofd Want jullie zitten niet op een lijn Slik genoeg aan medicijn Ik wil weer van je gaan houden Gewoon het oude vertrouwde Laat…

Niet kunstmatig of met het medicijn voor het moment gewonnen. Het kruid is soms bitter en een hart soms gewond. Maar elke dag klopt het vele slagen in het rond. Zulk een inspanning zo essentieel; vraagt om verstand en vertrouwen in de mens als geheel. Hart en geest; het ratio mag dagelijks aan het menszijn bouwen.…

Helaas ontbeert ons een medicijn, tegen dat menselijk venijn.…

zien dan wordt heel de wereld wakker 't wordt een mooie dag misschien ik wrijf de slaap eerst uit mijn ogen kijk brutaal de wereld aan en denk van laat het nu maar komen ik zal vandaag mijn mannetje staan wat er nu ook gaat gebeuren ze krijgen mij vandaag niet klein en zoals iedereen wel zal weten is humor toch het beste medicijn…

herinnering aan verloren tijd de smaak van weleer die je terug vindt in de geur van het verse brood dat de vrouw van de warme bakker stevig tussen haar borsten geklemd houdt 'melancholie is het vullen van ledigheid' of het zoeken naar een medicijn voor naderende pijn zoals het kneden van deeg met blote handen een proces is voorafgaand…

medicijnen die toch niet helemaal werken eerst toch weer durven hopen diezelfde hoop wordt nu weer afgenomen bruusk en zonder waarschuwing de ziekte laat weer van zich horen ik weet het wel ik heb je wel gehoord het liefst houd ik mijn handen over mijn oren mijn handen voor mijn gezicht dan moet ik er niet naar kijken en toch houdt…

Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn. Het mag! Veel te lang hield ze het verborgen tot de krop in d'r keel niet groter kon de bom is gebarsten, eindelijk het tranendal zal zorgen voor Verlichting.…

het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, dat zonlicht zweeg medicijn om het licht te zoeken om de liefdesvrucht te plukken groeiend onder mensenvoeten om de woestijn te laten bloeien om elkaar in een nieuwe oase te mogen ontmoeten?…

In het middelpunt van een woestijn de felle zon, stenen en droog gewas zie ik ineens mijn eigen dorre strand de waas van hitte waait over land, waar de schorpioen z'n staart doopt in venijn niet wetend of dit als medicijn genas z'n scharen omfloerst in zwart satijn.…

Als er te weinig vocht wordt afgedreven, Dan krijg je op den duur een groot probleem. Je krijgt een ziekte met de naam oedeem, En ja, dan worden pillen voorgeschreven. Een puike plaspil komt dan als geroepen, Alleen het plassen komt wel op als poepen.…

Getemd, gekooid Gevangen achter medicijnen De kop nog goed Het lijf beperkt De ruimte die ik heb De hindernissen die je steeds weer merkt Getemd, berooid Beperkt in het verlangen De kop nog goed Maar in de geest gevangen voel ik de verandering Draait alles slechts één richting op met droeve melodie waarin ik mijzelf vervagen zie…

Die boeide Warmte baarde Zonder te verzengen Die groeide Als goede wijn Zonder die met water Aan te hoeven lengen Les mijn dorst Druk me aan je borst Deze tocht Door de woestijn Met te weinig vocht Deed pijn Ben mijn oase Der dwaze Die gelooft Dat jouw waterlijn Zoals beloofd Louter Een waterval is Van gouden geklater Mijn medicijn…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…

alles blijft malen dag in dag uit al neem je soms een kloek besluit van nu even niet de zorg en verdriet het is er altijd wat je ook doet je raakt het echt niet kwijt wel is er een goed medicijn heel veel lachen is mijn recept het liefst die slappe tot je krampen hebt maar van plezier en lol het doet je goed al is je hoofd nòg zo vol…

O, als doktoren voor deze ziekte een medicijn bedenken konden, dan mag dat goede nieuws naar alle landen uitgezonden, en een medaille voor degene die het heeft uitgevonden!…

Door de Via Veneto in Rome langs Hotel Excelsior omgeven door dames en heren in dure, elegante kleren Op de zorgvuldig geplaveide trottoirs opgemaakte jonge vrouwen met achter muren geheimen en platvloerse raadsels over hoe rijk te worden en dus oud tevreden met weinig te zijn medicijn en eenzaamheid ontdekken als…

Ogen star van angst Trillend de ogen Die niet durven kijken Gillette-mesje gevaarlijk Vastgeklemd in zijn Rechterhand schuift hij Het witte goud naar De spiegelrand waarna Al gauw de lepel volgt Die in de kilte van het Moment de warmte Van een mager vlammetje Vangt en poeder oplost Tot medicijn - en na Het shot zelfvertrouwen…

Als jongere jaars Medicijnen werd Je doormidden gezaagd Over de duizenden Fysische en biologische Functies van het Menselijk lichaam, Leerde je duizenden Termen uit je hoofd, Hoofdzakelijk in 't Dokterslatijn - na de Eerste fase goed te Zijn doorgekomen werd Je meer en meer getrokken Door de persoon achter Achter de klachten…

Het leven keurde jouw medicijn je had geen keuze dus aanvaardde jouw pit leeft voort in mij alleen leeft jouw route van de aarde.…

Een jarenlange liefde die mag zijn Van broekzak, hoed en rand, haver tot gort Waar je spitsvondig, kalm en wijs in wordt Met rozengeur, zonne- en maneschijn Een goed beveiligd, warm privé domein Waar helemaal niets aan mankeert of schort Een jarenlange liefde die mag zijn Die voedsel is, verjongend medicijn Er is genoeg en je komt niets tekort…

verliefden zijn zieken op zoek naar een medicijn twee maal daags mee vrijen op korte en lange termijn verliefdheid is chronisch en we steken elkander aan twee maal daags ruzie samen maar toch wakkert het weer aan verliefder worden is vaak van maar korte duur twee maal daags samen komen is een sterke kuur verliefd op elkander…