Netgedichten

netgedicht (nr. 15.978):

De afdruk van stenen

Opeens lag ze daar
begreep niet wat er gebeurde
gevoelloos zag ze
hoe haar bloed de stenen kleurde

handen omklemden
haar keel, ze spartelde tegen
zonder kracht in staat
hemel en aarde te bewegen

opeens merkte ze
hoe een sterke hand haar
van de moordenaar scheidde
gevoelloos lag ze daar

met de afdruk van stenen
nog in haar hoofd
haar lichaam en ziel
volkomen verdoofd

greep ze de hand van
de grote onbekende

(voor de man die mij -16 jaar oud in 1970- uit moordenaarshanden redde)