Alle inzendingen over kamer

Eén kamer is voor jou Van alle gemakken voorzien Geheel naar jouw idee zowel aangekleed als ingericht Ga zitten; al naar gelang jouw wens, wordt op grote zilveren schalen 't resultaat van de bronst vereeuwigd…

Als ik boos of verdrietig was en ik mocht en kon mij niet uiten, dan trok ik me terug in mijn kleine kamer. Als ik niet serieus of begrepen werd keerde ik terug tot mij. Telkens terug tot in die kleine kamer met schemer: niemandsland tussen leven en dood.…

In het huis met duizend kamers hoort men alleen de doffe blaf van de zwarte hond de zangeres verloor haar stem en zwijgt in alle talen de poëet vangt tevergeefs de vervlogen woorden de beeldenstormer zit onthand vastgenageld aan de grond de gekooide vogel zwijgt gelaten en kijkt niet meer naar boven alles is een gerucht…

ik zit in een donkere kamer hoor niks het was al een poosje verlaten totdat ik verscheen er lag stof op de meubels een boek stond er in de kast met vergeelde papieren waarin ik je las ik zag je handschrift op het kiekje van de stad je bent mooier dan het schilderij waar ik Delft zag…

In stilte is de kamer. Geen wijzer wordt bewogen, alles staat of ligt in rust. Een stofje dwarrelt, voor de rest geen zucht. Op de kast een foto van omhelzen, van jong geluk. Een lage zon leest langzaam zijn en haar gezicht, vol hoop en verlangen. Twee levens uitgehangen: het ging nooit stuk. Stilte heerst vandaag.…

Het bed dat in de kamer beneden bij het raam staat. Vrijwillig leven. Buiten het nog wel kunnen volgen. Tot de ogen sluiten. Een kunst die stervenden alleen beheersen en nooit te laat.…

De kamer slaapt. - Dromerig langgerekt Geroep van tortels vult de lome lucht. Ver, lijk geklapwiek, latjes-klepgerucht Van zonneblinden, die men opentrekt. Citroen-aroom van gele zuidervrucht, Adem van perzik purperdons-bedekt En ziel van lelie tragisch bloedbevlekt Smelten bedwelmend tot één geurenzucht.…

De gang en de deuren zijn wit; Gebroken wit zijn de muren. De stoelen staan er nog en een paar lege dozen. Door het venster kijkt de esdoorn, de gele trossen wiegen en wuiven. Ik ben als een gevallen vogel, vleugellam geslagen kamerheer. Ik tel de dagen in het verleden met scherven van poorten en bogen op de versleten straten in een…

De dag breekt aan Geen doel, geen zinvolle gedachten Met geen stok uit mijn hoofd te slaan deze donkere negatieve machten Opstaan, naar buiten kijken, ontbijten scheren, douchen, aankleden Aan mijn bestaan valt geen woord te wijten Weer tijd om de leegte te betreden Ik loop wat wezenloos in de kamer Ik voel geen grond Liever had ik een hamer…

Negeer de donkere kamer niet! Laat blijven al wat hier bevind. Ruim het, het brengt liefde aan het licht.…

Het was pas later dat ik jouw zwijgen leerde vertalen een toegangsdeur wist te ontdekken naar de verborgen kamers waar ik soms voor een te kort moment even mocht vertoeven om antwoord te zoeken op mijn vragen maar er bleven zoveel dagen waarop de verhalen van toen niet verteld mochten worden en weer in stilte kluisterden ik wilde zo…

waai mijn blosjes weg bevries de glimlach breek mijn lippen is er meer ijzig is je adem je kille stem verschraalt mijn lijf de verliezer thuis muren zonder kamers handen afgekapt ogen die verbouwden alles wat ik was je ruimte stond me aan ze liet me gaan ik droom niet meer om koud te wonen…

Jij daar toen in die kamer van het witste wit hoe jij nog vader blijven moest en ik het kind met nog vele morgens te gaan maar ik zag witte angst in grijze ogen staan hoe ze bloeiden daarbuiten uitdagend en rood, de rozen, trok augustus nog één keer alle registers open ik wist al van lege kamers en dat verdriet na jaren ook slijt…

Ik loop door het dorp De zon schijnt, de wind waait een beetje door mijn haren De luiken zijn gesloten met kieren dun als naalden met lange smalle ogen Mijn schaduw valt nergens binnen, er zijn er geen in de schemerige kamers waar het licht grauw verdoezelt wat er gaande is en wat de consequenties zijn van ieders doen en laten De…

Zonder de lasten ervan willen leven in de stad, boven de schoorstenen, schoon schommelen in oma's stoel voor het erkerraam de sluimerende monden van de pokdalige daken te zien ontwaken zonder hun gif te hoeven ruiken en het dan ook nog eens in te ademen uit solidariteit met ieder die snel moet leven in de stenen wereld waar alles…

ik zal mijn stappen matigen mijn handen leggen op je lichaam je levende lichaam je dansende heupen en ik noem je naam in de lege kamers van dit huis ik zal kijken naar mijn rusteloze handen ik zal je zien en denken aan de duizend kleuren op je vragende huid ik zal je strelen voor ik ga…

Voor meer tekst over windbuilen en afzwaaiers verwijs ik u graag naar het hapklare snelsonnetgerecht dat De Woordenaar ons hedenochtend bij wijze van ontbijtservice heeft opgediend _______________________________ Juist daar komt het palaver bij elkaar Men heeft met zware denkkrampen te kampen Verschiet zijn kruit dat aanstonds zal verdampen…

nog onbestemd was. hoe je zei dat het aan een zijden draadje hing hoe ik nog niet begreep wat je bedoelde. daar moest ik net aan denken. in je kamer. nummer 4516…

de ogen is de kamer leeg…

Hij mag niet teveel prikkels het is beter voor hem om op zijn kamer te blijven Nee breng hem maar niet naar de huiskamer hij krijgt het eten op zijn kamer Vijf zwijgende mensen aan tafel waar spaghetti bolognese wordt uitgedeeld Een vrouw aait haar poppenkind op zijn eigen kamer dat is beter voor meneer Een ander woord voor in…

en dan is het stil de kamer leeg staan tafel en stoelen zinloos zwijgen de mensen de klok het bed de vogels in de tuin liggen de honden neer dan is het stil de kamer leeg geen adem meer…

In zijn kamer, boven, denkt hij na over de dag over de dingen die ze zeiden wat ze deden en wat niet met elkaar, en voor elkaar In zijn kamer, boven, overziet hij nu de slagen die vanmiddag zijn geslagen en hoe ver soms een verkeerd gesproken woord kan dragen.…

“Ik zit nu ruim een maand in Lutjebroek En wil met iedereen m’n kamer delen. Wie homo, christen is, kan me niets schelen, Maar wel heb ik een nederig verzoek: Aparte kamers met een dichte deur Voor elke vluchteling met voetengeur.”…

kom dans de kamer rond met blote benen en lach een rode mond om een herinnering en geef je warme geur in een wolk als je voorbij zweeft de kamer door op Cardel's trage tango dat alleen wij zijn in de zwijgende hitte met het venster zo zinloos wijd open waar de zwaluw verscheen waar jij mee danste de kamer rond en toen verdween…

chaos rolt mijn ogen uit 't woont nu in deze kamer deze kleine kamer deze kamer die dun is aan de binnenkant, breekbaar nu het weer herfst wordt en waar ik op de avonduren wacht om het licht van de maan neer te halen lang duurt het niet want op de terugweg struikel ik alweer over enkele gedichten die mij komen vertellen dat het…

Vandaag neem ik na maanden een besluit: Door braaf één van de vakjes rood te kleuren, Bepaal ik mede wat er zal gebeuren, Al maakt het eigenlijk niet zo veel uit. Het nieuwe kabinet, dat zal je zien, Bestaat allicht uit een partij of tien.…

De Tweede Kamer als ivoren toren Is in de nieuwe politiek taboe: Politici gaan naar de burger toe En hopen zo de stem des volks te horen. Maar zoekt de burger omgekeerd contact, Dan wordt hij in de Kamer opgepakt.…

Stil is het in huis, soms,als ik in de lege kamer kom hoor ik nog van ver een kinderlach, een flard van een liedje ook. Op de drempel kijk ik terug heel veel jaren. De kamer is niet rommelig meer, wel erg leeg jammer toch.…

Als liefde in een andere kamer woont een tweede kamer zonder water en brood alleen maar door een schim bewoond zal honger heimwee aanwenden en dorst het geweten zenden naar andere wereld niet ver van hier als liefde niet spontaan meer is is er met de mens iets mis.…

Het voelt voor mij als het Songfestival Wie gaat er winnen Wie krijgt ‘douze points’ Wie gaat met de eer strijken Wie wordt het laagst Zo voelt het voor mij bij de volkstelling Van de stemming van vandaag 17 maart 2021 Om ons als volk politiek te vertegenwoordigen Vanuit alle 352 gemeenten in Hollands-Nederland En 3 vanuit het Caribisch-Nederland…