Zwart
In het begin kon niets aan hem haar storen.
Omdat zij van hem hield met heel haar hart
Hulde zij zich in het vereiste zwart
En werd haar sprankelende geest bevroren
Hij trachtte haar te voegen in zijn voren
Die zeer rechtzinnig waren en benard.
Ze heeft, strijdlustig eerst zijn wil getart
Maar kinderogen hebben haar bezworen
Nu loopt zij naar de spiegel, opgetogen
Versiert zij grijze haren met een lint
Pakt koffers in, door hoop en vrees bewogen.
Vorige week vertrok het laatste kind
Vanuit het huis zien machteloze ogen
Haar rode rok verwaaien in de wind
Geplaatst in de categorie: emoties