Alle inzendingen over jullie

over jullie warme liefde die mij stevige grond geeft op deze planeet Door mijn tranen zie ik een hart met twee vlinders - ik ook van jullie Voor nu en voor eeuwig en altijd Per Secula Seculorum Jullie dochter, Gabriëla 1 oktober 2022…

Als kind deed ik jullie verdriet maar dat hebben jullie vergeven. Waarom heb ik dan het gevoel dat ik nog steeds wat mis in mijn leven. Vragen waar ik geen antwoord op krijg, ik weet dat het boek gesloten is. Maar één ding zal nooit voorbij gaan dat ik jullie nog altijd zo mis...…

Vanwege mij kletsen jullie zoveel door elkaar dat jullie het de hele avond over niets hebben en lacherig zijn, waarbij ongetwijfeld iemand denkt Hoe kan ik lachen als zij er niet is? zodat ik zelfs tussen jullie gelach zit. ------------------------------ uit: 'Proefsteen', 2006.…

Het pad der liefde gaat niet over rozen Maar voor jullie geldt dat wel Nog even los van de uiterlijke pracht en praal van deze dag zijn jullie een stel dat innerlijk weet wat liefde is Weinigen is het gegeven over rozenblaadjes te lopen Het is normaal slechts weggelegd voor koningen en koninginnen Maar Miriam en Arjo, het is ook voor júllie…

Ik voel me alleen gelaten en niet begrepen, Ik heb het zo vaak tegen jullie gezegd, Dus kom niet aan met: Oooh meid dat heb ik nooit geweten! Telkens doen jullie mij keer op keer verdriet, Ieder ander om mij heen weet het en jullie zijn steeds degenen die het zogenaamd weer niet zien! Ik trap er niet meer in.…

Dit konden jullie niet aan. Het deed teveel pijn. Nu ieder alleen verder met herinneringen en dromen. De toekomst zal het leren of jullie ooit weer bij elkaar komen.…

Dat zou ik juist niet moeten doen, denken jullie terecht, maar kortzichtig, want wat heb je aan gebakken lucht? Ik wens jullie honger niet te verkrachten, de wereld is al overvol genoeg lariekoek en oneetbare dromerij. Stik, lafaards! Zielloze amateurs!…

meisje is die dorre distels plukt ze schoon schikt en op instagram plaatst hashtag ergens Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Dus jullie kunnen haar ook niet verliezen…

dag waarop liefde jullie partner werd…

Aan al mijn leerlingen Heb niet zoveel op Met I-phone, I-pad En ander digitaal Gedoe waar jullie Je overdag zoal Mee bezig houden - Social media die Het tegenovergestelde Waarmaken van wat Ze in hun naam beloven - Alles wat ik van jullie Begrijpen kan is niet Anders dan dat ik Als mensenkind jullie Heb liefgehad…

Deze heeft Boris niet uit het Oosten maar van Epicurus om jullie te troosten Het zou zomaar iets van de Boeddha kunnen zijn geweest Dus beren blijf bij jullie leest en geef niet de geest als je dit leest !…

Mijn vader kijkt opzij Mijn moeder toont haar lach Ik weet, het is voorbij Het is wat ik vroeger zag Ingelijst staan jullie samen Zo oud als ik nu ben Jullie gezichten, jullie namen Ze gaven mij een stem Aan het bureau van mijn vader Door de jaren verweerd voel ik het nu nader Hoe de tijd ons verteert…

, maar wordt draaglijker; verdriet slijt, verteert Jullie zwakheid neemt toe Zolang jullie Leugen regeert!…

Jullie hoeven niet te rouwen als ik dood ben want ik was maar een homo en daar moet op geschoten worden Neen dat deden jullie niet letterlijk maar wel met woorden met als maximale toenadering gedogen of zwijgen Want nee zeg niet jullie kind, toch niet jullie zoon, dochter, vriend, vriendin, nicht, neef, vader, moeder, tante, oom, oma,…

Hallo pijn, hallo angst, hallo schuld daar zijn jullie dus! Welkom verlatingsangst! Welkom faalangst! Welkom doodsangst! Is dit jullie volle omvang en zwaarte? Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles?…

exoten waren wij toen we jullie thuis en land afstroopten met niets goeds in de zin we beloofden wel maar gaven geen nieuw begin we hebben jullie allemaal bedrogen we gaven het tegendeel van – we logen nu sturen jullie ons jullie plagen en nu kunnen wij niets doen gaan ze ons nu ook belagen?…

Jullie aan de andere kant... Ik moet je wat vertellen want, 'k Bén er weer, 'k Ben weer thuis, heb jullie zó gemist... 'k Open de p.c., Zie ál die mail.... Hártverwarmend om zó te worden gemist. Maar.... Ik bén er weer, 'k Ben weer thuis, alhoewel geen 100%. 'k Bén er weer, de rest gaat vanzelf, want ach... álles went?!…

dood zou ik ze willen steken willen schoppen en slaan ze zitten aan iets dat van mij is en daar komen ze niet aan…

Ode aan jullie die openen warme handpalmen voor ontvangst van het woord ..en kijk!…

Ik wil verbinding met de Hemel, gewoon, met een hele lange snoer, eventjes bellen om te vragen, hoe is het nou met mijn broer. Ik wil bellen met daarboven, maar wie wil dat eigenlijk niet, want zij die ons zijn ontnomen,zijn boven en wij blijven hier achter met veel verdriet. Ik wil graag bellen met daarboven, waar veel mensen zijn waar…

jullie hebben mij vernoemd mijn naam die ik voorbij het bestaan draag in de tekens van mijn leven onwennig lag ik in het landschap schepping in zoeken en vinden in louter tedere onbekendheid en in de kluwen van de vriendelijke duisternis en in mijn beeld bewoog ik in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden eenmaking wat één moest worden…

Het leger biedt geen perspectief, onthoudt deze woorden, ik heb jullie lief.…

die we dronken uit te duur betaalde glazen we kregen bloemen van de zachtste zijde maar bovendien was er die glimlach die vanaf de stad naar hier reisde het aanmeren riep een stoet van vreugde op met dansende cijfers die het perkament kleurde met idealen en vertrouwen - doch het vaarwater vertroebelde toen het schip lag aangemeerd in jullie…

Dat er ook spiritualisme is zonder een almachtig opperwezen in kleine gewone dingen zoals de glimlach van een hond of dat de liefde voor een nacht is veel te kort en erg spontaan ernst verlegen wordt van kattenpis een reis niet ver is van de maan kunnen jullie een man vergeven wanneer hij naast de pot piest en naast zijn zakelijk leven…

verwelkom mezelf terug dichtkunst van mijn hand als een reïncarnatie de lezers begroetend daar ben ik weer maanden vervlogen weken waarin letters geen woorden vormden ik spin nieuwe woorden in de kleuren van de herfst beginnend aan het pad van inspiratie hallo welkom terug in mijn wereld welkom, welkom prachtig mens…

Als ik wegloop om mijn tranen loop ik weg met mijn tranen persoonlijk vocht door eigen verdriet Dus tranen van en voor mij en niet van en voor anderen Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn als ze ook nog zouden dienen voor jullie En troosten dempt vooral de put die veel dieper reikt dan dieper Dus laat je eigen tranen komen snik…

Ik wou dat jullie het zouden zien, me zouden knuffelen, en zouden zeggen: ‘Alles komt goed, hoe dan ook meisje, jij komt eruit, al doet het nu zoveel pijn’. Maar jullie lopen door.…

wit de maagdelijkheid zijn waarachter dit preutse land zich schuilt, en blauw een zee van leugens die geen weerstand aanvaart, en rood, rood de kleur van liefde, maar zeker ook rood van het hellevuur waar wij ons Nederlanders in begeven waarom een volgorde die ordentelijk en zwierig je gedachten afleidt van de ware aard van het kwaad jullie…

Zodat je altijd over jullie mam, pap en jullie Manon kan waken, vanaf je wolk zo ver.." --------------------------------------------------------- Eric, Amiek, Manon, opa's en oma's, ik wil jullie heel veel sterkte toewensen met dit grote verlies. Eline zal altijd voor jullie stralen vanaf haar wolk..…

Elkaar en achter elkaar, Die in onderlinge trouw nooit Verzaakte - jullie waren het Die het ontwikkelde buurland Genadeloos versloegen, door Samen één natie te zijn, En daarvan was bij jullie Tegenstanders nu net geen sprake…