Alle inzendingen over koers

de rode draad ontrolt zich als een vaargeul het roer zoekt mijn eigen koers de steven kiest richting…

Voorzichtig schuifelend de eens zo stoere kapitein altijd de koers bepalend drijft hij nu stuurloos rond zijn geest verdwaald…

Ik heb de deur gesloten het gebaande pad verlaten een nieuwe weg een andere koers mijn voetstappen trekken een vers spoor…

Leven is zoals het is dat onder ogen zien en je eigen koers gaan varen maakt bewust en geeft rust…

Stormachtig etmaal waait de wind rond dwarrelt blad tot de juiste koers als vriend tot de horizon in het rijk van paradijs.…

ik zag dat jij in loslaten vliegen leerde langzaam probeerde een eigen koers te gaan langs kabels hoogtes verkende die nooit hadden bestaan duikend diepte nam met een scheervlucht langs de maan jouw voeten in de aarde waren al lang verdwenen toch keek ook jij nostalgisch om naar de plaats die jij had betreden…

Cirkel vervolgens traag weer omlaag tot op je poten en begin te koeren. Goed koeren scheelt veel vechten, wie goed koert, koert tien tegen een zijn mededuif het gevecht uit de kop. -------------------------------- uit: 'Schapen nu!', 2001.…

Schokkende koersen: jaren ondermaatse vis en noedelsoep…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

heb alles uitgeplozen weggedaan in dozen wat niet van waarde was zaken waar ik ooit om heb gegeven die deel uit maakten van mijn leven zij bleken enkel franje versierselen van een andere tijd gekocht uit onbenulligheid ik kijk nu om me heen en nee ben niet alleen jij bent bij mij gebleven storm en rotsen getrotseerd de zuivere koers…

op zondagmorgen hoor ik kerkklokken luiden en duifjes koeren het zonnetje schijnt flets door de gordijnen heen het voelt zo vertrouwd dat gevoel van toen herinnering uit mijn jeugd is weer heel dichtbij jij bent al onder en hoor je druk bezig zijn roepend: kom je ook?…

Kompas in het verstand, als de kleine ruimte ergens tussen staan en vallen hangt, vastgelopen in los zand verstilling van de muggen boven de vennen, de jacht op de zoetste smaak van bloed de lijnen van de tocht worden onzichtbaar, een snaar die in zichzelf trilt, de toon te luid verbaal, de horizon eist de beeltenis mijn lichaam…

Bekomen van de schrik leef jij door net als ik door nieuwe koers in hemelse blik. Geluiden in de duinen die gevoelens uiten om met uitzicht op zee af te sluiten. Een rood vurige gloed die mijn avond voedt is jouw souvenir wat liefdevol groet.…

de witte duif vliegt niet meer stille apostel van vrede liefde en hoop wacht vleugellam op een tak van de oude boom wie hoort de aanhoudende mantra’s van zijn droeve koeren hoort iemand de schreeuw verbijsterend jankend gehuil in vermoeide vleugelslag verlaat de vredesduif zijn oude boom zal iemand hem zien iemand hem horen…

Als mijn leven Niet meer zichtbaar Is, alle richting Heeft verloren, Word ik nog Op koers gehouden Door de betonnen vangrail Naast mij op de linkerbaan En kan ik geen andere Kant meer uit Dan zij mij Dwingend oplegt…

Je innerlijk is net een doolhof van emoties die zorgen dat je automatisch dat onbestemde gevoel ervaart zoals een schip dat niet weet welke koers het vaart. Hoewel je de koers in je hoofd al vast had staan is je schip een andere kant uit gegaan. Nu nog zoeken hoe je het om kunt draaien met in het vooruitzicht een orkaan.…

Nu ik Op weg ben Op mijn eigen pad Voel ik het Des te meer Als ik weer dreig Af te dwalen Hierdoor Leer ik Steeds beter Mijn eigen koers Te varen…

Een tweesprong, ramp, geluk of simpel pech, een innerlijke koers wijst me de weg.…

aan jouw borst wil ik weer even liggen je bent in mijn gedachte als ik een appel schil het mes snijdt, glijdt langzaam in het vruchtvlees het leven heeft zijn loop genomen de wereld eet niet uit mijn hand ik ben uit koers geraakt hoe jij alleen mij zogen zal voeden met elan…

We zijn scheep gegaan kant en wal gekeerd De riemen in de dollen het drijven beproefd Wat wisten wij van varen? Vaart hebben we gemaakt eerder met de stroom mee dan tegen Wind is opgestoken wakkerde aan wind uit uiteenlopende richtingen Het voerde ons naar zee de golfslag kalm dan golven,huizenhoog Van averij…

het bootje drijft nog stuurloos in verwachten wordt het de oceaan of blijft het zwalken op lokale plassen het dundoek in de top zal nationaal of europees gaan vlaggen de bemanning klaar om het met eigen middelen aan te pakken ooit zal de koers zijn uitgezet en weet de beste stuurlui staan aan wal te lachen…

Een tuffend schip klinkt in de oren reeds lang onderweg naar een vergeten doel de kapitein kijkt door z’n kijker om tenslotte te beslissen: moet ik de koers verleggen of toch gewoon rechtdoor hij klimt in het getouw tot halverwege de mast hier zou hij verder kunnen kijken maar zolang hij de kijker niet omdraait zal hij het doel niet…

is veranderd ja, de rivier stroomt en meandert het vaart zijn eigen koers en dat maakt je ietwat jaloers op die vorm van vrijheid en behendigheid want de rivier slingert door grenzen heen en jij, hoe vaar jij en waarheen?…

Waar zijt gij nu, mijn kleinood, Die licht te vangen waart en te ontroeren, En die ik als een duif kon laten koeren, Als ik u vaster in mijn armen sloot? Ik mis haar daaglijks, meer dan spijs en drank, Die zoete stroom van onverstaanbre klank.…

Koers. Kans. Klus. Kras. Kuns'. Close. Eenmaal ben je de klos. Ga je als Kloos door het leven. De kous is nooit af, tenzij je 'm aantrekt: die kans heb je diepgaand beschreven. Als couscous voor een Marokkaan vond je je koers bij De Gids. Jouw klus: krasse verzen storten waar mensen zweren bij Beets.…

De zee geeft mij rust, vrijheid en leegte in mijn hoofd om te kunnen zijn wie ik ben en de koers te varen die ik wil. Al kan de zee nog zo ruig zijn ik voel mij altijd goed bij haar. Al staat er nog zo veel stroom door eb en vloed zij drukt mij niet uit koers.…

Ook de grotere vis lijkt nu gevangen In de netten van het winstbejag En hijst de schipper een andere vlag Zijn koers bepaald door de belangen Worstelt men, hoe komt men boven? De winst vergroten, matroos beroven?…

jij neemt de schaduwkanten om uit het licht te zijn de confrontatie met de waarheid doet jou te veel pijn nog koers je voor de wind in het ontwijken van de feiten maar eens zal jij jezelf tegenkomen tussen de scherven van je dromen…

De koers zou na vanavond exploderen Beleggers waren dronken van geluk Want onverwoestbaar was de Cybertruck Die Tesla’s Elon Musk ging presenteren Het werd een overdonderend begin Hij smeet subiet zijn eigen glazen in…