Alle inzendingen over knijp

Ik ben een struisvogel, doe aan politiek, knijp mijn ogen dicht en klapwiek, vlieg tot ongekende hoogten om vervolgens met ‘n misselijkmakende doodsklap weer ter aarde te storten. Struisvogelpolitiek is nog altijd een vorm van verstoppen!…

Lekker warm lekker lijf lekker wijf van heup tot schouder van clitoris tot tepel ik knijp haar linker tepel met de rechter hand van mij ze kreunt heel vlijtig want ze weet er is veel lust daarbij…

Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Vingers die zoenen knijpen niet. Ze zullen zachtjes verdwalen en geruisloos zingen en dansen tussen geurende wolken.…

koude handjes in de mijne knijpen harder bij elke stap dichter bij de rauwe waarheid op het betraande laatste pad verloren is het kleurenlicht uit zijn zachte kinderogen nu er alleen nog leegte wacht groter dan de hemelbomen…

strakker de huid rondom het hoofd dat bijna dreigt uiteen te barsten als het niet omvalt door teveel gewicht ogen knijpen afwezig verzwaard met lood alles klinkt te luid vervuild door echo’s en iemand snoert de riem nog aan…

zachtjes lopen twee vingers over de nek door mijn haarlijn ogen knijpen samen evenals schouders die zich optrekken onoverkomelijk het kippenvel dat opkruipt vanuit het niets ontluikt er een brede glimlach als mijn blik de jouwe deelt…

Bij de McDonalds geven ze niets weg Bij ’t vullen moet men in de bakjes knijpen Zo krijgt je minder friet om naar te grijpen De klant is koning maar heeft dikke pech Ik zal ze krijgen...ze zijn stapelgek Voortaan eet ik alleen nog maar Big Mac…

Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Want als men strakjes knijp zit met de troon, Dan bellen we naar Clonaid voor een kloon.…

Ik haat je ik Raak je hard tegen Je reflectie die Afzichtelijk is terwijl Ik lach ik ween en Ondertussen mijzelf Knijp. Langzaam zet ik mijn Masker op terwijl jij Mij uitlacht om mijn Verschijning. Ik ben klaar verscheur me Lach me maar uit maar Mijn masker zal mij Beschermen.…

Heeft u een oom die foute grappen maakt En steeds naar de jeneverfles blijft grijpen De tantes in hun billen loopt te knijpen En later op uw nieuwe bankstel braakt Daar valt het een ander aan te doen Als u het voorbeeld volgt van Kim-Jung-Un.…

Ik ga op reis en ik neem zeker mee: Een tas, een kam, m’n kindle en muziek Veel zonnebrand, een hoed met elastiek Ik knijp er tussenuit naar zand en zee M’n I-phone heb ik altijd bij de hand Je zou je maar vervelen op het strand…

Ik lees zo vaak berichten in de krant Hoe er opeens een scheepsramp plaats kan grijpen Dat ik ‘m ongewild begin te knijpen, Want ik moet heen en weer naar Ameland. Misschien, zo denk ik bang, loopt ook ons schip Wel midden in de Wadden op een klip.…

Ik lees zo vaak berichten in de krant Hoe er opeens een scheepsramp plaats kan grijpen Dat ik ‘m ongewild begin te knijpen, Want ik moet heen en weer naar Ameland. Misschien, zo denk ik bang, loopt ook ons schip Wel midden in de Wadden op een klip.…

Maar gaan ze in Den Haag dat wel begrijpen als ze het gas bij voorkeur zelf niet knijpen? Daar is de post...nou dat lijkt niet verkeerd. De G van GOED...zo die zit in de tas. Dat heb ik wel verdiend...een dubbel glas!…

Door vaak op school ertussenuit te knijpen Beklijft er doorgaans weinig tot nihil. En dat is nu precies waar het aan schort: Mijn kennis van het Engels shoots too short.…

Vind ik mooi De enige waar ik 'm echt voor knijp Dat is die nieuwe engerd: Ruige Rijp!…

zo zin je te aaien en te knuffelen minnekozend aan je hele lijf te snuffelen je handen plat te knijpen je lippen zwoel te verwennen ik ben niet meer te temmen zou alle zeeën doorzwemmen en heel, heel ver rennen voor één kus van jou…

Wie Ahold wekelijks weet af te knijpen, valt uit hun advertenties te begrijpen.…

ik zie je staan een pittig ding in elegante hunkering om keihard toe te slaan je kijkt de tegenstandster aan, ziet twijfels in bewegen je weet de slagen zo te geven dat ook haar schaduw ze laat gaan je pakt de bal ik zie je strelend knijpen in die hardheid zou je willen bijten, je ogen proeven hem nu al je ranke lijf slaat hoger op…

buiten is het donker en koud de bomen in de straat zijn kaal en oud op mijn kamer is een schemering van het kaarslicht te zien uit de radio komt de stem van Queen even knijp ik mijn ogen dicht mijn gedachten dwalen af naar jou omdat ik zo veel om je geef en van je hou…

Ik knijp mijn ogen dicht om de nacht te missen, maar zij is overal aanwezig, op tijd om ergens te zijn.…

Heb je hem wel eens geknepen ‘s Nachts in het donker wellicht door op de knijpkat te knijpen krijg je uiteindelijk wel weer licht. Laat je licht maar volop schijnen Dat ben je aan jezelf verplicht Zet als teken van waardering Eens je naaste volop in het licht.…

Als goud het groen zacht raakt, zich plooit en vlijt, haar teder streelt en liefjes kust, daar aan de einder, de verste verte, waar je je ogen lichtjes knijpen moet, daar waar het blauw troebelt in roze avondrood, wordt de dag in slaap gesust…

van rosseel dus kun je mij geen flikker maken als ik mijn gal bij je kom braken je overstelp met foetermail ik ben je viswijf virtueel en zal het stalken enkel staken tussen mijn slapen en ontwaken ik heb de ziekte van rosseel hier staat het zwartwit officieel zo blèr ik lukraak van de daken met jou ben ik nog lang niet klaar toe knijp…

Je mag geen drank verkopen Ik ben hier om je stiekem te betrappen Het lijkt of ik iets uit je shop ga gappen Maar door mij gaat juist je winkel beter lopen Ik knijp wat oogjes dicht tot aan half zes En jij geeft mij in ruil een goede fles…

Ik knijp mezelf Elke dag weer, Het lijkt wel een droom Maar dat is het niet meer. Maar liefst twee wonderen En dat in één keer, Verwondering, dankbaarheid, Elke dag weer. Met vijven genieten Dag uit en dag in, Mijn weelde, mijn rijkdom, Een prachtig gezin!…

we zijn een erg puriteins volkje zelfs de mooiste venusberg noemen we schaamheuvel het kruis onze derde oksel of nog wat preutser ons ‘ondertussen’ maar ondertussen willen we wel alle in het donker grauwe poesjes stiekem knijpen of kussen…

Onder de waterspiegel krioelt een gehorzel en ik knijp het uit mijn net marsmannetjes en bloedzuigers geeuwen plakkerig in de mazen en ik zie zoals een eikel uit de voorhuid glijdt zo ontbloten zij stekels en zuigers en de tandwielen die hen aandrijven aquatische insecten priemen een plekje in mijn weekdier van een hart…