Alle inzendingen over medicijn

Daar zit ze mijn moeder schouder aan schouder geluidloos scheef gezakt in de huiskamer van het tehuis haar handen in houvast om haar tas geklemd stilzwijgend schuif ik naast haar streel haar wang een glimlach opent haar gesloten lippen als haar hoofd zich langzaam heft dan ... is het moment voorbij nemen medicijnen haar mee…

Een glimlach op je wangen het liefst wil ik hem vangen doorgeven die lach zo stralend en lief net als een soort kettingbrief heerlijk voelt het om vrolijk te kunnen zijn ik gun het een ieder groot of klein en als het even niet met je gaat tover dan een glimlach op je gelaat het is echt een heel goed medicijn chagrijnig zijn is voor niemand…

Er is geen protocol geen scan of röntgen ook en uit 't bloed valt niet te lezen doktoren zeggen dat de kwaal niet is te spotten behandelplan geen zin noch nieuwste medicijn, amerikaanse therapie, bestraling of chinese naalden geen donor helpt gesprekken vallen stil alleen hormonen doen hun werk Er is geen kuur voor liefde…

Maar mijn hoop op goede medicijnen, doet mijn twijfel verdwijnen. Daar zie ik mezelf in verdriet, om wat ik ben, en dat is niets. Toch heb ik mezelf niet opgeven, want hoop doet leven.…

Eerst waren het te dure medicijnen Voor slachtoffers van Pompe of Fabry Nu ziet men u met trauma of fobie Het liefste uit de spreekkamer verdwijnen Een proefballon die naar sadisme ruikt; Patiënt wordt door het CVZ misbruikt. Het verbond van zorgverzekeraars wil drastisch snijden in de psychische hulpverlening.…

Een gedichtje voor het slapen werkt als een gebed tot God dan lig je niet te woelen of te verlangen naar genot Een gedichtje voor het slapen werkt als 'n geestelijk medicijn wat je lichaam laat voelen dat je er dag en nacht mag zijn Een gedichtje voor het slapen maakt zo veel meer mens van je zowel gapend, wakend en slapend God, mens…

Ik blijf me voortaan volledig isoleren zij zien me als een heel gevaarlijke cel 't liefst zouden zij me willen elimineren of stevig vastzetten in een heuse isoleercel Of zij gaan me volstoppen met medicijnen, met pillen, poeders en plakkers en de spuit zij zullen dat niet bekennen, wel denken zij: Jij, goed- of kwaadschiks: bij ons eruit!…

alsof je in de zevende hemel bent dat gevoel een soort peptalk hemels en zwoel als je problemen hebt of denkt het probleem te zijn verdrijft hij de pijn hij kan dat gevoel inbrengen als virus of medicijn het ligt maar aan hoe je het bekijkt als ik nou verliefd zou willen zijn maar dat is uitgeloten dat kan gewoon niet maar toch voel…

ik moet toch naar de stad zal ik gelijk vogelvoer meenemen ga lekker naar bed en vergeet je medicijnen niet twee blauwe en twee witte dag pa, we kaarten morgen na ’t avondeten, ik moet nu echt nee, er wordt niet gestoken rustig maar, geef me je arm dan breng ik je naar huis…

Liefde is dan vaak het beste medicijn. Een troostend hart waar gebreken zijn. Hart. Goed hart. Zachtmoedig troostend hart. Als er meningsverschillen spelen; hartelijk.…

Alzheimer doet de cellen sterven zodat geen kanker kan uitzwerven. Kwaad moet men kordaat vergelden met kwaad om eeuwig leven te verwerven.…

hij vijzelt al zijn eigen medicijn stampt woorden van een ander fijn verguldt de pil met het glacé van eigen adoratie hij is er uit en koos de tweedekoers signatie feesten en hoofdbrekens kostte dit besluit maar of zijn handen zullen helen kan hem niet zoveel schelen de esculaap heeft hem in slaap gesust nadat hij door de muze…

Sobibor het zou de naam van een cocktail kunnen zijn of van een computerprogramma van een nieuw medicijn of van een steen in de branding die wacht op de zee of de naam van de man die de steen in zijn hand houdt en streelt en wacht op het water het brood het bevel het schot die wacht op de vrouw de vrede de dood of gewoon op de branding…

Geplukte rozen sterven uiteindelijk een zekere dood, kansen reeds overleden,voordat ze aan de kim verschenen, aan het geleende leven verbonden worden geen lidtekens gesloten, werd een onzin uitgevonden, dat pijn en tijd heelt alle wonden, waarvoor het juiste medicijn nog niet is uitgevonden,wat je niet hebt kun je niet verliezen, om alleen…

ook mijn geliefde kind mijn dochter Giulia tot gewoon zijn en daar met alle variaties en talenten het beste van te maken Zo dacht ik dan worden wij allemaal beperkten en onbeperkten daar beter van door er gewoon te zijn met elkaar te zijn er voor elkaar te zijn door elkaar te zijn en ervoer ik dit als het beste en meest natuurlijke medicijn…

dank je wel voor de zorg voor mensen zelfs tot over je grenzen dank je wel voor het brengen van eten in de supermarktketen dank je wel voor durf achter de kassa met risico in mensenmassa dank je wel voor het rijden en bezorgen onzeker voor de dag van morgen dank je voor het zoeken naar vaccin en medicijn voor adem, tegen pijn…

Je gaat niet naar de Apotheek om een half pond drop te halen of het snoepje van de week maar medicijnen voor je kwalen. Je gaat niet voor je plezier doosjes pillen en poeders inslaan er is helaas geen concurrentie hier anders zou je naar die ander gaan.…

Angstige gedachten pijnigen het hoofd door medicijnen lichtelijk verdoofd. Niemand die ze ziet tikkeltje gebogen zilte parels vullen groene ogen. Ze vallen op jouw foto tracht ze te drogen alles komt goed lijk jij te knipogen. Roze Lelies helder-rein-onbewogen sterk zijn zij die wij graag mogen.…

Zijn aardse huis heeft hij in zwijgen verlaten De Ander had het laatste woord Zijn bed vreemd leeg 't tafelblad vol medicijnen De laatste uren kon hij niet meer praten Ik las z'n gebaren in z'n hand te korte levenslijnen Hij wuifde en wees naar raam en muren Het kon beslist niet lang meer duren: Deze reis naar 't onbekendste…

terwijl haar warme handen zijn koude ziel beroeren en woorden als een zalf zijn hartenpijn verzacht verliest hij zijn geloof in god en zijn bestemming omdat hij de beproeving zo lief niet had verwacht terwijl zijn zachte stem haar ogen laten tranen en als een medicijn de weg zoekt naar haar hart verliest zij al haar angst voor duivel…

Lichtstralen dalen neder zoals het fladderen van een veer Op de bladeren zacht en teder langverwacht en hunkerend naar meer Door de glinstering bewogen deinen bomen door de wind Verdwijnen druppels die bladeren drogen als de tranen van een verdrietig kind Lichtstralen o, zo zacht zijn als het beste medicijn Zo fijn en toch onverwacht…

ik vier de laatste tijd nogal wat winden de dokter zei "er zit een luchtje aan" hij liet me voor de zekerheid een kwartiertje buiten staan toen de lucht was opgeklaard hij op zijn pc was uitgestaard liet hij me weer binnen "ik zou eerst maar beginnen met dit voorgeschreven medicijn, dan zal het veesten wel over zijn" voor…

Niet tussen de lakens waar ik de stilte slik als medicijn en mij meegeef met de laatste trein.…

Er is niets aan het lijf een bijwerking van pillen zowel boeken als medicijnen zweren kunst en wetenschap.…

En om ze terug in het gareel te krijgen, je met je laatste krachten naar medicijnen grijpen moet.…

niet, 'ech nie' was geschreven Jan Jacob Krediet geboren in Feijenoord nog nooit een voetbalwedstrijd gezien maar mijn Feijenoord staat op top tien dat ingeprente chauvinisme werkt als een plezierig autisme waar geen medicijn vat op heeft zodat het moeiteloos doorleeft Feijenoord dat is je eigen bloed je eigen lichaam en je eigen…

zon schiet uit de hemel om in haar hals zijn medicijn te likken. huid branden wil hij niet, maar sloom, in een trage wals herhalen hoe het gebrek aan handen zijn stralen zo met verdriet ontmanden, daar hij haar ziet maar niet strelen kan. man, zon, ster, die ’t eigen licht wel wurgen kan, omdat het haar gelaat voor hem ontbloot, maar hij haar…

Na het ritueel was je beter maar van de medicijnen ben je opnieuw gaan gloeien Ben je nog misselijk?…

als Volendams trots BZN luidkeels jouw naam scandeert op muziekpodia, radio en TV en volle zalen ongegeneerd meebrullen snijdt een vlijmscherp mes mijn verdrongen gevoelens aan repen enkele decennia lang koelkastkoud geconserveerd het verklaart de pijn begeleid op gitaar bas en slagwerk geen medicijn die afdoende is als BZN jouw naam…

ik moest wel kijken hoe hij versleten gracieus bijna op het voetpad liep neen, danste een lichaamstaal verworven met handen vol en hoe hij tuurde naar de overkant zijn sprong berekende toen overstak ondertussen viel de deur weer dicht ik luisterde draaide terug moeilijk is dat niet integendeel handen vol met medicijnen vinden…