Geduld
Wat ben je ongelooflijk arrogant
Ik krenk je trots maar dat kan mij niet schelen
Mijn bed wil ik beslist niet met je delen
Vannacht is hier geen plaats voor jou vacant
Maar in dit werk ben jij geen debutant
Jouw zachte ogen noden mij tot strelen
Mijn hart wordt week ik kan het niet verhelen
Jij wint terrein en krijgt de overhand
Ik zie de overtuiging in je blik
Jij weet allang dat je het pleit gaat winnen
En wacht tot ik voor jou terzijde schik
Dan kruip je rustig naast me tussen 't linnen
Als ik uiteindelijk het licht uitklik
Lig jij behaaglijk in mijn arm te spinnen
Geplaatst in de categorie: liefde