inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.161):

Zwart

In het begin kon niets aan hem haar storen.
Omdat zij van hem hield met heel haar hart
Hulde zij zich in het vereiste zwart
En werd haar sprankelende geest bevroren

Hij trachtte haar te voegen in zijn voren
Die zeer rechtzinnig waren en benard.
Ze heeft, strijdlustig eerst zijn wil getart
Maar kinderogen hebben haar bezworen

Nu loopt zij naar de spiegel, opgetogen
Versiert zij grijze haren met een lint
Pakt koffers in, door hoop en vrees bewogen.
Vorige week vertrok het laatste kind

Vanuit het huis zien machteloze ogen
Haar rode rok verwaaien in de wind

Schrijver: Corry van Doorn, 3 januari 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 892

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Lianne
Datum:
14 januari 2005
Email:
liannenadiahotmail.com
Prachtig gedicht, werkelijk. Ga zo door!
Naam:
hebus
Datum:
7 januari 2005
Email:
herman.buysskynet.be
Knappe schrijfstijl. Een zwaar onderwerp wordt hier in fraaie beelden verwerkt. Graag herlees ik dit.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)