Alle inzendingen over dingen

Dankbaar: Wees dankbaar voor alle goede dingen Waarmee God je steeds wil omringen. Dankbaar: Wees dankbaar als je gezond mag zijn Als je geen last hebt van ziekte en pijn. Dankbaar: Wees dankbaar voor het voedsel elke dag Dat je daar steeds maar van genieten mag.…

Wolvega, des ochtends vroeg Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn onvermogen En mij vertelden Dat ook de reis Naar gene zijde Wegens mijn zondeval Voorwaar niet lukken zal…

Liefde is je aan elkaar verwarmen Hunkerend in elkaars armen. Liefde is een en al tederheid Elkaar beminnen tot in de eeuwigheid. Liefde is samen naar een doel Het altijd bij elkaar blijven gevoel. Liefde is meer dan deze ene nacht Door de wederzijdse aantrekkingskracht. Liefde is samen naar een onbekende plek Door het lint gaan en…

De engel viel aan Als Nachtvlinder En legde een Bom In de stiltes van mijn geheugen Een Antidote Voor een Stralend leven en sterven Voor een Patrones iemand die 75 wordt Dit zijn de dagen Van mystieke aard Puur natuur Als het je overkomt…

Een beeld dat verwatert en het moment dat in vergetelheid geraakt. Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

ik zag je gaan een witte vlek tegen het donker zwart wolkendek en keek je aan de bui ontlaadde met alles van zijn gade nog bleef je staan er was geen afstand in depersonalisatie waar dimensies normaal waren vervloeiden wij in een gebeuren de buitenwereld spaakte in eigen wiel meteen vervielen de specialistische zintuigen tot…

Ik deed duizend ondoordachte dingen, waar geen sterveling van wist. Ik heb duizend spelen willen winnen en toch bleef het onbeslist. Maar nu denk ik dikwijls: duizend dingen, waarom doe ik er niet één? Zoveel wegen, vragen, plannen, spelen leiden meestal nergens heen.…

getande tijden tikt de klok eentonig trekt de tijd balorig om ‘t kwartier westminster ding dong galmt het hout trilt de stilte rond de kast scheurt de slaap kreunt de vaak schrikt de kaak klapt ze dicht slaan de tanden op elkaar grijpen wielen met misbaar zo kraken de tijden…

Alle mooie dingen verminderen En verlaten mij nu - Mijn lieve zinne-kinderen Haten mij nu - De gouden, de grauwe, de blauwe, Ze gaan, ze gaan allen heen - Tussen grote mensen-gebouwen Sta ik alleen - In de mensen, in de zon-straten Koel, onbewogen. - Ik ben heel alleen gelaten Door mijn ogen.…

men nog moest verzinnen welk woord bij welke dingen past.…

Geluk zit in de kleine dingen. In een knipoog, in een lach. In een straling, in een knuffel. Of een mooie verjaardag. Geluk zit in de kleine dingen. In de wolken, in de lucht. In de sterren, in de hemel. Of de vogels op hun vlucht. Geluk zit in de kleine dingen. In de koeien, in de wei. In de bladeren, in de bomen.…

Hé hallo daar, lekker ding ik wilde je even laten weten Dat door alle drukte heen ik je echt niet ben vergeten Sinds ik jou ken lacht de dag me telkens weer tegemoet En voel ik weer alle dagen kriebels in overvloed Dus twijfel nooit, mijn lief als je 's morgens opstaat Weet dat ik aan je denk van vroeg tot 's avonds laat…

Kleine Dingen Als ik zo wiebel, krijg ik hem te zien, een kale friebel. die waar ik er tien van heb, irritant en ook bovendien niet heel erg charmant, ik denk dat ik maar, de bon voor garant- ie pak, want dit paar sokken is zwaar gaar.…

Er zijn veel dingen Die ik men niet vertel Het gaat ze niet aan Of ik heb geen behoefte aan hulp Er zijn veel dingen Die ik liever achterhoud Misschien omdat ik me ervoor schaam Of mensen slecht vertrouw Er zijn te veel woorden die je pijn kunnen verzachten maar er zijn er meer die naar je zoute tranen smachten Om je even weer pijn…

Ik dicht niet over 't wezen van de dingen, al brengt hun beeld mijn onderwerp tot leven. Ik schrijf niet “lamp” om 't licht dat zij kan geven, maar om mijn lieve moeder te bezingen die wachtend las, toen wij naar fuiven gingen.…

de dingen liggen stil wachten op de mensen die iets met ze doen ooit kregen ze namen waardoor duidelijk wordt wat hun (on)nut is dingen worden geladen door keuze van gebruik op zich zijn ze neutraal dingen worden weggegooid kliko's raken overvol en steeds komen er nieuwe…

Bij dingen duurt dat altijd maar even. Een mensenhart dat voor jou klopt, geeft de glans die nooit meer stopt.…

zij was op zoek naar het zijn der dingen ze keek links niks rechts nada naar boven maar voor je daar mee mag praten dat duurt een eeuwigheid dus dan naar onder de bron van alle waarheid helemaal voor haarzelf alleen…

Kleine dingen, de zorg voor je medemens Daar kunnen mooie dingen door ontstaan Dat we in liefde met elkaar om mogen gaan En met respect, dat is mijn grootste wens.…

een wijs man zei ook dat het gaat om de kleine dingen zoals het branden van het lichtje van het fornuis zoals een kus bij een afscheid of een troostend schouderklopje als je het nodig hebt een man van het straat zei ooit eens "het gaat om de kleine dingen" een kleine man, met een grote wijsheid…

Genieten van kleine dingen in je leven, dat zal je veel vreugde geven!…

De kern van alle dingen is stil en eindeloos. Alleen de dingen zingen. Ons lied is kort en broos. En donker zingt mijn bloed, van heimwee zwaar doorwogen. Ik zeil langs regenbogen Gods stilte tegemoet.…

Maak je geen zorgen over de wil der dingen, goden en gekken. De hemel is oneindig, heeft ergens lieve hoekjes.…

brillen zonnebrillen in den hand op het hoofd ook op de neus met logo zonder logo gezichten zonder ogen brillen als diadeem te grote brillen lijpe brillen het is weer brillenweer…

Een doos of vaas kan zich geen beeld van iets anders vormen. Zij zijn alleen een deel van een omgeving voor een mens of dier. Zelf vallen zij samen met hun huid van steen, karton of een ander materiaal. Zij kunnen nooit een uitbreiding ervaren. Voorwerpen zijn gedompeld in een afzondering die nooit kan worden opgeheven. Er is niets…

Samen beleefden we een pak plezier. Je ging mee op trektocht door de Roemeense bergen. We verzeulden samen kilo’s boodschappen. 's Zondags op familiebezoek. Alles kon, je stond klaar. Mijn trouwe metgezel. We deden ook niet àlles samen. Dansen op dinsdag bijvoorbeeld, dat deed je niet mee. Een pintje pakken in stad liet je aan je voorbij…

Mijn schakelaar gaat om, mijn taak zal ik weer vervullen. Ik wil het niet graag, maar ik moet. Ik zal mijn plicht doen, gaat het nu misschien goed? Nog steeds wil ik het niet, maar ik moet. Ik krijg een klap, of twee. Ik durf niets meer te zeggen, maar ik moet. Ik trek mijn mond open, opnieuw. Ik durf niet goed, maar ik moet.…

Dan een steen voor wie het zich wil Herinneren boven op de begraven voorbije Dingen; in vergulde letters leest men dan Nog iets bekends, hoe lang het was voordat Het blijvend werd ontstemd. Zwijgen zal hier voorgoed een sprekend verleden, Wanneer in de aula de voetstappen hol opklinken in Een afscheid van een nimmer meer optreden.…

Alles is een gedicht de stoelpoot, de bank (zo eentje waar je op gaat zitten, of even lekker op gaat pitten) mooier wordt het natuurlijk als je de bloeiende heide beschrijft of watervallen die zich naar beneden storten in een maagdelijk fjord je ziet het, het gaat helemaal vanzelf wie zei ook weer "wie schrijft, die blijft" je glimlach…

Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij. De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart…