Alle inzendingen over merkt

en niemand die 't merkt ... MAAR WIE HOUDT DAAR EEN OOGJE IN 'T ZAND !?…

En als ik je aanraak merk je dan dat ik bang even opkijk om te zien of je ook merkt dat ik naar je verlang.…

Hij merkte het niet. Tikte hem op de schouder. Hij keek om naar haar. Zij straalde van geluk omdat hij bestond.…

Voor mij zult kiezen en me overal mee naar toe neemt mij naast je wilt en bij me zal blijven alles op mij zult zetten en ik op je eerste plaats mag staan merkt dat het wederzijds is en blij zult zijn met mij.…

De ijssalon die hygiënisch werkt Verhit in het belang van hun cliënten De samenstellende ingrediënten, Wat je als consument terdege merkt. Je koopt voor een aantrekkelijke prijs Eén emmertje gezond gesmolten ijs.…

hij let op en is bij de tijd toch ongemerkt wordt zijn haar erg grijs ~~~~ al tijdschrijvend merkt hij niet dat hij zijn grip zo op de tijd verliest * * de titel verwijst naar een lied o.a gezongen door Glen Campbell en Willie Nelson…

Hij deed ze niet meer open, hij was dood en niemand die daar ook maar iets van merkte. Ach, tien jaar niet bewegen is niet raar voor een gepensioneerde ambtenaar.…

in het stille woord ligt een waardevolle kracht alles omvattend wat je van een ander verwacht je merkt in kleine dingen dat anderen je intentie ontvingen subtiel en ongedwongen is een druppel geluk naar binnen gedrongen…

In deze tijd van omvallende banken Verandering en agressiviteit Biedt Leiden een ontsnappingsmogelijkheid Waarvoor we de NS mogen bedanken Je merkt in tien minuten al verschil En kijkt dan door een heel andere bril…

Ik zie, ik voel, ik merk steeds meer Hoe jij steeds meer, steeds minder weet Ik zie, ik voel, ik merk steeds beter Hoe jij steeds beter, steeds alles vergeet Jij ziet, jij voelt, jij merkt steeds meer Dat jij niet meer weet, niet wie ik ben Jij ziet, jij voelt, jij merkt steeds beter Dat jij niet meer onthoudt, dat ik je ken Jij vecht, ik…

Ik merkte dat ik steeds minder te zeggen had, ik zweeg, luisterde en ontdekte wat. In die stilte ontdekte ik jou en zoveel andere dingen waarom ik van je hou...…

U merkt het: zo'n versimpeling is fout.…

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

De jonge vrouw die flink had toegehapt En volop van de vette vis genoot Merkte opeens dat uit haar moederschoot Haar baby’tje voortijdig was ontsnapt: Het was dwars door het vruchtwater gezwommen En langs de navelstreng eruit geklommen.…

Ik sta op de oever van het kanaal Wie merkt mijn kwaal? Ik gooi scherven in het water. Als ik later verhaal dat ik aan het water stond blijkt mijn mond verstomd. Alleen stukjes glas spuw ik in 't rond.…

Met de tijd leer je dat de tijd veel gegeven heeft dat we het niet merkten hoe ze langzaam langs schoof in al haar facetten en weersomstandigheden al onze humeuren liet zijn onze gekkigheden ze liet ons en nu eer ik alle tijd in al haar eeuwigheid…

“Ik was zo vrij,” merkte hij later op, “Dat mocht ook, want het was een vrije schop.”…

Een opera die oog en oren streelt, Wie Dido en Aeneas wil bezoeken Merkt wel dat hij niet dagelijks kan boeken, Twee dagen in de week wordt er gespeeld. Men gaat er ook vanuit dat je dat weet, Daar een der hoofdrolspelers Di/do heet.…

Zij merkte het en wist: “Dit is niet pluis, In plaats van in Korea eens te stunten Kost mij die blote tepel flink wat punten, En tal van geilaards zitten voor de buis.” Zodat een tepel die niet is geborgd Voor allerhande soorten aftrek zorgt.…

Je merkt een verder leeg blad. Breek uit jezelf, zong een zanger, maar je hoort het niet … eentonigheid.…

Al had hij Pieter Omtzigt echt verslagen Met spijt moest de minister concluderen Die functies kon zelfs hij niet combineren Want elke week heeft toch maar zeven dagen Hij merkte dat het zo niet langer ging En gooide zijn, uh, schoenen in de ring…

Maar dan ineens, dan merkt ze dat ze huilt en op haar wang voelt ze een traan. Ze is zo bang; hoe moet dat gaan, als ze haar huis voor een bejaardenkamer ruilt? Dat huis waar eens haar levenstrein begon, waar dierbaren zijn meegereisd, verlaat ze nu, alleen…, vergrijsd…, Om te vertrekken naar haar eindstation.…

Je merkt er meestal weinig van. Hij ligt op je te wachten tot op de dag dat hij toeslaat dan is het veelal te laat. Hij ligt op je te wachten stil en schaduwloos. Hij wacht totdat hij stilaan je lichaam verkracht.…

Op een dag was ik vroeg opgestaan En zag een reiger bij mijn vijver staan, Die, voordat ik het merkte, Een grote goudvis naar binnen werkte. Ik schrok maar dacht terstond: “Morgenstond heeft goud in de mond”.…

Ik merkte dat de kans op goud verdween; Je hebt geen voordeel van een derde been.…

hoe je keek, en hoe je aan kwam dreutelen in die vette jas grijzig vuil als de stoep ik merkte een walging geen medelij verdomme, ik ben geen goed mens had ik maar een God voor berusting maar mijn God is geld vraag het die zwerver ‘ober een appelpunt voor mij met extra slagroom!’…

ik hou me groot en sterk tot dat iemand eindelijk eens merkt hoe mijn tranen zich inhouden in de hoop ons bijeen te houden leunen kan op op mij jullie verdriet kan er wel bij totdat ik breek maar tot die tijd laat ik jullie niet in de steek maar stop als het teveel gaat worden ook ik kan instorten .....…

De lotenverkoop liep weer als een speer De supermarkten deden gouden zaken Het vuurwerk straalde hoog boven de daken Je merkte niet bepaald een crisissfeer Dus ‘brood en spelen’ blijkt van alle tijden De weegschaal wil ik nog maar even mijden…

deze dag verscholen tussen de kaften van de morgen en de nacht bedwelmd door de kogels van de dood zonder besef beweerd in snedige opmerkingen van vergaan u merkt het al intriges van onze wereld maar met mijn koffie sputter ik tegen morgen is er weer een nieuwe dag…

Je voelde zélf zijn vreugde naast verdriet Verzoenend was hij, wars van ieder schisma Als ik hem zag, merkt’ ik dat ik ontspande… Terwijl gelijkertijd mijn ogen brandden……