134 resultaten.
Kilroy
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 721 gegrom van generatoren
zindert doorheen de stad
kapotgeschoten gevels
hertekenen Bagdad
doodsbange Irakezen
mijden bevreesd de straat
de avondklok regeert
terreur kent er geen maat
van muren en pilaren
druipt bloed als graffiti
zelfs ongeletterd leest men
"George 'Kilroy' Bush was here"…
Wending
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 708 Verdwijnt het in
sluierende zandgordijnen
vergaat het langs het strand
schuurt het witte zand
van de getijden
de machteloze hand
aan de horizon van
kalkstenen muren
druipt vloeibaar zout
staan bloedkoralen
pilaren geëtst in houtskool
kerven naalden
waaien wimpels tot tenten uiteen
in onzichtbare namen.…
Tempels vol cultuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 het is geen sprookje
maar een feest als ik
de illias en odyssee herbeleef
met cerberus
de styx zie stromen
als plato over liefde dromen
pilaren weer kan raken
die hemelbogen dragen
van tempels vol cultuur
nog zingen de sirenes
als het zonnevuur
in rood verdwijnt
plejaden langzaam
lichter worden en
de mythe weer verschijnt…
Slot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 Oude stenen
onder
een nieuw dak gemetseld,
zuilen als pilaren
in de hal geplaatst.
Spiegels die
de tijd weerkaatsen
als echo in
een slapende stad.
Verdwaald tussen haar muren.…
zoals het smaakt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 mij lag het leven als gedreven
in de hand ergens in de koestering
van macht en pilaar, geen tijd
heeft me geraakt slechts de afvaart
naar het heden is niet naar wens gemaakt
maar wie ben ik die wensen
mag in deze wereld
waar het bloed aaneen
geregen is door deeg en honger
geef mij de distel van de nacht
en ik voer het leven zoals het smaakt…
Als het orgel hemel speelt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 210 het marmer
is versleten door
zondaars en gebeden
pilaren
aangeslagen met
roet van duizend kaarsen
vroomheid
vibreert in tal
van devote blikken
aflaten
tellen als de mens
meer heeft te schikken
maar als
het orgel hemel speelt
de mens het aardse vergeet
dan leven
de heilige beelden
is god weer terug in het heden…
Jouw heilig huisje
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 419 ik heb je van
de pilaren gehaald
waar je sokkelde
met ingenomen heiligheid
je warmde in de zon
van eeuwigheid
in het licht van
gebrandschilderde ramen
een traan door
wierook gelaten
gelovigen riepen devotie
in litanie steeds je namen
maar ik heb jouw
heilig huisje geslecht
nee niet in gebeden samen
gewoon door te gaan voor…
over the edges
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 voor Jan Fabre
een vleesgeworden kunstwerk
de pilaren beplakt met gandaham
vliegen hebben massaal de weg
gevonden naar de Volderstraat
in de universiteitsstad Gent
bij bosjes strijken ze neer
op het gewillig vlees
bedrijven er de liefde
leggen er hun eitjes
en danken de god der vliegen
op hun blote knietjes voor
dit paradijslijke…
tijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 in deze dunne tijden
moet men van ijzer zijn
het wijze lot zendt geen
waarschuwing vooraf
moeder van het bos zijn
een baobab kaarsrecht
als een Romeinse pilaar
glinsterend in de zon
blaadjes van de
perenbloesem zijn
vluchtig reizen
als vlokjes sneeuw
in deze smalle dagen
moet men waarachtig zijn
het wrede lot laat weinig
van…
Het hemelse moment
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 ik wil de tonen voelen
zij moeten in mij woelen
iets losmaken dat zweeft
mee gaat langs pilaren
gebrandschilderde ramen
in de hoogte ruimte neemt
ontkomt aan
de kleingeestigheid
op weg gaat voor een verre reis
ik heb iets verloren
maar zag in een
glimp van engelenkoren
het hemelse moment
dat in aards beleven
zijn weerga nog…
Valide cognitie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 583 Ik schoffeerde het wierrook
terwijl ik de goden
gunstig wou stemmen
om mij het eten te laten smaken
De tijd inhaleerde mijn adem
en strekte zich uit
zoals een valide cognitie de waarheid
is in een hart vol liefde
maar het bekomen
van de maal brak mijn
maag in tweeën en steunend
op de pilaren van het wantrouwen
verliet de meester…
Licht van boven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 182 ogen in een
rotsvast geloven
wierook aan je handen
de zon brandde
met licht van boven
door het glas in lood
zelfs de dood
roerde zich in de
tochtige gewelven
op de pilaren
keken heiligen minzaam
naar de mensenschare
zagen hoe de ringen
om de vingers gleden
in de glans van vertrouwen
maar in het klokkenluiden
vormden zich…
Vermoeden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 156 Tussen kale tak en twijgjes
woont een onzichtbare kleurenmenger
hij pelt omgekeerd
-tussen bladeren van 't verleden
en de koraaltjes van heden-
wanden in donsbruin
de schorre zang als een pilaar
onder de stilte
vragend kijk ik haar aan
ze trekt haar geschubde pantser op
alles toont ze
wat ik al lang vermoedde
dan vleugelt ze ijlings…
Waardig
netgedicht
3.0 met 63 stemmen 2.659 Haar begrijpen steeds
weer de moeite loont
om schrijdend evenwicht
te laten rijpen beloond
en steunt op de pilaren
van een inzichtelijk gewelf,
zij is de waardigheid zelf,
waarin ook de omgeving
wordt gekroond.…
In serene rust
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 al eeuwen
gaan de jammerklachten
strak omhoog
langs pilaar en
kathedralenboog
tot in de donkere gewelven
om daar
bij het gesloten dak
het onderspit te delven
verlost van gif en kwaad
verlaat men in serene rust
de plaats waar het geweten is gesust
maar in den hoge gisten twisten
de oplossing zit binnenin
met het maken van een nieuw…
De zon tovert
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 Je schiet zigzaggend
langs de pilaren.
Je vliegt knielend,
in kennelijke staat
van gelovigheid,
over het altaar.
Je daalt. Je landt.
Het asfalt brandt.
(afscheid van de zomer 2010)…
Gebrandschilderde wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 171 de lange gang
stond vol kerken
gevuld met gezang
zijn immense pilaren
stonden naar
de hemel te staren
in glas in lood bevolkten
gebrandschilderde wolken
het blauw van de lucht
deuren zwaaiden open
klokken gingen luiden en
de mensenzee golfde naar buiten
kleurrijk en verscheiden
rouwklagend om de heiden
die in de apocalyps is…
langs bogen en pilaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 559 stenen beelden wiegen niet
in het bed van donkere tonen
het orgel speelt een wiegelied
laat kinderen tot mij komen
een ijle stem klimt zacht
omhoog langs bogen en
pilaren om in de melodie
iets van de hemel te ervaren
het koor zwelt aan
en juicht haar schoonheid toe
trompetten schetteren feest, het
paradijs is nooit zo mooi geweest…
stenen beelden wiegen niet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 466 stenen beelden wiegen niet
in een bed van donkere tonen
het orgel speelt het wiegelied
laat kinderen tot mij komen
een ijle stem klimt zacht
omhoog langs bogen en
pilaren om in de melodie
iets van de hemel te ervaren
het koor zwelt aan
en juicht haar schoonheid toe
trompetten schetteren feest, het
paradijs is nooit zo mooi geweest…
Bach Werk Verzeichnis 1042 in de Sant Genis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 727 Voor Yehudi Menuhin
Violen zingen de ruimte vol
en kleuren klimmen omhoog langs pilaren.
De tramontana-wind giert en dolt
op een zomermiddag met zingende snaren.
Een statige, kleine wat grijzige man
speelt Bach met zijn vredige verende klanken.
De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan
de stenen vergroeien tot volrijpe ranken.…
Als kleuren sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 335 ik was gegrepen
door het orgelspel
liet me zweven
op donkere bassen
langs pilaren
waar heiligen al
decennia lang sokkelden
in vrome gebaren
klom met hoge tonen
naar boven waar
licht en lucht elkaar raakten
in gebrandschilderde ramen
als kleuren sterven
vult muziek de gewelven
gaat het finalegeluid al
voor het zingen de kerk uit…
Het postuum gezelschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 371 hoor de pilaren
verhalen murmelen
in voorbij gaan aan
luister naar
het stenen fluister
van daar eeuwen staan
zij vestten rijk
op roomse grond
torenden hemel aarderond
wij zochten crypt en catacomb
het postuum gezelschap
sloot eerbiedig onze mond
in stilte van de geest
zijn wij met hen
voor even dicht bij god geweest…
binnenplaats
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 344 vanuit de vierhoekige aarde,
te midden van galerijen
met stenen pilaren
aaneengeschakeld door
ramen van lucht
hoor ik het
schuifelend schrijden
van ruisende zwarte rokken
in colonne binding zoekend
het verhevene te ervaren
en onrust af te scheiden
als de zoete stemmen
zich met mij gaan vermengen
sterft allengs mijn duwend denken…
Dmitri Shostakovich
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 273 ik hoor hem
ontbloot aan
zijn stem raakt
verjaarde plooien
van mijn huid
lijken zich
te berusten
in klanken
van snaren
gespannen op
nobele pilaren
dan wel gedragen
door levende liefde
hij kijkt mij diep aan
door zijn verre kijkers;
de wijsgeer voor
ongrijpbare zielen
schenkt mij
noten in kracht
en melancholie
op weg naar…
Haar spiegel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 428 Die dag gaf water mij haar spiegel
Haar stroom zette zich zeer intens in
mij voort
Ongecontroleerd kwamen wij bijeen
Vrijpostig als wij waren, zonder
kleding samen, in kamer met de
dikste muur
Zij richtte zich op en bewoog zich
naar pilaar
Hij kruiste haar heuvel, kuste
het landschap op haar
buik onder bergen
Haar hals bracht mijn…
Dronken sonnet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 444 De avond wankelde om mij heen
ik praatte en liep uiteen
viel om mijn eigen as
en wist hoe ver het was
Blauw en groen waren de kleuren
ik ging door kamers en deuren
plots zag ik mij voor een spiegel staan
rechtlopend ben ik weggegaan
Zo kwam ik tot bedaren
er was een trap
zelfs de laatste stap
Lukte en ik ging voorbij
pilaren die nuchter…
Aldaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 tien pilaren
in 't midden vrij
een roterende uitgang
alle rust voor mij
een relaxed muziekje
'n stel dat flirt met elkaar
een moeder met haar baby
het gaat heel gemoedelijk aldaar
hyacint geurt op tafel
veroorzaakt wrijving in 't oog
buiten regent 't pijpenstelen
maar binnen zitten we heerlijk droog…
Bach in Spanje - Catalonië
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 720 Voor Yehudi Menuhin
Violen zingen de ruimte vol
en kleuren klimmen omhoog langs pilaren.
Een wind uit de bergen fluit gierend en dol
op een warme middag van zingende snaren.
Een statige, kleine, wat grijzige man
speelt Bach met zijn vredige verende klanken.…
Wat de mens mij vertelt
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.578 De eenzame echo tegen stenen en pilaren
zwijgt
als een self-fulfilling prophecy.…
Een stralend kind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 418 de boom
een groene waas
met rode schittering
een stal in mos
wat beesten en
de grote donkere os
jozef en maria rond
een stralend kind dat in
eenvoud zijn geboorte vindt
die herinneringen
uit het kerkelijk erfgoed
warmen nog altijd mijn bloed
met zang en gebed
heiligen langs hoge pilaren
die sfeer is niet te evenaren
helaas…