Alle inzendingen over cimbaal

Loof met klinkende cimbaal Van metaal; Loof met vrolijke cimbaal Van metaal. Loof, met al het geestendom, Hem alom!…

Luide stemmen van de meeuwen, wat stilte uit de lome tonen wekt, de siddering van hun kelen en alle cimbalen van de dagen worden opgerekt. Dag en nacht hebben zichzelf overwonnen en alles op een naderende onweer is ingesteld in de staag veranderde weerribben van vergankelijkheid, die zich in de sculpturen van de ziel weerspiegelen.…

toch was het goed de intelligente lockdown strenge regels waarschuwing cimbalen voor de dood met een roos die open bloeit in de onsterfelijke harten vasthouden tot de avond ochtend wordt…

Een stereotype, ook in kindertaal, is voor miskenden slechts een schel cimbaal. (voor de niet-zo-bijbelvasten onder ons: 1 Cor 13:1)…

- dan zwijgen rammelende bekkens en rinkelende cimbalen heel even trillen yin en yang in harmonie de Weg ligt voor ons open waarheen hij kronkelt in de verte blijft verborgen in de mist...…

Dàn hoor je een trompet, bastrombone of cimbaal en denkt, dat kan nog nèt maar het is niet normaal. Hij kan zich laten opereren door een snurkende chirurg maar is bang voor de heren en wacht tot ìk hem wurg.…

Verken ritme, gestalte en bewijs, Schrijf een nieuw alfabet, Zonder twijfel, zonder angst, Begin met vrolijke cimbalen. De stilte zwijgt er groeit iets, De stilte zwijgt er bloeit iets. Dit is geen ontkenning, Hier staat alles in ruimte. Bloesems neuriën, Vlinders minnen, Ruwe schaduw! Ruwe schaduw!…

Tolstoi wilde beide en hij had gelijk Wapengekletter maar ook cimbalen in een tijd met die van ons ver in 't verschiet Discriminatie met vervolgens moord interbellum dat zich niet laat ringeloren Geen mondiale vrijheid zonder strijd wapenbroeders in gevecht geenszins duel Gestreden strijd die niet kan worden die niets…

laten we beginnen met een taal Chinees ditmaal lezen van rechts naar links: zee, branding, golven het schuim drijft bovenop hangt te drogen aan de megaribbels zand groeiringen, knoest in hout versteent in kiezelgruis ergens klapwieken engelen machtig is hun geruis muziek van cimbalen harpen en veldleeuweriken hoog in de lucht hakketakt…

Strijd of geef het nooit op, Sta en zie toe niet te vallen, Wapper met het vreugde koren, Juich met de vrolijke cimbalen, Vergeet niet te blozen in het nieuwe Jeruzalem. Min met de minnende, Roei als de stroming stroomt, Vecht als het gevecht zich bevecht, Roer, twist, verberg en onthoud.…

Om het verdriet dat er niet is, om de liefde die we niet missen, om de vergeten tijden, om het verraden bloed, om herkenning, om verwijdering, om sluitende redenen, om orerende oraties, om vallende bloesems, om voor vanaf nu, om voor vanaf toen, om het geletterde, om het gefluisterde, om de cimbalen, om de letter, om de…

Hemels deinen op de zon, cimbalen schellen golven. Ik zweef, los in de benen mijn voeten flappen het roer. Nu duik ik, ben walvis stroomlijn, zwiep in zee.…

Gister heb ik aan de wandel aanschouwd dat haagjes spijklavendel cultivar zijn losgemaakt van elite en kapitaal zoals eerder de cavia en het cimbaal in tuinen van Sloten tot Aerdenhout Langs snel en dijkweg laan of straat het is al Hidcote Blue wat er staat blauw paarse lipbloemen met een dunne aar nergens het roze van Miss Katherine houden…

sluimerend slome sloffende voeten/ steevast starend stamelende blik handig hupse batonmanoeuvres/ heftig huilende koperwind schattig schuifelende pas-s(ch)andalen/ rillende regels vol jasverhalen op de tonen van trompettenoeuvre/ klappertandend als slagwerk gezwind kletsend klaterende cimbalen/ tergend tomeloze lanterfantfare…

Zacht hoorde Mozart klanken als van goud gemaakt door strijkers, blazers en cimbalen en ook een piccolo, in ’t Weensewoud, waarin hij in zijn eentje liep te dwalen. Toen heeft hij, dolend door het beukenhout, zijn allermooiste opera bedacht; gezongen met de adem van het woud, betoverd door de stilte van de nacht.…

om jou draait 't heelal waait de wind spreekt van jou overal ik ware schallend koper of een rinkelend cimbaal laten we dus, m'n liefste nog wat zitten op de trap met die klad zon als gezelschap en ontmantel je in mij want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen maar straks van aangezicht tot aangezicht.…

Ze smeekt de cimbaal zijn traag schuddende hoofd niet te laten hangen en haar de hele nacht lang te beminnen, want de ruimte is gevuld met het tederste liefhebben van zwoel neuriënde noten die hun dorst naar eeuwig leven lessen met de romantiek van het mooie moment.…

Nu speelt blij-op de zilvermond'ge fluit, En deunt de gallemvolle veldschalmei, De citerzang vervult de zoele lucht, Het luitgesuis zweeft zacht op zachte wind, En 't klare zingen van de nimfenrei Stijgt hoog op boven 't dommen van de trom; Cimbaal en vedel voegen zich de zang En luide zwelt de galm der bosmuziek, Want voog'len mengen zich der…