Alle inzendingen over erachter

Het zware gordijn dat hangt voor het weetgrage vooruitzicht tracht ik niet op te slaan en leg ik mij neer bij het heden plaats mijzelf terug naar toen mijn leven aanving er is voldoende terug te zien uit het verleden maar nieuwsgierigheid lokt, wat moet ik met: stel je voor als ik verder kijken kon erachter kom dat….…

de leilinden, windbrekers van het eerste uur verankerd in boerengrond de eindeloze korenvelden de kleine boerderij de grote graanschuur erachter uit het landschap gewist de blaffende hond aan de ketting de kakelende kippen op het erf de altijd kraaiende haan het getjilp van mussen onder de dakpannen de gewortelde boer op klompen…

Steeds minder gewend aan het leven, Kwam ze erachter dat ze liever bleef dromen. Dwarser, Stiller. Denkend aan haar eigen wereldje, Zorgde ze dat haar dromen voortdurend bij haar bleven. Steeds minder grip op de werkelijkheid, Verloor ze haar grootste vijand, Het leven.…

tegen de roest van de mensheid dat ons ijzeren gestel langzaam omvatte en dreigde te verminken borg jij jouw hart dat al bloedde uit duizend wonden voordat ik erachter stond je liet het doorsteken zodat ze het mijne niet zouden raken maar dat deden ze toch we schreeuwden en zongen samen terwijl we ze met uitdagende…

Leiden anno 2015 Oude en nieuwe rijkdom spiegelen zich in oude grachten De vensters hoog de gevels hoger En erachter speelt zich het leven af Het koren van het kaf al langer gescheiden Leed en lijden met -onzichtbare- hand in willekeur rondgestrooid Aan lager wal geraakt bestolen en berooid Hoe valt -ook- stille…

in het licht van het keukenpeertje beoefenden we de kunst van het bijna verdwalen in het donker verloren in de chaos van mooie dingen zagen we de lente in de ongewisheid van de nacht de oude boomgaard de takkenhoop erachter waar de kleine winterkoning zich veilig waande in het sjofele schuilpaleis thuisgekomen voor het donker…

Ik wil geen gedag tegen je zeggen Ik weet dat je gaat Ik wil mijn verdriet niet blootleggen Waar je bij staat Ik wil geen woorden gebruiken Om straks iets te vergeten Om het diepe in te duiken Erachter komend dat ik het al die tijd heb geweten Ik zeg wel gewoon dat ik je straks weer zien zal En geef je gewoon een dikke kus en een dikke…

Kan ik nog een keer terug naar die tijd Om je lief te hebben, zonder spijt Kan ik erachter komen Waarom je er niet meer bent Kan ik nu zien of je het goed hebt Bij die andere vent Kan ik je nog kussen Op die ene manier Kan iemand anders mijn liefde blussen Want ik weet het niet meer Kan ik je eindelijk loslaten Zonder wroeging, zonder…

Kan ik erachter komen waarom je er niet meer bent, kan ik nu zien of je het goed hebt. kan ik je nog kussen op die ene manier kan iemand anders mijn liefde blussen, want ik weet het niet meer. kan ik je eindelijk loslaten zonder wroeging, zonder pijn kan ië leven zonder jou en trots op mezelf zijn.…

Want iedereen roept telkens weer, ik bel of mail je de volgende keer, maar erop wachten, doe ik niet meer, dus zeg ik niet, tot volgende keer, Tot men erachter komt, dat contact maken toch van twee kanten komt? Of niet soms?…

En dan ineens gebeurd het wonder waar ze lang op had gewacht waar ze alleen nog maar van droomde ze komt aan bij de voordeur erachter klinkt gejoel, geschater.…

de mens erachter? "Een menswaardig bestaan." laat me niet lachen met een traan in mijn hart Uit ervaring weet ik dat sommige mensen er daadwerkelijk alles aan doen om een ander mens te breken Maar hou vol, en blijf lachen je doet het voor jezelf! Vergeet nooit... Ook jij bent Uniek…

In stilte genomen Niemand mocht erachter komen Consequent gezwegen En elke keer denkend het zal wel aan mij hebben gelegen Stilte, schaamte, schuld bepaalden mijn bestaan Treurig dat ik achteraf pas besef wat mij is aangedaan...…

druipt nog langs de muren ineens was het stil en je zweeg jouw leven mocht niet langer duren Mijn grote huis heeft liefde verstoten jouw geur hangt nog aan de bank mijn hart heeft zich afgesloten geen tranen meer als ik jank Mijn grote huis is naakt zonder jou ik word met stil verdriet beloond ooit voel ik ook die enge kou en kom ik erachter…

druipt nog langs de muren ineens was het stil en je zweeg jouw leven mocht niet langer duren Mijn grote huis heeft liefde verstoten jouw geur hangt nog aan de bank mijn hart heeft zich afgesloten geen tranen meer als ik jank Mijn grote huis is naakt zonder jou ik word met stil verdriet beloond ooit voel ik ook die enge kou en kom ik erachter…

Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen Hoewel mijn mond erover zwijgt de opgewektheid is gelogen erachter schuilt de bitterheid. Ik woon nog samen in hetzelfde huis waar onbegrip heerst er is geen plaats meer voor liefde er resten nog kilte en spijt de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.…

Woede is wat je ziet Woede om wat me is ontnomen Wat erachter ligt is verdriet Jouw kids ik ben ze kwijt Om andermans verwijt De roddels om mij heen Die voelden intens gemeen Dit kleintje bracht mijn verdriet weer naar boven Je wilde MIJ niet geloven Ik ben je nooit vergeten En ik laat je opnieuw weten Ik ben niet wat een ander van…

naar boven Zij zet een raam op een kier En hij is de frisse lucht Ze kleden zich uit En ze zijn elkanders huid En droomt zij zachtjes Dan is hij haar werkelijkheid Overal kunnen ze zijn Zonder grenzen, zonder woorden Hun gedachten willen voelen Alles wordt alles en niets… Lopend naar elkaar Stond niets hen in de weg En ze waren erachter…

Maar als ik daar ben kom ik erachter dat ik er wel ben, Maar dat ik er niks aan heb. Dat deze reis met de lift zinloos is. Dus dat ik beter de trap kan volgen. Dan ben ik daarna wel moe, maar ben ik ook sterker. Voor het geval dat die verdieping tegenvalt Dat ik dan mijn leven voort kan zetten Zodat ik daarna een verdieping hoger kan gaan.…

goed en slecht bestaat niet een keuze is de oorzaak luister naar de wind die suist en de maan staart je aan luister dan, luister dan zie niet wat je wilt zien maar doe wat je wil doen zelfs al schuilen er demonen je keuze vindt de weg wel als jij erachter staat…

Bij het afrekenen kwam de man erachter onvoldoende geld bij zich te hebben en koos met het pakje boter in zijn hand het hazenpad. Een van de medewerkers van de supermarkt ging in de achtervolging en achterhaalde de man.…

En hij is zijn gevoelige huid En droomt hij zachtjes Dan is hij zijn werkelijkheid Alles zou gestolen worden In een donkere nacht En hij zou de sterren zien stralen Overal kon hij zijn Zonder grenzen, zonder woorden Zijn gedachten wilden voelen Alles werd alles en niets… Lopend naar zichzelf Stond niets hem in de weg En hij was erachter…

De leiding kwam erachter. De wasbaas, die het spijtig vond, zei: 'Deze hete vrouwenbond werkt als een wasverzachter.' De zeer ontstelde directeur verwees de vrouwen naar de deur. Dat vonden zij vrij kras, maar één der vrouwen had 'm tuk en zei: 'Ik wens u veel geluk met al die slappe was!'…

De leiding kwam erachter. De wasbaas, die het spijtig vond, zei: 'Deze hete vrouwenbond werkt als een wasverzachter.' De zeer ontstelde directeur verwees de vrouwen naar de deur. Dat vonden zij vrij kras, maar één der vrouwen had 'm tuk en zei: 'Ik wens u veel geluk met al die slappe was!'…

waarbij de flitsen met genot, de mens liet schrikken zonder pardon, weten we toch weer, dat niets onvoorspelbaarder is dan ons eigen heerlijke herfstweer Wat loop ik graag in een forse bui, de stralen in mijn nek, ja lach maar, een ander vindt dat misschien wel gek, maar een forse bui, op haar en hoofd, is het ultieme genot om erachter…

Ze zijn in Rome erachter gekomen Dat Moeder Teresa een heilige is Maar dat wist ik al lang Want hoe kun je vanuit zoveel liefde leven En geen heilige zijn Zij is de personificatie Van de Vrouwelijke Christusgeest In de Twintigste Eeuw Een Licht, een Baken In een periode die over een paar eeuwen De Donkere Eeuw genoemd zal worden…

stemmen klinken stemmen zingen stemmen dwingen mocht je echter iets willen bereiken dan kun je ze maar moeilijk ontwijken toch voel je die stem naar onraad ruiken een zweem erachter hangend van macht misbruiken een zielig respectloos iemand bezigt hem kijk hem misprijzend aan zing hem met je zuiverste klanken omver en dan moet…

alle gaatjes vullen zich tot een kleine zwarte brij kennis het is als een nachttrein priemende zoeklichten en al je gewicht erachter om dan toch nog te arriveren in een donker krocht tevergeefs het verwordt zo het vergaren van rails naar een uitval van licht thuishaven of tussenstation wie weet houdt het ooit op het klossen van een…

ik ben storm jaag het water op in woeste grijze golven ze slaan kusten dood maken het land erachter troosteloos in watersnood ik kap de trossen van de ankers die al schrapen doe de zeelui in afgrijzen snel het schip verlaten snijd de life-lines door, hun sterven heeft geen enkel oor ik ontketen kracht de orkaan jaagt nu volledig…