Alle inzendingen over geeuw

In de nacht geeuwen de huizen met hun vensters -- mij overal toe.…

Gelach, geschreeuw: ik slaak een geeuw.…

Kinderpasjes in verse sneeuw Kriskrassend over het tapijt Aan het venster een schrille geeuw Met gepeins: waar is toch die tijd?…

Zomer duurt een maand, herfst kent vele jaren, een winter duurt een eeuw, sleur vertokkelt zich in schijn, onderdrukking van een geeuw na het strelen van de snaren gaat het seizoen weer verharen, refrijn laat zich niet bezingen in de roerige staart van Maart, is de toekomst niet te ringen.…

Eerder dan een geeuw Kondigen haar billen aan Dat zij wakker wordt. En dan haar oogwit: sneeuw In de ogen van mijn leeuwin.…

En sterft Halloween's schreeuw tot een geeuw ?…

Mijn neus bloedt Al jarenlang Steeds minder tijd tegoed Het eindigt eens, ben ik bang Ingeschreven in gemeentepapier Halverwege de vorige eeuw Ik vertrek geen spier Onderdruk mijn leeftijd met een geeuw…

Het boek van Donna Tartt leest als een trein Maar dan een uit de negentiende eeuw Het is een uiterst langgerekte geeuw Lees ik in de recensies vol venijn Men heeft het ook de hemel in geprezen Te zijner tijd kan ik het daar dus lezen…

Iets nuttigs kopen voor mijn lieve poen Geen saaie, monotone eenheidsworst Ik kocht een kleurig prentje tegen ’t geeuwen Dan hoef ik niet meer op de Dam te Schreeuwen…

Het moest er ooit natuurlijk eens van komen: Bezoekers en bewakers staan te geeuwen, Terwijl dat mens om aandacht staat te schreeuwen, Geen wonder dat ze dus wordt meegenomen. Getuige is de halve Noorse natie: Dat is nog eens een Oslo-confrontatie.…

Een zucht een geeuw Rustig genietend van dansende vlammen, die mijn hele lijf verwarmen. Dromend van toekomstig geluk, dat ik zo uit mijn hart pluk Een vleugje edelmoedigheid, of is het de ijdelheid. Toch bescheiden in mijn doen Snak ik naar een liefelijke zoen.…

Lome honden geeuwen in de zon op het kerkplein van wat je dorp was. Er spelen wat kinderen uit je klas. Je wou dat je weer voetballen kon. Dit is wat je jeugd was. De kerktoren kijkt je aan. Je wou dat het beieren begon en je terug in je tijd kon gaan.…

Schoorvoetend keert het daglicht weer Verschijnsel dat geen twijfel leidt Morgenzon vroeger uit de veren De slaap niet echt gewreven uit het oog Het geeuwen hoorbaar tussen oude bomen nog niet op groeien voorbereid.…

zal het nooit die witte wereld zijn ik kijk naar buiten en geeuw mijn ogen sluiten ik zie enkel de zwarte sneeuw.…

Ik ben nu echt, geeuw geeuw! zeer ontdaan schat! nou, het ga je goed hoor: baai baai, zwaai zwaai! Sjonge jonge, vind je het erg als ik ondertussen alvast het brood snij voor morgen voor de merels en de mussen in de tuin?…

De aandrang om te geeuwen en het gapen, de rampspoed na een veel te korte nacht, ‘t beroepen op de laatste levenskracht om ’t eigen lome lijf bijeen te rapen. Maar goed, het valt toch ook niet te negeren: dat geeuwen doet zo nu en dan wel deugd, breed gapend al die kaakspieren masseren bezorgt een mens genot en levensvreugd.…

(geeuw..)…

De eerste zomergast was dus Hans Teeuwen Zijn neuzelachtigheid was haast gênant En Wilfried kreeg hem ook niet interessant Voor mij was het vooral een avond geeuwen Brengt Nelleke de vlam niet in de pan Dan ben ik daarna ’s zondags weer vrij man…

Maanden had Samsom op zijn wilde lokken gespaard: zijn grijns was eeuwig zijn leeuwenmuil om van te geeuwen! Hij leek zo gepast, zo charmant maar uit niks en niets omhoog gebracht... niemand had dan ook verwacht dat eerlijkheid en hoffelijkheid uit zijn brein waren gedacht. Bij het scheren van de wol waren zijn krachten niet meer vol!…

Met één oog kralig dicht geknepen, sukkelt hij tussen droom en geeuw. Daar op die tak wipte een spreeuw, maar met een slapende poot, stortte hij heel rap naar benee.…

‘s nachts wordt alles vals in het zwakke maanlicht zie ik een deurknopwals mijn anders o zo tamme leeuw rolt met zijn ogen en verslindt de kikker in één geeuw dan komt mama thuis alles wordt weer stil ik hoor enkel onder mijn lakens nog een gil…

Ratelpopulieren in mei Nevel in de takken Het regent naalden over het grauw meer Laat avondrood daalt met een geeuw Een vloedlijn, een zoutspoor Aangespoelde algen Een keten van gestolde stenen Gemalen schelpen Ze tekenen het slik Tot de golf breekt Een tong van schuim die alles wissen wil…

Onder de waterspiegel krioelt een gehorzel en ik knijp het uit mijn net marsmannetjes en bloedzuigers geeuwen plakkerig in de mazen en ik zie zoals een eikel uit de voorhuid glijdt zo ontbloten zij stekels en zuigers en de tandwielen die hen aandrijven aquatische insecten priemen een plekje in mijn weekdier van een hart…

Wat betekenen tenslotte negen uren dood op zoveel geeuwen leven. ------------------------ uit: 'Bzzletin', 1987.…

de Jaap Edenbaan terwijl je schaatst kijk je het nauwelijks aan tot het moment zoals vandaag dat de sneeuw valt en je gelukkig bent dankzij de sneeuw en de kou ondanks vermoeidheid en een geeuw is het: ik hou van jou zo mooi het wit op de Jaap Edenbaan en op zoek naar brood een verloren meeuw was je er niet, was beter maar gegaan…

Hoor een zacht briesje en een schreeuwende meeuw Een ontspannende geeuw Veel familie om ons heen en een stralende dag te gaan Helemaal in de CAS waan Bluf en Rowen Hèze, daar verheugen we ons op Ruik de bakker en sta maar eens op…

ik wacht staar hang geeuw slenteren werd mijn nieuwe wandelen in het westen verdwijnt het schrale licht dat nog nooit op iemand wachtte ik keer op mijn stappen terug thuis zwijgt de mailbox als het graf mens noch nieuws onder de zon dag en nacht dicht ik de kloof sinds jij er niet meer bent…

ik sta en zit vast in de maalstroom hoop dat tijdelijk tegelijk duidelijk is dit blad meer dan mijn bloedstroom is zowel een baby als een grijsaard is een rondvliegende bruine voedselstroom als een vlieg die even op de rug is geeuw geweest een ander in een droom die begint en het einde van alles is een ziekte en pijn van ontploffing is palindroom…

Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een leeuw, jagend over de Afrikaanse savanne, pas slapen als ik geeuw. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een krokodil, zwemmend in de Amazone, zonder dat ik tijd verspil. Ik wil vrij zijn, vrij zijn als een wild paard, galopperend over het eindeloze strand, met de wind wapperend door mijn staart.…

Haar ademhaling is nog steeds diep vervolgt haar onbewuste weg door het geluid van de ochtend Hoe lang nog voor zij de ogen opent haar ontwaken in een geeuw wakker maakt Een merel doet een liedje na een specht hakt wurmen uit de grond de zon wacht tot zij hem openlijk twintig seconden in het gezicht kijkt Maar zij draait zich ontspannen…