135 resultaten.
vlam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 376 ademloos lijkt ze
kijkt ze
in het kaarslicht
doet haar ogen dicht
adem in, adem uit
om kijkt ze niet
vertrouwt de toekomst
ongedwongen
ze zucht,
vult haar longen
vol met lucht
en blaast het kaarsje
hartgrondig onderuit
adem in, adem uit….…
Nieuw jaar
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 403 Helaas weet ik best wat me staat te wachten
Iets dat ik hier niet in details beschrijf
Het zakt méér uit, mijn seniorenlijf
Toch wil ik eigen hangvlees niet verachten
Ik stel mezelf dus vaak gerust, zeg luid:
Toe Inge, zak maar lekker onderuit!…
Hooggeëerd Publiek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 119 De politiek blaast met haar lange snuit
De volgende traditie onderuit.…
warme regen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 273 glanzend olielijf
het strand leeft
zinderend zand
de zee kopt schuimend
loom de geilheid in mijn hoofd
trekt mij
op de terugweg onderuit
achter de rondborstige duinen
ligt de vraag,
dreigend vanuit het zuiden,
of ik droog thuis kom…
Lavendelwater bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.580 Heerlijk onderuit
door warmte
omringd
Geur van lavendel
waardoor de ziel
zachtjes zingt
Ogen gesloten
gedachten
op nul
Handen masseren
van tijd
geen benul
Kaarslicht met muziek
zetten samen
de sfeer
Van zulk soort badpartijen
wil ik
alleen maar meer…
de lange straat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 vertel
niets nog
te vergeten
en verloren
gaan
in de cirkel die
ons beweegt
of juist soms
stil te laten
staan
dit besef je vroeg
maar meestal veel
te laat
donker je ogen
donker dit huis
donker bestaan
zo verdwijnt
blad na blad
onderuit
een instrument
een straat
iemand riep een naam…
Een apocalyptische strop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 69 het goud glanst
minder dan gedacht
de zekerheid die
altijd stralend lacht
heeft nu wat
schaduw meegebracht
nog zit het
edele in het hart
kleurt onderscheid
de exclusieve schijn
van schaarsheid in
de monetaire schrijn
maar wat standaard is
wordt onderuit gehaald
vertrouwen gefileerd
de maatschappij raakt
ingekeerd en hangt zich…
Aaaa
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 579 Juist toen wij
uitgespuwd waren
lieten wij
het lot verder varen
Wij kwamen met kop
door het kattenluik
en de leeuw
kijkt verder vooruit
Een schreeuw in de leegte
ruimtes zonder beleving
denken aan waarom
het zo ging
Ga voorwaarts
gaat onderuit
waar wilt u heen
er is er uiteindelijk
geen…
Alleen vogels - Vrijheidssonnet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 332 Gevangen zit ik
In mijn cel
Van nauw twee meter breed
En nog geen meter lang
Muren van zorgvuldig
Opgebouwde toekomstplannen
Voorbije toekomst zonder speling
Leven onderuit gehaald in de tijd
Buiten mijn cel
Het luide krassen
Van een zilvermeeuw
De lucht is blauw
En zilver zonnig, alleen vogels
Zweven mij naar de vrijheid…
Lak aan alles
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 194 ik breek glas
beuk staal
met een moker
sla alles kort en klein
nog is
de chaos niet compleet
want ik sta overeind
die lak aan alles heeft
wie haalt
mij onderuit
voordat bezinning
mij vernielt
en ik moet knielen
voor de onmacht
van het lijf waaruit een
geest zich heeft bevrijd
ben gebroken
maar gewroken is de stem
die een…
pijn voelen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 206 nu voel
dat wil je echt niet
wil je weten wat ik weet
ik wil niet dat je dat voelt en ziet
Gelukkig maar dat je dat niet voelt
ik zou het je niet wensen
maar je zou eens moeten voelen
wat er leeft onder mensen
Tegelijk heb ik ook gevoelens
die wel gelukkig zijn
maar wat weegt zwaarder
dan het hebben van veel pijn
Niemand komt er onderuit…
Striemde rood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 334 je nagelde
met slanke vingers
langs mijn rug
striemde rood
ons namen in mijn vel
ik las ze later terug
toen hartstocht
was beleefd en jij
je eindelijk had uitgeleefd
ik mocht het beest
weer spelen en godvergeten
lang met jouw de passie delen
je tags staan in mijn huid
hoe ik ook wend of keer
kan en wil daar nooit meer onderuit…
Zuiderbuurt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 657 Ik slenter dromend, kramen schreeuwen luid,
het zachte licht doet onderhuids verwarmen;
ik laat me - met een visje onderuit -
maar door het ritselen der herfst omarmen.…
kiezelsteentjes
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.366 denkend steeds
ik ga goed
niemand die
mij nog wat doet
dat had ik mis
ging op mijn gat
een kiezelsteentje
op mijn pad
was alles wat
ik nodig had
om weer
onderuit te gaan
uitglijen als
over de schil
van een banaan
zo glad en snel
is het gegaan
tevens ook
met mij gedaan
weer een beetje
terug bij af
klim snel omhoog
als nooit te…
gedachteloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 als een in woede
ontstoken meute
haar driftig te grazen
wil nemen
al de illusies die
ze ooit heeft gedroomd
met geweld
tracht mee te nemen
haalt zij hen
met een sprong
in de nacht
onderuit
ketent hen
gedachteloos vast
aan de sikkel van
een ondergaande maan
omdat zij wil verdergaan
met leven
ten volle wil bloeien
iedere morgen…
Elfstedentocht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 250 Winters uit vroeger tijden
blijven vroeger
dan zag je nog zo'n zwoeger
over het spiegelende ijs heen glijden
dat het nimmer terug keert is zeker
te zeer hebben wij ons best gedaan
te strooien met de gifbeker
kunstsneeuw kunnen we maken
op kunstijs kan alleen binnen worden genoten
op het sprookje van de elfsteden
zijn we voorgoed onderuit…
de wereld is je vlinder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 968 je loopt met vleugels
en je lacht
de wereld is je vlinder
die vliegt
in al zijn kleurenpracht
je voeten zijn wel
zwaarder dan je dacht
je zet ze
niet verkeerd
maar recht vooruit
toch voelt het stroever
het dansen is eruit
soms ga je onderuit over
de drempels van vroeger
ik reik je de hand
laat je weer vliegen
ontplooi je maar, er…
Vier jaar later
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.113 Vier jaar later
Het is stil in mij
Denkend aan toen
Ik stond voor een dichte deur
Herinneringen gieren door mijn buik
Met een diepte van vele kilometers
Nooit is elke keer weer langer
Sterk voel ik mij
Maar vandaag haalde de datum mij onderuit
Toch gaan we morgen weer verder
Nieuwe dag met nieuwe kansen
Maar weer een langere…
Even Leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 561 Je kneedt uit de klei
In een ijle luchtbel
De lijn van haar lijf
Eén moment maar
Je schendt de murmelende stilte
Haalt haar onderuit
Met een vlindervleugelvlugge greep
Haar broze enkel in jouw vuist
Tot zij gelaten bengelt, een liaan
Een dood gewicht dat suist
Tot het beeld barst
Het hangend naakt een traan laat
Het puin, de kruimels…
Gruisloos
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 674 Jij kwam gruisloos
bij mij binnen
kroop heel even
onder mijn huid
haalde het opperste
onderuit scheurde het
vel in tweeen sprak de
sterke taal van eelt
wiste plaatjes in zak
formaat toonde positief
het negatief van sombere
dagen lachte de storm
naar gisteren en zon naar
morgen, je had mij niet
lief nee, je klikte gewoon
even…
Vrij spel voor de bierkaaien
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.690 dit gevecht is niet te winnen
steeds weer val ik op mijn snuit
elk pogen opnieuw te beginnen
vloert me keihard onderuit
bierkaaien houden zich vast
aan alle neerwaartse spiralen
voelen onverminderd nog de last
van dwars genomen hinderpalen
ze laten nooit los maar bijten
zelfs met ruggelingse zinnen
een verdraaiing in beleefde feiten
nee…
In gevecht met de natuur
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 751 In gevecht met de natuur
Net als al die keren
Maar nu zelf achter het stuur
‘k Zal ze wel eens leren
’t Water spat over je heen
Wind blaast om je hoofd
Even helemaal alleen
Alles lijkt verdoofd
Ook al ga ik onderuit
Wat wel eens gebeurt
Iemand haalt me er weer uit
Niet te lang getreurd
Dan relaxed weer op mijn boot
Vertrouwend op…
Madame Tussaud
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 vloeibare kleur, lintmeter
en een alpenhoorn
op een virtuele reis
als tussenstop neemt ze
in haar fauteuil de maat op
met een grote elegantie
gipsen en accordeon trekken
op tocht tussen Zwitserland
en het mondaine Versailles
met een bijencocktail
gekruid in de blender
zit ze geheel onderuit
de pointe is haar bestaan
nat…
Samenspel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 En mijn zon vroeg
of ik weleens een traan laat
hij overrompelde
mijn zon herhaalde
zijn vraag
moest nadenken
en kwam er niet onderuit
te reageren
moest eerlijk zeggen
dat ik zeeën op peil houd
en soms tsunami’s veroorzaak
en mijn zon zei:
dat hij zou proberen
ze op peil te houden
door verdamping
ik wil hem omarmen
maar toch…
OPSPEUR
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 71 achter iets vaags
waar zo’n gebied sprankelt
en van alles toezegt
ik bereik geen beloofd land
komt het misschien omdat
het mijn vertrouwen blokkeert
creëer zelf wel parolen
waarin ik onderuit kan gaan
door eigen ongeloof…
lach vijgen uit de boom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 403 reik mij je hand
in niemandsland
wordt niet gelogen
we zijn gevlogen
naar dit gele strand
en daar pardoes geland
ik lach vijgen
uit de boom en droom
jouw liefdeslied
je glijdt iets onderuit
zon bruint witte deeltjes huid
vogels klinken goddelijk luid
golven murmelen zacht
hun koren tot zwijgen wij geven
elkaar wat we…
Chauffeuren, aan de slag.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 569 beiden onderuit te saam
met een kind op schoot.
de gezinswarmte vergroten.
man en dochtertje zijn heel ver.
moeder volgt deugdzaam.
hun liefde is in hen geslopen.
de kleine spruit lacht stil;
hij is de man die waakt.
hij heeft intens genoten.
zoveel moois dat hij gebeuren zag.…
Ze staan voorlopig weer in ‘t vet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 98 Want al klinkt het ook absurd
steeds deed ik bij elke spurt
onderuit voor de T.V.
virtueel wel voluit mee.
Was het langer door gegaan
had de kans beslist bestaan
dat ik mager als een lat
dra de geest gegeven had.
Goddank heb ik vier jaar tijd
tot ik in Korea rijd.…
Creativiteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Het zit verweven in elke vezel
Geestverruimend zonder de middelen
Associativiteit is soms een gezel
Het verschijnt zonder te bemiddelen
Het moet geuit
Kan zich maar beperkt verstoppen
Als jong groen zit het aan de vingertoppen
Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit
Het dooft geregeld even
Wakkert weer aan
Zoals alles in het leven…
Je warmde het terras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 366 ik zag je lopen
een glimlach in
de étalageruit
verkopers gingen
voor je onderuit
tegeltjes zoenden
je laarzen en klakten
zacht het tikken na
voor zij hun echo's
tegen gevels plaatsten
je warmde het terras
met je spontane lach
en in je ogen scheen
de zon ja zelfs de obers
keken vol verwachting om
je bent gekend
daar waar jij gaat…