Alle inzendingen over allemaal

Het is nu tijd dat ik moet gaan Jullie alleen moet laten staan. Ik heb met jullie gestreden. Ik heb met jullie geleden. Nee, 't is geen afscheid dat ons hiertoe nu leid. Weet, ik blijf in jullie leven. Om met jullie geluk te delen. Huil niet, want ik ben niet ver. Geloof me, ik zit hier op een ster. Geloof me, ik bewaak jullie leven…

Hallo allemaal Wat fijn dat jij mij leest Vanaf nu vast vaker of was jij reeds geweest? Lees dan op toon en oordéél professioneel Wij poë- ten dichten veel…

We dachten dat er geen taboes meer waren Dat alles wel gezegd was en gedaan Dat we met medemensen zijn begaan Dat gêne iets was uit de kinderjaren Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…

De nacht van Oud op Nieuw eist weer zijn tol, We hebben doorgefeest tot tegen zessen, Nu baan ik me een weg langs lege flessen En trap op een verdwaalde oliebol. Met tegenzin hervat ik al m’n taken, We zullen maar het beste ervan maken.…

Tot ik mijn hoofd niet meer behoef te breken over de vraag waarom het allemaal zo moet zijn…

Acceptatie van de medemens Is het beste medicijn Behandel een ieder medemens Hoe je zelf behandeld wilt worden Behandel een ieder met respect Omdat we in feite allemaal hetzelfde zijn…

Ooit werd de aarde geschapen, door welke God dan ook, ooit was er een begin, door wie dan ook. Eens stond iemand aan de start van wat we nu onze aarde noemen, dezelfde aarde die we in alle toonaarden roemen. Toch zijn we niemand uitgezonderd, met zijn allen doende, de aarde, zoals we hem roemden, langzaam aan naar de knoppen…

Wat als de Sint geen Sint was maar een trol wiens trek in kinderen niet kon verjaren en als zijn Pieten eens kobolden waren beneveld en verhit door alcohol dan was er niemand die er zin in had en voerden we geen zwartepietdebat.…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

bij grens verleggend sociaal in het verkeer zou best eens wat gezegd het is nu van rotzooi maar wat aan een beetje toeteren laat maar gaan bij het serveren stond onlangs de ontvangende partij te heupwiegen met loense grijns de bal belandde naast de tafel uit dubbel gevoel te zwoel gespleten om raak te slaan wat moet fatsoen…

Brinkman een grote man die klein begint in een soort electoraal monopoly van Brink tot Kalverstraat allemaal onafhankelijk allemaal burgers allemaal partij Brinkman is niet van de act is van het respect dus verdient dat ook!…

Als ik het allemaal over zou kunnen doen de tijd heel eventjes terug kon draaien Opnieuw beginnen met dit gebeuren en dit gedeelte weglaten Als ik het allemaal over zou kunnen doen en de tijd heel eventjes terug kon draaien Zou ik het allemaal hetzelfde doen en de fout opnieuw maken.…

Het is allemaal, Gewoon erg basaal. Want, van onderen, Beginnen de wonderen Vanaf het eerste signaal. Zo is het verhaal Voor ons allemaal.…

Wij Nederlanders zijn kuddedieren, van de bovenste plank, zodra er iets naars te melden valt, weigeren we constant, het aangebodene. Is er iets mis met de eieren, loopt de goegemeente te meieren, en stopt met: juist het eten van de eieren. Is er iets geroepen omtrent vlees, zoals nu weet met niet hoe snel het menu moet worden…

Zomaar een opmerking puur vanuit het niets zomaar een gegeven over een simpel iets. Het leegmaken van een laatje brengt sleutels met zich mee niet eentje aan een draadje zelfs meer dan twee. Dan komen de vragen waar zijn die dingen van zonder elkaar op te jagen weet jij waar ze van zijn, dan? Geen idee waar ze van waren maar toch…

Wij willen graag, zoals bij alle mensen, graag recht van lijf en leden zijn. Dit is een nutteloos verlangen, het heeft zo niet mogen zijn. Maar al zijn we ook gebrekkig, we hebben vele gaven, die we heel graag willen tonen. En al lijkt het niet zo leuk, bezie ons als personen. Soms wil de linkerhand niet mee, maar we hebben ook een rechter…

We schrijven er allemaal wel eens over zo poëtisch, soms pathetisch, uiteindelijk zijn we allemaal even bang voor die laatste gong uit de gang.…

Allemaal kruizen op een rij, als soldaten in het gelid Allemaal staan ze daar te wachten op ’t eerste zonnelicht Allemaal tot ze een ons wegen of nog minder Kan een poosje duren hoor Ze hebben helemaal geen hinder van de moeilijke metafoor Dat alles gehaast en snel moet gaan Dus zie ik met lede ogen, die kruizen nu al jaren staan.…

hij wilde de hemel bestormen zich warmen aan de zon sterren vangen in z’n kamer ophangen en de wakende maan aaien maar voor hij daar aan begon moest hij de schoolbus zien te halen huiswerk maken een Engelse tekst vertalen harde noten kraken verliefd raken alvast als sommige grote mensen een beetje leren graaien en toen hij daarmee…

Ik had nooit weg hoeven gaan, het was er allemaal al in alle eenvoud: de kerk de priester en de Gregoriaanse muziek tijdens de Hoogmis, wat mij allemaal zo Hemels deed voelen.…

Vraag me af of ik Het allemaal nog volgen Kan - onwezenlijke, Onwerkelijke werkelijkheid, Mijn diepste gevoel zegt Dat ik het me allemaal Heb ingebeeld - mijn verstand Zegt dat het waar is, zichtbare Werkelijkheid die niets verheelt…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders. Wat is liefde eigenlijk: kijken en gelukkig zijn ondanks de verschillen. Waar zijn goed en kwaad geboren en wat komt te vroeg wat komt te laat? Hoe kunnen kinderen groeien al krijgen ze soms alleen maar klappen? Waar schuilt de lente wanneer de regen valt en de zon…

Ik vergeet die dagen en nachten nooit waarin de wereld stilstond. Er was zoveel verdriet en ongeloof. Er was kwaadheid en angst. Het hallucinante moment waarop vliegtuigen zich in de Twin Towers in New York boorden. De klopjacht op Marc Dutroux. De meisjes die uit zijn huizen werden gehaald. De nachtelijke aanvallen bij de eerste Golfoorlog…

het leven is niet meer dan af en toe wat rook op straat, zo snel vervlogen dat het al niet meer bestaat bij de volgende ademtocht een fluitje van een cent nog minder dan de prijs van een winkelwagentje voor de doortocht te betalen met een stukje rond metaal de jaren die nodig waren alle liefde en elke ruzie tevergeefs, je kind is soms…

mensen met hetzelfde lot waar alles van mei wordt afgelegd druipen de dagen van de twijgen door gedempte stemmen overheerst huist in de nevel een vreemde rust er mompelt nog een enkel blad en de tijdgeest beslaat de ruimte van dit eens zo stralend vergezicht…

Ik weet nog dat ik je voor het eerst zag je stond met je blonde haren in de wind je lieve stem vanaf het gras je huid door de zomer getint Nooit werd iemand zo door mij bemind Ik heb al pijn in mijn buik, weet al wat er komen gaat Ik vrees het moment dat ik jou gedag moet zeggen en alleen in mijn bed mijn tranen de vrije loop laat. Drie…

het zal allemaal gewoon doorgaan ook na ons leven blijven er nog meer dan genoeg gedichten te schrijven met een goede afloop ik ben niet van plan zorgelijk te doen over poëzie,want er komt geen einde aan deze verslaving woorden zullen als aas door de ruimte zweven op zoek naar hun dichters in lichte en duistere vormen wetende om er iets fatsoenlijks…

Gedanst, gezoend, gezopen en alleen Dan is er nog een dingetje wat steekt Dat half vier 's nachts je jonge hartje breekt Je wilt je nieuwe paspoort: nu meteen! Maar kom je in contact met stadsprimaten; De vinger geven kun je beter laten…

Ik vind het allemaal goed! Wanneer ik weer lees en het denk te begrijpen juist dan weet ik het zeker.…