inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.395):

In de witte kamer

In de witte kamer
der verbeelding
spelen wij het spel
zonder begin of einde.
In iedere hoek
slaat weer een klok
en aan de zoldering
gloeien duizend witte lampen.
Geen deur, geen venster
sluit ons in
alleen de witte spin
van allerzuiverste verbeelding.
Toch heb ik je nog lief
maar doorheen de witte schittering
doorheen de witte kamer
der verbittering.

------------------------------------------
uit: 'Omgekeerde volgorde', 1961.

... ets van Constant ...

Schrijver: Clara Haesaert
Inzender: FM (H), 24 december 2025


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

2.8 met 37 stemmen aantal keer bekeken 22.849

Er is 1 reactie op deze inzending:

Maria Vansteenbeeck, 21 jaar geleden

echt, mooi en zuiver, diep doorvoeld
ik kan me bij jou thuis voelen.

reageer Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)