VADER ROEPT WINTER IN ME OP
Zijn aardse huis
heeft hij in zwijgen verlaten
De Ander had
het laatste woord
Zijn bed vreemd leeg
't tafelblad vol medicijnen
De laatste uren
kon hij niet meer praten
Ik las z'n gebaren
in z'n hand te korte levenslijnen
Hij wuifde en
wees naar raam en muren
Het kon beslist
niet lang meer duren:
Deze reis naar
't onbekendste oord.
Zie ook: http://www.volkskrantblog.nl/blog/6539
Schrijver: Harry Daudt, 11 december 2007
Geplaatst in de categorie: ouders