duizend kamers
In het huis met
duizend kamers
hoort men alleen
de doffe blaf van
de zwarte hond
de zangeres verloor
haar stem en
zwijgt in alle talen
de poëet vangt
tevergeefs de
vervlogen woorden
de beeldenstormer zit
onthand vastgenageld
aan de grond
de gekooide vogel zwijgt
gelaten en kijkt niet
meer naar boven
alles is een gerucht
niets is wat het lijkt
niemand opent de deur
Geplaatst in de categorie: psychologie