Alle inzendingen over pas

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie bent U blinden zien doven horen verlamden staan op geef me een paar dagen om te ontdekken wie U bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat straks onthuld wordt stil staan wil…

O ja lijden dood kruis en pijn kunnen we nog wel bevatten een nieuw begin ook daar zien we de logica nog wel van in maar kom nou toch lieve Heer nog aan toe opwekken uit de dood dat is toch onmenselijk daar moet je nou echt weer God voor zijn…

De eerste preekstoel was een steen die amper was weggerold afgedaald van boven zat er een Engel op hield daar zijn preek op Gods gezag zijn stem klonk zacht eerst waren het vrouwen die juist uit angst nog waren weggehold zij mochten luisteren naar die Goddelijke woorden die klonken op deze eerste dag als muziek accoorden…

Vrolijk Pasen.…

Ik wens u vrolk Pasen! Zoek de ij’tjes!…

Met Pasen mocht je dan het lekkers eten Maar toen mijn vastentrommel openging Was al het snoep na weken gijzeling Verkleefd, beschimmeld, muf en niet te vreten Dus werd tot mijn verdriet met slechts één zwieperd Die braaf gespaarde kluit zo weggekieperd.…

Okergeel Een kuikentje Het eitje breekt En het kleintje piept Pasen…

Verrassend om jouw 'Pas de deux' te lezen Herkende mij direct in je gedicht Zat jij niet vast, was ik voor jou gezwicht En had best jouw maîtresse willen wezen 'k Had jou met pas de deux willen verleiden Om jou van liefde's lasten te bevrijden…

hier 'n pas om te passen mevrouw en hier 'n pas om te plassen mevrouw dit is 'n pas om te eten mevrouw anders nog iets wat u weten wou hier is 'n pas om rijden meneer en hier 'n pas om te bevrijden meneer dit is 'n pas om te vergrijzen meneer graag tot ziens tot de volgende keer hier is 'n pas om te bewegen jongeman en hier 'n pas voor…

Pas wanneer je me zegt, niets meer om me te geven, ga ik, pas als je het gezicht van me afdraait, vertrek ik, pas als je me verklaard, dat er niks meer is, pas dan, verdwijn ik in het niets, alleen dan!…

Als ik dood ben, kàn het niet minder zijn dan pas word ik eindelijk met rust gelaten Dan pas doet de wereld mij niet meer pijn dàn pas..zullen zij aardig over mij praten Als ik dood ben, zal ik niet eenzaam zijn dan pas zal ik van liefde kunnen proeven Dan pas pieker ik niet meer over die trein dàn pas zal ik ‘t masker niet meer hoeven Als…

Geen tijd! In deze snelheidscultuur wijst elke klok uur na uur op cijfers van winst en verlies Vicieuze cirkel rond ‘hebzucht als devies’ In ‘t leven onder strenge heerschappij van economische dwingelandij wordt stille tijd ons ontzegd en het meetbare opgelegd We laten ons sturen en jagen ook al willen we onthaasten, of vertragen We vragen…

We zijn in oorlog met de criminelen Geen handen aan het bed: een groot gebrek en voor de klas gaan staan…wie is zo gek? Klimaat… het kan me allemaal niks schelen Wat écht belangrijk is naar mijn idee: Wat Ajax heden doet bij PSV!…

overstroomden haar grote golven smart Pas dàn sjouwde zij haar zwaarste kruis pas als het stil was, dàn huilde haar hart…

Pas laat in bed gleed haar ’t masker af pas laat in bed liet zij haar tranen gaan De weg, waarop ze zich destijds begaf bleek de weg van de gemaskerde traan Pas als de maan zijn vage licht gloeide pas dàn blonk ineens haar waar gezicht In de duisternis was dat ’t traan vloeide in ‘t reine eenzaam buiten het voetlicht Pas als het straatrumoer…

zogenaamd ingenieus plantten ze zaad in mijn hoofd dat uitgroeide tot een boom ik kapte de stam zaagde het hout en bouwde mij een windmolen die ik in mijn eentje bevocht op mijn tocht kwam ik de zaaiers tegen ik riep he kennen jullie mij nog maar niemand wist wie ik was lachten mij uit en wezen op hun voorhoofd niemand…

Natuurlijk, best belangrijk allemaal Zo'n Trump verrassend aan de macht gekomen En Hillary nam afscheid van haar dromen Maar nu weer naar het Sinterklaasjournaal Dat is nu eenmaal op óns grondgebied In deze tijd de allerhoogste Piet!…

Door jou kan ik niet meer slapen mijn hart bonkt uit mijn lijf Ik kan de rust pas vatten als jij terugkomt en blijft Pas dan kan ik functioneren en weer zijn die ik ooit was Ik heb altijd van je gehouden maar besef dat nu zelf pas Soms zie je pas wat je had als je het even hebt verloren Maar nu weet ik het echt zeker ik wil voor altijd…

De koppigheid van je kind dringt pas door als je ze laat doen. Dan pas kan je nadenken van wie heeft ze dat nu eigenlijk?…

Het paasfeest wordt een flop, zo valt te vrezen, Want al was ik er als de kippen bij Tot nu toe vond ik nergens nog een ei: De Here is waarschijnlijk niet verrezen. Hij had te weinig tijd om op te staan Omdat de zomertijd is ingegaan.…

Er klonk een zwarte stilte na de dood van Hem die 't leven had verkondigd; die voor zo velen nieuwheid bracht, en rood van morgenlicht wie had gezondigd. Die stilte is al eeuwen lang de nacht en zal voor velen nu nog duren; voor hem of haar die hunk'rend heeft gewacht en maar niet branden ziet de vuren van liefd'en tederheid, van groot…

gelegerd in Horst boven de grassprieten uit – vier lange lepels © Foto is van RON ENTIUS…

Haar eindexamenkennis wordt getest Al laat de uitslag zich natuurlijk raden: Zelfs met een eindlijst met alleen maar tienen Zal zij geen Nederlandse pas verdienen.…

Het open graf staat als een monument dat leven tot z'n recht laat komen, al wacht onder dit firmament de vijand die zijn tijden kent met open armen het moment; de afbraak van de aardse tent, het open graf staat als een monument dat leven tot z'n recht laat komen, Gods kinderen uit stof genomen: in Christus staan zij op in één moment, de…

mijn frans is niet meer wat het is geweest mijn dans in een vergeten hoek verborgen we passen samen heel wat af maar in de maat van de muziek ben ik voor jou niet meer te vinden pas de deux…

zij pakte de woorden waarin zij de open lach herkende die samen in zinnen een melodie gingen vinden die mensen raakte die hen in eerdere periodes glans en grandeur gaf ook als het juist slecht met ze ging dan liftte de stad in kunst en cultuur trad ieder even buiten zijn schoenen in joyeuze pas…

Een stoere cipier uit Kapelle Bewaakte ooit woeste rebellen Maar kwam ie in huis En was Coby ook thuis Dan paste ie slechts op zijn tellen…

nog pas gisteren voorjaarshelder stralend in tal van tedere kleuren verwachting van toekomst hoe kort dan ook is dof nu de stad en kil oogt onherbergzaam ontwortelde bomen, ontdaan van bladeren, vogels stratenloze grijze vlakte met bewoners noch hun huizen door nevelflarden omlijst nauwelijks nog leven onder oneindige dreigdonkere en…

weer mijn gezicht zoveel gelachen en ook zoveel gedeeld ik besef nu pas dat dit het gevoel is wat we eigenlijk zoeken en nu pas vonden…

een weg vol dreiging adembenemend en toch is Hij gegaan in het levensbelang van mij die weg een weg naar verzoening adembenemend en toch blijf ik maar moeizaam in Zijn spoor op die weg…