Alle inzendingen over kamer

Mevrouw Arib is voorzitster geworden. Dus als er grenzen worden overschreden, dan roept haar hamerslag de kamerleden onmiddellijk weer keurig tot de orde. Ik wou dat het in huiselijke kring bij Hollandse gezinnen ook zo ging.…

koel en kaal kamers zonder verhaal muren die me omsluiten nog naakt en nieuw onbeschreven door het leven ramen kijken met geschrokken ogen naar beladen dragers levens verpakt in kartonnen dozen onwennig en ontheemd kamer na kamer ga ik begroeten kamer voor kamer trek ik aan plant behoedzaam de eerste sporen en begin eraan…

Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de kamer wit maken, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte napraten alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale zoals wij er lagen, liggen, liggen…

Mooie liefdevolle kamers te huur, niet te groot en zeker niet te duur. De kamers zijn warm en heel knus ingericht en er schijnt een heerlijk rust gevend licht. De kamers geven je een heel veilig gevoel, en je mag er denken "laat de boel, de boel".…

Met een beau geste Nam hij afscheid Van kamer en partij Buiten westen Met wind in de zeilen Steeds hoger te peilen Is het boegbeeld ten onder Door financieel gedonder Politiek sympathiek Met een plastic verhaal Als zonnebrandcrème Aan een aanmeerpaal Failliete speeltjesboel Teloorgang van een krant Vijftig plus of min Meer zat er…

Ik zat in jouw kamer jij zat daar maar en sprak jij keek het was alsof de wereld in jouw kamer warmer leek.…

Wie ik liefheb wil ik niet verliezen liefde is mijn levens grootste schat daarom ging ik voor zij die mij verlieten kamers bouwen vele kamers en geen graf. vele kamers en geen graf daar wou ik niet voor kiezen omdat ik zoveel om hen gaf. wie ik liefheb bestaat niet in de dood.…

Niet in de kamer van mijn vreugde, noch in die van mijn verdriet – achter elke deur keer op keer verlatenheid. Maar in de kamer van mijn zonden, daar zit wenend mijn Heer.…

met woorden als gif borrelend vanuit zijn keel tracht hij haar te straffen zij slikt alles grif hij krijgt straks zijn deel als zij hem af zal blaffen de dolk in haar rug het zwaard boven zijn hoofd hun liefde raakt de grens de klok telt langzaam terug de kaars reeds uitgedoofd een uitgebluste wens wat was er toch gebeurd? wat waren…

de onzichtbare kamer van het grote verlangen zoekend naar het antwoord op allang gestelde vragen is het slechts fantasie zonder houvast louter een hunkerend verlangen of juist het daaraan toegeven lichtend als een bevrijd moment of donker als een koude nacht wie vertelt het ons jou en mij…

Toch heb ik je nog lief maar doorheen de witte schittering doorheen de witte kamer der verbittering. --------------------------------------------- Uit: 'Omgekeerde volgorde', 1961.…

Met alle aandacht heb ik die bekeken Wat kan de kamer toch verschrikkelijk preken En elkeen weet het nog een tikje beter Maar van al dat gepraat klopt weer geen meter Breedsprakig hield van Aartsen zijn betoog Hij had weer heel veel pijlen op zijn boog Hij werd geintrupeerd door Bos met vele vragen Dit kon de voorman van de V.V.D, niet goed…

Eeuwig dwaal je door mijn hoofd als stof in een dichte kamer een deel van mijn gevoel beroofd elke gedachte een slag van een hamer Dieper zak ik in zachte grond onbereikbaar, maar zo dichtbij ik die alleen voor jou bestond maar stof in de ogen verhindert het "wij"…

Midden in de kamer. Ik kijk om me heen. Aan de linker muur hangt een klok, de tijd tikt weg. Aan de rechter muur hangt een schilderij. Het laat de polder zien uit een ver verleden. De koeien liggen in de wei, het water stroomt kalmpjes voort. Voor me is een raam.…

lege kamers scheefgezakt tegen de ogen van de nacht stilte en een geschuif van voeten over haar graf sterf met de stervenden draai de doden tot ze opspringen en dat kale pad waarheen het ook leidt met raven zullen begroeten je doorkraste de ramen…

de tippelzones zijn opgedoekt verkreukte spiegels weerkaatsen sanseveria’s ik knipoog naar een Belga meisje ze rookt nog steeds…

Onze Tweede Kamer kwam in Den Haag voor alle zekerheid eendrachtig tezamen om mensen te laten doorgaan voor Marokkanen zodat er maatstaven moeten komen om door te gaan voor Marokkanen om het percentage vast te stellen wie fout en goed is van de Marokkanen wie echt en nog echter is van de Marokkanen Stel de echte werken en houden zich koest…

Vandaag krijg ik een nieuwe kamer, Al mijn spulletjes gaan daar naar toe. Mijn stiften en mijn hamer, Mijn bedje en mijn knuffelkoe. Gelukkig hoeven we niet alles te dragen, Dat is natuurlijk veel te veel. *TUUT!* Daar is de verhuiswagen, Zo blijft al mijn speelgoed heel.…

De lantaarns staan aan verder ben ik alleen in deze lege ruimte muziek vult de kamer niet helemaal, de balkondeur staat open herrie van buiten verjaagt de stilte zal ik het ooit kunnen?…

de kamer van mijn tante staat vol bloemen op behang er staan cactussen voor het raam die staan daar al zolang de gehaakte sprei op bed is door tante zelf gemaakt de kleedjes in de kamer zijn door tante zelf gehaakt mijn koffer in de gang en mijn pyjama over de stoel vertellen zonder heimwee over mijn reizigersgevoel ik logeer bij tante en neem…

kom, lief, kom in mijn zolderkamer daar waar de geur van onze liefde hangt het zorgeloze zonlicht door de schuine ramen sprakeloos de kroongetuige was waar stil de stoel wacht op jouw kleren het bed op onze nacht en ik bij jou gerust kon dromen kom, vlei je hoofd tussen mijn handen je dij tegen mijn vochtig haar zoek met je mond mijn…

groene boom in mijn kamer zo groen en ontdaan slechts de lichtjes nog aan besef van het kwetsbare leven vluchtig het bestaan…

Ik hou dus mijn mond maar Zoals het blijkbaar hoort En probeer ik wat te zeggen Ben ik blijkbaar gestoord Alleen in mijn kamer Alleen in dit huis Ik trek mij maar terug Zo stil als een muis…

zij is eenzaam in de ware betekenis van dat woord pratend in zichzelf, verwacht zij geen antwoord want wie hoort haar in de kamers waar zij leeft, omringd door bloemen die niemand meer geeft?…

In deze kamer woon ik rieten stoelen rond de tafel een schilderij aan de muur en achter de grote ramen wolken. De ruige kast, meegebracht uit Frankrijk op het dak van onze Volvo tegen de zin van mijn vrouw mijn lage designbank gekocht nadat zij weg was.…

Maar weet niet hoe reëel dat beeld is, en ik zing en ik tril en ik loop of ik ren dolend door de kamers die ik zelf ken en 's nachts komt de wolf in mij naar boven die op gedichten- jacht gaat in de schaduwstad van mijn dromen.-…

Terwijl ze met het kastje speelt kreunt ze, licht voorovergebogen ‘natuurlijk heb ik rode ogen van al dat staren naar dat beeld !’ ze had hem graag een klap bedeeld ooit was zij wel zozeer bevlogen nu leeft ze dankzij mededogen terwijl ze zich hier dood verveelt maar doodgaan kan soms heel lang duren ze kijkt naar beelden op TV het moet…

Een opwelling van rood vier jonge stokrozelaars uitbundig in bloei en twee of drie mussen uitgelaten daartussen…

Eén kamer is voor jou Van alle gemakken voorzien Geheel naar jouw idee zowel aangekleed als ingericht Ga zitten; al naar gelang jouw wens, wordt op grote zilveren schalen 't resultaat van de bronst vereeuwigd…

Als ik boos of verdrietig was en ik mocht en kon mij niet uiten, dan trok ik me terug in mijn kleine kamer. Als ik niet serieus of begrepen werd keerde ik terug tot mij. Telkens terug tot in die kleine kamer met schemer: niemandsland tussen leven en dood.…