inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.147):

Alleen in mijn kamer

Alleen in mijn kamer
Alleen in dit huis
Lid van een familie
Maar eigenlijk nooit "thuis"

Wonend bij elkaar
Leven apart
Mijn leven nu
Doet pijn in mijn hart

Eigenlijk niet vrolijk
Somber gestemd
Het masker blijft op
Zodat niemand mij herkent

Dit leven voelt zwaar
Een steen in mijn maag
Ik val mensen lastig
Als ík een keer klaag

Ik hou dus mijn mond maar
Zoals het blijkbaar hoort
En probeer ik wat te zeggen
Ben ik blijkbaar gestoord

Alleen in mijn kamer
Alleen in dit huis
Ik trek mij maar terug
Zo stil als een muis

Schrijver: CJ, 25 april 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 199

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Een anoniem meisje
Datum:
8 augustus 2011
Wow ik vind dit heel mooi geschreven respect!
Naar voor je dat het zo voor je moet zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)