121 resultaten.
Hiaten
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 447 Omdat ik wilde weten waar je was
Zocht ik naar jou in onbekende straten
Waar oude huizen donker en verlaten
De echo galmden van mijn trage pas
Daar hoorde ik jou achter muren praten
Je stem klonk zacht maar scherp als snijdend gras
Ik trad behoedzaam in het gebroken glas
Van mijn herinneringen, zelfs hiaten
Werden stilaan gevuld met rook en…
De laatste sneeuw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 601 Gelijk een dode ligt ze daar
De handen saam gevouwen op haar borst
En op het kussen ligt het grijze haar
Wat slordig om haar lieve hoofd gemorst
Ze slaat haar ogen op en kijkt ons aan
Met moeite vouwt een glimlach om haar mond
Lijkt meer met ons dan met zichzelf begaan
Want in en om dit huis stormt wanhoop rond
Ze had het graag een laatste…
Zwart
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 892 In het begin kon niets aan hem haar storen.
Omdat zij van hem hield met heel haar hart
Hulde zij zich in het vereiste zwart
En werd haar sprankelende geest bevroren
Hij trachtte haar te voegen in zijn voren
Die zeer rechtzinnig waren en benard.
Ze heeft, strijdlustig eerst zijn wil getart
Maar kinderogen hebben haar bezworen
Nu loopt zij…
Oud ivoor
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.506 Mijn vader weet dat hij gaat overlijden
Doktoren kunnen niets meer voor hem doen
Angstvallig pratend over nu en toen
Proberen wij de toekomst te vermijden
Morfine kan zijn pijnen iets bestrijden
Zijn zieke lijf gepind aan een harpoen
Ligt hij gebed in smetteloos katoen
En tracht zijn geest van angsten te bevrijden
Grauw licht valt binnen…
Grootmoeder
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.385 Waar ben je nu, ik kan je niet meer vinden
'k Heb alle kamers van je geest doorzocht
Maar neergelaten zijn nu alle blinden
Als ik je ergens maar bereiken mocht
Bij elk bezoek moet jij weer aan me wennen
Ik werd een vreemde in jouw poppenkraam
Tot op een keer, een blik van blij herkennen
En je begroet me, met mijn moeders naam…
Geduld
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 1.051 Wat ben je ongelooflijk arrogant
Ik krenk je trots maar dat kan mij niet schelen
Mijn bed wil ik beslist niet met je delen
Vannacht is hier geen plaats voor jou vacant
Maar in dit werk ben jij geen debutant
Jouw zachte ogen noden mij tot strelen
Mijn hart wordt week ik kan het niet verhelen
Jij wint terrein en krijgt de overhand
Ik zie de…
Glas
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.628 Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Door eigen zwakheid zover opgetast
Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen
Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen
Het teken stond al in zijn ziel gekrast
Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…
Bloesem
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 589 De vlier draagt een gordijn van witte bloemen
Dat zacht bewogen door de lentewind
Een keur van honingzoekers aan zich bindt
Die hogelijk haar zoete nectar roemen
De meidoorn heeft dit jaar haar bloei verzwegen
En 't bijenvolk heeft haar dus niet gemoeid
Omdat haar bloesemkleed is uitgeroeid
Door snijdend koude wind en kille regen
Toch biedt…
Wintermaan
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 640 Door boze dromen uit mijn bed verdreven
Vlucht ik de keuken in en maak gehaast
Een beker warme melk gereed, verbaasd
Bemerk ik dat mijn hart en handen beven
Vergeten beelden kwamen weer tot leven
Maar als de oude vrees is uitgeraasd
Veeg ik de ramen schoon die licht bewaasd
Een prachtig uitzicht op de Linge geven
Ik zie een nacht te mooi…
Feilloos
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 483 Ik heb hem lief, al kan ik hem ook haten
Dan vriest er om mijn hart een laagje ijs
Want telkens weer geraak ik van de wijs
Wanneer ik word gemeten naar zijn maten
Daarbij ontdekt hij feilloos mijn hiaten
't Is zwart of wit bij hem en nimmer grijs
Ik heb hem lief, al kan ik hem ook haten
Dan vriest er om mijn hart een laagje ijs
Als ik…
Brood en vis
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 767 Naargeestig schreeuwen meeuwen in de mist
Het doet mij huiverend naar zon verlangen
Al wekenlang is de rivier gevangen
En ligt mijn woonboot star in ijs gekist
Wanneer de mist door wind wordt weggewist
Zie ik de watervogels onbevangen
Bij honderden rondom mijn arkje hangen
Zij wachten stil er wordt geen plaats betwist
Ik voer hen vis, strooi…
Bloemen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.099 Het kerkhof dat in rust verzonken
Te wachten lijkt op vers verdriet
Ziet in de lucht het zilver vonken
Dat strepen krast in het verschiet
Waar zomerzon wordt uitgeschonken
Op marmerwit en zwart graniet
Dwarrelen bonte vlinders dronken
Van nectar die het leven biedt
Een jonge vrouw waant zich alleen
En laat haar tranen vrijuit stromen…
Wake
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.214 er drijft een vogel in de sloot
een witte zwaan, haar vleugels beven
zij werd in opgeschrikte dreven
getroffen door verboden lood
haar veren kleuren langzaam rood
dan roept ze met haar hals geheven
en landt de vogel in de sloot
die innig met haar is verweven
hij blijft haar in haar ademnood
voortdurend porren om te leven
en is de hele…
Nagalm
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.283 de ochtend geurde naar gevallen regen
ik had het achterraam wijd open staan
en koesterde mij even in de waan
dat zelfs de merels om mijn weggaan zwegen
de woning was mij jaren zeer genegen
ze bood mij warmte en bescherming aan
nu heeft zij zich gekwetst van mij ontdaan
het stroomde mij vanuit de kamers tegen
ik sluit het raam voor nieuwe…
Nevelsluiers
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.639 wanneer het jaar zijn laatste dagen slijt
en nevelsluiers zelfs mijn geest behangen
kan mij een vreemd vertrouwde pijn bevangen
die ik aan de vervlogen jaren wijt
ik raakte veel van mijn illusies kwijt
met stille weemoed en een vaag verlangen
zou ik nu alle tranen willen vangen
die in het leven door mij zijn geschreid
maar als de lange nachten…
Wanen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 490 het regende toen ik je tegenkwam
de wind joeg door je lange natte haren.
jij liep hooghartig naar de lucht te staren
maar zag dat ik notitie van je nam
jou zo te zien maakte mijn benen lam
het liefst wou ik me aan je zijde scharen
om je voor alle wanen te bewaren
je afgewende blik wierp snel een dam
ook deze keer liep jij me weer voorbij…
Goud
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 579 ik denk nog hoopvol dat het zomer is
maar spinnen weven al hun herfstgordijnen
ze wachten in de fraai gesponnen lijnen
Tot een insect zich dodelijk vergist
wanneer een najaarsstorm de kleuren wist
uit bladerkronen zal het bos verkwijnen
en telkens weer bevangt mij droefenis
om dit massale sterven zonder pijnen
ondanks de warme zon krijg…
Fantomen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 600 ik ben gevangen in benauwde dromen
Adembenemend door de mist omvat
beland ik op een onheilspellend pad
dat naar een kerkhof leidt. Verwaaide bomen
omringen mij als schimmige fantomen
Hier tast ik naar mijn jeugd en alles wat
ik in het leven zo heb liefgehad
maar dat me door de tijd wreed werd ontnomen
Mij stotend aan met mos begroeide stenen…
Hoog water
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 533 er stroomt verlatenheid door alle straten
een zwarte kat schicht naar de overkant
geschrokken van een opgewaaide krant
beklemming kruipt uit zwarte venstergaten
bevreesd dat zwakke dijken zullen breken
vechten soldaten met de woeste stroom
en loop ik als gevangen in een droom
waar grauwe eenzaamheid is neergestreken
de speeltuin waar alleen…
Middernacht in Stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 800 Als wij bij de kassa
consumptiebonnen kopen, vliegt Corry Brokken
op een bezemsteel voorbij, achterna gezeten
door Willem Ruis op een vliegend tapijtje,
steeds maar roepend: “Ik wil een Paaseitje!”
En de rest? Mijn hond en ik zijn het vergeten...…
Naampie
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.173 En Jet is veel te burgerlijk, fatsoenlijker is Jetty,
En Jenny, Molly, Henny, Dolly, Enny, Polly, Hetty,
En Maggy, Tilly, Fanny, Lili, Lizzy, Carry, Corry,
En Bini, Betty, Dini, Nettie, Suzie, Emmy, Dorry.
Een jongen heet geen Hein, maar Harry.…
Sterrenstof
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 313 Sterrenstof waait weg
toch brengt de machtige zon
het noorderlicht thuis…
Steunwieltjes
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.972 Het kereltje rijdt op zijn fiets
vertelt trots dat hij al groot is
Steunwieltjes vindt hij maar niets
want dat is iets voor meisjes
Het Joggerspad rijdt hij wel af
dat komt omdat hij al groot is
Zijn buurmeisje vindt hij maar maf
zij rijdt nog met die wieltjes
'Ze is een meid en kan niet veel
het gaat niet zonder die wieltjes
ze fietst…
De wind
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 203 De wind schrijft zijn naam
met schoonschrift in bloesemtaal
vrolijk in de lucht…
Dansen op het ijs
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 580 Door alle speakers klinkt de muziek
van de grootste hit van het jaar
op de tribune zit het publiek
en de ijsdansers staan al klaar
Daar dansen ze dan over het ijs
zweven weg en terug naar elkaar
werkelijk niets brengt hen van de wijs
want zij vertrouwen elkaar
Zijn sterke armen tillen haar op
en zij doet exact wat hij wil
deze precisie…
Gods antwoord
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 684 Onze ogen ontmoetten elkaar
op die sombere dag in maart
ik had iets goeds voor de boeg
en iets naars achter de rug
toen ik God om een oplossing vroeg
Op straat liep ik voor me uit te kijken
wilde niet eens mensen ontwijken
ik hoorde mijn voetstappen
en die van de anderen
terwijl ik het niet kon behappen
Pratende, dringende, opdringerige…
Liefdesgeheimen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.145 Liefde bewaart in haar hart
de geheimen
vanonder de palmen
aan dat verre strand
De zee vertelt zachtjes van
de geheimen
en brengt ze terug
op de golven aan land
De wind fluistert, maar verspreidt
de geheimen
over die liefde in
dat andere land
Oh kom kind, vergeet toch al
die geheimen
en laat ze voorgoed
daarginds op het strand…
De zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 267 De zee kust het strand
op getijden gedragen
maar vindt nergens rust…
De afdruk van stenen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 914 Opeens lag ze daar
begreep niet wat er gebeurde
gevoelloos zag ze
hoe haar bloed de stenen kleurde
handen omklemden
haar keel, ze spartelde tegen
zonder kracht in staat
hemel en aarde te bewegen
opeens merkte ze
hoe een sterke hand haar
van de moordenaar scheidde
gevoelloos lag ze daar
met de afdruk van stenen
nog in haar hoofd
haar…
Zonsverduistering
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 436 Als de maan de zon verduistert
heel de natuur naar het lichtspel luistert
het licht op aarde uit lijkt te gaan
moet de mens wel stil blijven staan
Als de maanschaduw over de aarde jaagt
en met zijn schemer het licht verjaagt
de mens omhoog naar de hemel kijkt
dan wordt zijn ervaring verrijkt
Daar zijn de sterren die hij eerst niet zag
de…