Alle inzendingen over mekaar

We kunnen toch mekaar omringen met zorg en liefde zoals ‘t heet, want enkel klagen helpt niet leven; een beetje moed en dapperheid kunnen toch mensen vreugde geven waar angst en droefheid deze tijd ons lot bepalen. Durf te kijken naar schoonheid in het lentegroen, naar alles wat ons kan verrijken en zo iets hoopvols rond je doen.…

samenhang zo slaagt de ondernemer' droeg op verbeeld je bent een helicopter doet een view voor het verband daar benêe sprak er zo waar de cursist Piet uit Uithuizermeede ik zie lange einders koeien de dijk groen huizen bietenblad nog zo wat maar er zitten geen verbanden tussen het staat gewoon als in ‘t echt nog steeds los van mekaar…

Zitten wij nog steeds naast mekaar op een bankje. En staat de tijd even stil.…

Woorden buitelen als stenen over mekaar en door de ruimte en maken patronen als late luchten in november die kleurrijk kunnen zijn maar ook zo grijs.…

Dat krijgt zo'n crisis toch maar voor mekaar! --------------- Ondanks het weer was het een ouderwetse Top Pasen. 600 miljoen besteed, duizenden op de meubelboulevards, horeca tevreden, file op weg naar huis. Wat wil 'n mens nog meer.…

Tenslotte is het zo: dat een compliment mensen lastig uit de mond krijgen, dus vandaag een compliment, morgen nationale afbrand- dag, want het gekke is, dat iedereen weet hoe je mekaar de grond in moet boren, terwijl juist mensen een COMPLIMENT willen horen.…

Ik durf er vergif op in te nemen dat nu de horeca op slot gaat er een run komt op alcohol in de supermarkten en de slijters ook dat er een run komt op al die ingrediënten voor een diner een diner aan huis of bij de buren als beesten gaan mensen hamsteren schijt aan alles en iedereen wc papier is er al genoeg in huis zelf neem ik natuurlijk…

soms kan je maar beter achter glas papa mama praten dat we mekaar niet verstaan maar wel begrijpen dat ik jullie niet hoor maar wel de aandacht weet te trekken met mijn blote buik en gekke bekken soms ben ik gelukkig bij het afscheid en dat ik jullie niet kan horen de armzalige pogingen tot zenden en ontvangen vooral veel zenden…

welke zinnen nog gezegd welk gebaar maakt het compleet hoe innig moet de kus die verzachten kan het leed een laatste woord, een snelle zoen, een blik achterom, heel even wanneer zien we mekaar terug een week lijkt al een leven hoe lang of kort je ook probeert een afscheid doet steeds pijn het besef vooral dat die blik ook echt de laatste…

als de kippen vroeg op stok staan tokken zij: geile hanen als de hanen vroeg van stok gaan kraaien zij: kouwe kippen ja ze doen altijd zo raar gek tegen mekaar want als de kippen nu geen eieren meer leggen gaan de rare dingen zeggen en toch ja tokke tokke tok bezingen zij hun passie in vleugel poëzie in eigen ren en melodie is allen overwonnen…

In de liefde, mekaars spiegelbeeld. Zij bleven in leven voor elkaar. Zij werd ziek en zei tegen haar schat: “Man wat word ik hier verwend”. Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur later gleed ze weg. Hij schudde zijn hoofd Blijven leven voor elkaar werd nu heel nijpend niet meer waar.…

Een acuut heimwee naar de dagen die allemaal op mekaar leken, en juist daarom zo mooi waren. Stilletjes denk je terug aan de avonden waarop om halftwaalf de barbecue nog smeulde en de rosé werd bijgevuld? Voortaan moet er elke ochtend vers brood zijn, met verse moed.…

Het is zo moeilijk om te houden Van de dingen die je maakt - Je kijkt vertederd naar een hand Vol kaf en koren En je bakt je brood verkeerd; Je last met sleutelende ogen, Met een hart vol werkzame ontroering Twee linkerkanten aan mekaar.…

Ik rijg prachtig dit alles vol zin aan Mekaar, nagelaten als een slangevel Voor de gelukkige vinders van zeldzaam Wrakhout. Of een handgranaat. Ik denk ook wel eens dat het anders is, Maar dat hoef ik niet te schrijven. Mijn potlood wordt te zacht dan.…

zal alles erin vergaan en wordt er niets meer naar belangrijkheid gerangschikt in alles zitten verschillen in kunnen en in willen maar alles heeft z’n belang die vogel die vlinder die bij dat bloemetje en ook jij in alles zit verbindende samenhang door dat te beseffen en in te zien verdwijnt de angst zijn we niet meer bang kunnen we mekaar…

gsmtoetsen praten niet zingt buiten een vogel zijn ziel uit zijn lijf Hartstochtelijk gekwetter beantwoord in andere klanken Vogels praten met elkaar terwijl de wind door de bomen ruist en op de achtergrond donder aanrolt Metafoor voor ons mensenleven Altijd dreigt ergens onweer Maar zolang de vogels fluiten en mensen blijven praten met mekaar…

We wonen op meters van elkaar En toch kennen we niet eens mekaar. Niemand had het hem nagegeven Dat onze buurman zo ongelukkig leefde. Nu dragen ze hem buiten, en begint zijn laatste rit, Ongelukkig in zijn kist. Zelfmoord, niet zomaar een woord!…

schie zei bij ons in de bocht wordt altijd zacht gereden het is ook te ver gezocht een hardrijder die zijn auto verlaat voor midden op de stoep van de straat zoiets ontneemt veel levenslust zij heeft toen logisch voor de moed maar iets gehaald en doorgeslikt want die vogel gaat echt niet gewoon dood met ook zijn snavel zo scheef van mekaar…

De vroege vogels hebben ’t weer voor mekaar de schappen liggen vol, met raadt het maar pepernoten, taaipoppen en marsepein ’t zou elk jaar een beetje vroeger moeten zijn. maar: hoe leg je de kinderen uit, dat Sint zich alleen op 5 december in ons land bevindt?…

Rennend achter de schapen en zwemmend in de Maas En als je wat had gedaan, kon je zo onschuldig kijken Je hebt alles gegeven, alles gedaan wat niet mocht we hebben mekaar tot op het laatst liefde gegeven Totdat je niet meer wist waar je naar zocht. Nu kun je rennen achter de schapen, hoog in de lucht.…

in doeken en een toefje bont duffeltjes aan met lappen en scheuren, schamel en schunnig, verschoten kleuren, op weg de handen in de broek, de hoofden neer, de schouders zoek en om de neuzen onuitsprekelijk, gedoken musjes bij mekaar, de kleumenskou aanstekelijk en lippenmonden droef en wekelijk klos klos huiverend langs de open dijken schokkende…

En dus zo moeilijk gegeven kan worden door een geliefde die in alles een droom is, maar met wie je billen tegen mekaar naar Netflix zit te kijken.…

Onder de kippen heerste droefenis door het vergeefse wachten toch waren er twee hennen die nog lachten zij vonden het gemis van Ho en Mo helemaal niet naar, want zij kropen zelf lekker bij mekaar.…

Ga nooit heen zonder te groeten, ga nooit slapen zonder een zoen, want voor je ’t weet, zie je mekaar nooit meer en zeg je: kon ik het maar overdoen!…

Er samen voor willen gaan dat is mijn grootste pracht Net als de zon en de maan samen de dag en de nacht De natuur heeft het voor mekaar die is zo puur en oprecht Gelijk die zon en de maan want samen zijn ze er echt De mens is een ander verhaal ook zij zijn puur en oprecht Alleen is dat vaak slechts verbaal te vaak zijn ze samen niet…

Versinsels is eerstens 'n soort van bedryf om dingen wat onderling klop op te skryf, die gees te verhef bo die lydsame lyf: verzinsels wil graag hul uiterste doen om liggaam en siel met mekaar te versoen, nie soseer om die werklikheid te onthul as om sy tekortkoming aan te vul. Wat van voortgezette verzinsels nou?…

Zomaar een zondagavond, maar met teer lentegroen, met vogels die zich laten horen en zien, met mensen die dankbaar zijn om de zon en die mekaar groeten. Maar ook het weten dat onze bovenbuurman te jong gestorven is en dat zijn vrouw nu treurt en eigenlijk helemaal niet meer weet hoe nu verder.…

Maar toch zijn wij elkaars gelijken, we leven van hetzelfde licht, we dragen samen deze wereld en kijken naar mekaars gezicht. Vol vreugde kunnen we soms leven als tot ons doordringt hoe het groen van ook weer déze nieuwe lente iets voor ons arme hart kan doen.…

Hun zeggen Johan Cruijff wordt vijftig jaar, dus in principe is dat een gegeven, want net als bij het voetbal heb het leven dat dus de dingen volgen na mekaar. Je ken in wezen honderd worden, maar normaal gesproken wordt je nooit meer zeven. Op die soort basis is dus veel geschreven, want als je hier bent, ben je dus niet daar.…

Zeg dat dan meteen een klopje hier een woordje daar en dan is het allemaal weer voor mekaar. Een ieder die dat anders ziet ach, zo simpel, die begrijpt u niet. U schudt het hoofd met 't grijze haar en denkt "ach, laat ook maar."…