inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.272):

VADER ROEPT WINTER IN ME OP

Zijn aardse huis
heeft hij in zwijgen verlaten

De Ander had
het laatste woord

Zijn bed vreemd leeg
't tafelblad vol medicijnen

De laatste uren
kon hij niet meer praten

Ik las z'n gebaren
in z'n hand te korte levenslijnen

Hij wuifde en
wees naar raam en muren

Het kon beslist
niet lang meer duren:

Deze reis naar
't onbekendste oord.


Zie ook: http://www.volkskrantblog.nl/blog/6539

Schrijver: Harry Daudt, 11 december 2007


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 209

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)