Alle inzendingen over hart

Ik weet het wordt niet altijd begrepen soms doet het ongewild pijn, maar mijn hart gaat weer zachtjes zingen.…

Mijn hart Is weer van mij Ik voel weer Wat mijn hart voelt Ik doe weer Wat mijn hart mij ingeeft Mijn verstand Kijkt toe En weet Dat het niet meer Hoeft in te grijpen Bij te sturen Recht te zetten Want mijn hart Is weer van mij Mijn hart Is er weer Voor mij…

De berg in de verte met zijn witte wolken aan de top, wordt helder weerspiegeld in mijn hart, als ik aandachtig in- en uitadem, zoals een volle maan wordt weerspiegeld op roerloos water op een warme stille zomeravond.…

zeggen ik hou van jou en jij van mij ons hart hoef je dat niet uit te leggen ons hoofd kan het niet weerleggen het kent ons verlangen van heel dichtbij en ik sla nog gauw mijn arm om jouw zij…

Het is echt geen moeilijk woord je hebt ze in alle soort lief en teder zwoel of zacht het heeft aantrekkingskracht elke dag gebruik ik dit woord omdat het bij mijn leven hoort als ik het niet heb gezegd spijt het mij oprecht ik hou van jullie met heel mijn hart hoeveel, wel een miljard.…

mijn handen in je haar je handen om mijn gezicht als wij met ogen dicht landen in elkaars hart totdat alles eindig waar is mis ik jou vergeet jij mij wensen wij sterren in de nacht als wij zacht andere handen raken…

meer dan waar is beloven woorden als kussen adem in adem verandert als woorden in verlaten tijd landen zonder spijt…

bibberwoorden, gegrift door een leven van dood en verlies een kind veegt met spuugvingers alles weer weg een rood krijtje tekent een groot hart "Ai luf joe"…

Hier lig ik dan Zo voor het oprapen Naakter dan naakt Als van huid ontdaan Zie hoe mijn bloed kolkt Mijn hart zich vergaloppeert Mijn spieren vibreren Omdat jij bent Heb me lief Of laat me liggen Mijn huid groeit vast vanzelf weer aan…

Al ben ik geen Venus, geen Mona Lisa geen fenomenale schilder of anderszins Ik ben ik, neem me zoals ik ben, met mijn gebreken, met mijn hart.…

Ritmisch tikkende vervuld van hoop en liefde Brekend nooit kapot…

en aldoor samen in het hart…

Het hart brak, als was het van marsepein en toch, doet het breken van het zoete hart in werkelijkheid, minder pijn dan ik ooit dacht!…

Mijn hart barst bijna, gelukkig niet fysiek want stel je voor dat het breekt, de troep is niet te overzien. Mijn hart barst van geluk, niks geen gewonnen prijs, mijn hart gloeit van geluk, gewoon omdat ik "ben".…

Enige warmte die ik voel op mijn koude wangen zijn zachte handen van jou Enige kleur die ik met mijn ogen dicht kan zien zijn blauwe zoete tranen van jou Enige stem die ik kan horen, zo doof van deze stilte tussen ons, is jouw stem Enige twee zielen die nu elkaar in deze langste nacht vasthouden zijn onze twee verloren zielen…

Er zit een krater in mijn hart, niet eens een gat welnee, er zit een krater van wel een metertje of twee. Er zit een gapend gat, waar eens mijn hart toch zat, maar dat hart, is voorzien van een gapend gat.…

Wat is er toch, mijn hart, wat ben je toch aan 't kloppen?…

ik kan hem niet inlossen en breek hem als een dunne tak zo eenvoudig is het dus maar zie de splinters zie het hout het leven dat er was de randen ogen zo ongelijk gewond en niet te lijmen gelijk het hart ooit vol van liefde maar het gevoel toch nooit heeft kunnen rijmen…

gevoelens zijn ingewikkeld en misschien geef ik mezelf te bloot maar jij zal dit niet lezen want jij bent ook al dood ooit hield ik van twee mannen en dat verwarde mij nog het meest de een speelde met mijn hart en de ander met mijn geest…

Meestal denk je er niet aan besef je niet eens dat het eigenlijk wonderlijk is dat het gewoon slaat en je dus bestaat zelfs voor een ander dan voor jezelf kan het kloppen en soms pijn doen fantoompijn die leegheid klopt…

hij wankelt in zijn gangen met het zoeken naar geluk het hart slaat alsmaar banger zijn geloof al jaren stuk…

er waren vijf zoons en geen één sprak het geluid van dood hing in de zaal en het gevoel bekroop ons allemaal waarom niemand de stilte verbrak en bij de tonen van het laatste lied huilde mijn hart om al hun verdriet…

het centrum van ons leven pompt bloed door ons lijf rond en rond door aderen van topje tot aan teen elke dag opnieuw werkt alles naar wens totdat het stopt met kloppen dan is ons hart gestopt dag noch uur kennen wij van onze laatste hartslag…

rots is vervreemd alle pogingen maken weinig kans verzegelde verzen hurken bij het hoofd er is een diepte die het zicht ontneemt totdat het hart blijvend is verdoofd…

Het tikt seconde per seconde. De klok in het lichaam. Motor van het leven. Het is emotioneel. Breekbaar. Broos als glas. Het doet pijn van verdriet. Het bonkt van angst. Het klopt van verlangen. Het klopt voor de liefde. Het klopt voor alle mooie dingen. Geef het geen ballast. Het doet wat het kan, maar ook niet meer…

dan ligt de keuze voor de hand zet je mond en je hart in de glimlach stand dan komt alles dik voor elkaar…

Ik heb je begraven in m'n hart Bedekt met een laagje mos Dan doet het minder pijn Zo laat ik je nooit los Vandaag is het drie jaar geleden dat mijn lieve moeder naar de andere kant van het bestaan is gegaan.…

in stilte alles bonzen van leven open de sluizen alle deuren open sloop de muren naamgenoot in liefde goud omrande schoonheid bloemetje voor de dorst behulpzaam neergeschreven wat er toe doet moet je doen vrijwillig in levensvreugde volg rode draad van het gevoel emoties verwelken als bloemen denk na over het ultieme doel hart…

Luister naar je hart, en begin dan pas met een nieuwe start.…

Leg je oor zachtjes op mijn hart. En hoor hoe het heen en weer klopt. Want ooit opent het zijn rode deurtje. En is er een mooie vlinder die ontpopt. Een vlinder met bijzondere kleuren. Vliegt met de tijd mee naar buiten. Want over enkele dagen ontpopt hij. En zal het deurtje weer gaan sluiten.…