Alle inzendingen over piloot

Overdag doe ik mijn ding, op de automatische piloot; Verliefd worden op de muze, ik had dat nooit geloofd!…

Want het lijkt alsof Jij mijn eeuwigdurende piloot bent.…

branderige ogen solo ontwaken de schaduw volgt zijn eentonige weg energieloos ontbijt het huis tekent kribbel krabbel zijn geest is bevuild met zwarte regen automatische piloot op het werk herinneringen krassen zijn ziel Pffffff een lachend kind met negen vingers maakt een opening in het vastgeroeste deksel…

alsof een ander in mijn lichaam woont en ik vanop afstand de boel in de gaten hou ik ben er wel maar toch ook niet en niemand die dat ziet weg willen toch blijven zitten als versteend antwoorden op automatische piloot mooi kader, lekker eten neen dank je geen trek iedereen is druk niemand is zichzelf maskers op en lachen volgend…

Verzorgers, moeders, vuilnismannen Politie, bouwvakkers, alle Jannen Zeelui, piloten, bioboeren Kappers, knijpers, kutfrisse hoeren De rest tot 67 met baan Pensionado’s die door willen gaan Dan bijstanders, werkelozen asielzoekers, statenlozen Placebo voor junkies, criminelen, vetzakken en pedoseksuelen IC’ers en terminalen?…

Ze beëindigt onze lange relatie wandelend op de Utrechtse Croeselaan de stad verandert in 'n grauwe film waarvan ik geen deel uit maak Er vliegt 'n Amerikaanse jager over richting Soesterberg, hij heeft haast ze kijkt omhoog, niet achterom vertrekt met haar piloot naar Amerika Ondoorgrondelijk zijn onze wegen het drama dat ik niet zou overleven…

godgeklaagd Dat hij in Londen niet mocht adstrueren Dat je niet ieder hoeft te tolereren Om wiens ideeën je nooit hebt gevraagd De reis werd niet meer dan een fotovlucht, De noodstop aan het eind een fraaie klucht (toelichting: om omdat veel fotografen ondanks diverse waarschuwingen tijdens de landing niet wilden gaan zitten trapte de boze piloot…

Laat ons varen naar de oceaan Jij en ik en wil Je alstublieft mijn innerlijke piloot zijn op deze lange en mooie reis?…

Op d`automatische piloot, in een andere dimensie, leefde ik een tijdje, zonder doel, zonder intentie. Gevangen in een vacuüm, geen uitweg en geen licht. Struikelend en op de tast, ging `k steeds op mijn gezicht maar plotseling was daar die stem, die zei : “geef mij je hand, ik trek je uit die donk`re put, gewoon over de rand”!…

Ik kijk toe, doe een greep uit de feiten, herschik de buit tot lichaamseigen en de wereld constructies van fragmenten werkelijkheid en mijzelf, de waarheid van mijn bestaan, mijn wie ik ben: turbulente wolken in mijn slaap en roekeloze piloten van medicinale stofjes die met mij spelen me heen en weer gooien door de hel die ze kneden…

Tussenwegen een onmogelijk streven Storm in een glas verwaterd ongeluk Eerste provocerend brandend tweede nonchalant ontvankelijk Tijd voor een automatische piloot probleemknoppen uitgeschakeld En zie ik vlieg en stijg tot eenzame hoogten Ik dans ik zing ik huppel ik spring speel luchtgitaar of Sax Ademnood draait zwarte vlekken…

in het midden werden groter door een vraatzuchtig monster dat bladzijden at en hoofdstukken van wat ik dacht dacht ik in een vliegtuig zaten wij boven een zeekaart die nader kwam dan jij en ik ooit zijn geweest in onze laatste ogenblikken iedereen voelt zich tekort gedaan de stewardess wil liefst als flight attendant sterven piloot…

om stilte toe te laten pen te voeren voor verzwegen komedianten piloten herdershonden muren die de tijd uitademen vastgelegd op uitslaande plekken in scheuren schimmel en vlekken van leeuwen die nog brulden lachsalvo's jonge meiden niets om het lijf dat verschuldde varens broeinesten zangers op velden uit meren op heide ongerept nog zonder…

Ontspoorde zielen. zijn al even de draad kwijt op automatische piloot dwalen zij door dat, wat leven heet al langere tijd helt de balans over naar de donk're kant niet wetend hoe boven te komen, happend naar adem die lijkt te stokken verliezen ze langzaam grip op de realiteit moe van het dagelijkse gevecht, dat nooit helden op zal leveren…

Hij was een Nederlander en hielp een Engels piloot de Gestapo nam hem gevangen en veroordeelde hem ter dood.…

"Krijg" je, net als ik drie stuks, nou dan ga je op de automatische piloot. Natuurlijk zijn er strubbelingen, maar hoe je 't ook doet, ze worden groot. Soms gaat 't van een leien dakje, vaak ben je 't dakje even kwijt. Maar als ik nu op hun jeugd terugkijk, was 't toch een fijne tijd!…

jouw mooie Griekse neus en je gesloten ogen je grijze haar dat zachtjes in de wind honden huilen en blaffen naar elkaar van de ene berg naar de andere sterft geluid langsaam weg en hoog in de lucht trekt een straaljager een streep door de hemel tot ver over de Aegeïsche zee weet jij wat de helm kost van zo ‘n piloot, zeg jij vijf…

Subtitel: nieuwe kleuren Het vliegtuig van de Verschrikkelijke Sneeuwman Vervoert dit trio Daar (de) Yeti-Jet Niets verschrikkelijker vindt Dan 't spel Domino Timmermans piloot Met VVD-coryfee als purser En Jetten die reist Als Kamerleden Dus werkers voor de kiezers Gekozen op een lap papier Die de hiervoor ge- noemde kiezers…

Ik heb gehoord dat die beginneling Die landde op een weg bij Arnemuiden Stuurtechnisch wel de klok had horen luiden Maar verder niet wist waar de klepel hing Maar ach, zo wordt door mensen uit die buurt Wel vaker in den blinde iets bestuurd…

Gluurt rond, zijn zwarte goggles voorgebonden, een Piper Club-piloot op boevenpad. Hij is mijn alter ego in het nat. Zijn vinnen minuscuul, zijn lijf te rond en nog giftig ook. Zo blijft hij onverslonden. Geen vis die zich ooit aan hem overat. Maar hij wordt wel verorberd - in Japan. Door topkoks wordt de fugu schoongemaakt.…

komen zou duik dan in het water diep laat mij zakken tot mijn ogen blijf lekker drijven roerloos stil en heb ik alles in de gaten met mijn huid goed aangepast aan de kleuren van het water ben dan moeilijk op te merken speur ik naar de oever ver zwemmen is mijn grootse troef met een sterke staart als roer blijf ik iedereen de baas en piloot…

jij hebt mij stuurloos gemaakt in de vaart van het leven jij en ik naast elkaar die samen zoveel liefde kunnen geven een wereld tegen en toch hebben we gas gegeven blind zijn we gegaan in het ondergaan van zon kruisten we land en baan maar draaiden nooit mijn handen heb ik gebonden aan het stuur waar jij als co piloot mij de weg…

Welke kant ik ook op kijk overal zijn tralies en muren En als ik ze allemaal vergelijk zal het niet lang meer duren Dat ik ze op me af zie komen Durf niet eens meer te bewegen Liever met de ogen open dromen Met alle gevoelens verzwegen Vooral geen emotie willen tonen Automatische piloot staat aan Tussen de maskers van de hel in wonen Hoelang…

Ik bedank voor een saai, eentonig stilstaand beekje Levend op automatische piloot moet plantaarig voelen, weet je? Bevrijd mogen leven, dansen, springen, eigen keuzes maken Ademhalen met diepe teugen tevens rijkelijke geuren mogen smaken. Verdriet, pijn ervaar ik als bloed, zweet en tranen.…

Nya naar de grot van de vleermuizen met onzichtbare ogen ziet hij dingen die voor ons verborgen blijven het heldere water is blauw als de ziener zegt dat de wraak van het heilige meer groot zal zijn een plotseling opstekende wind brengt reusachtige golven teweeg het water kleurt rood leven verandert in de dood het oog van de piloot…

Maar in mijn geheugen wachten voorbije dagen tot ik hen weer opzoek en in mijn slaap keren nog oudere seconden naar mij terug: een monnik stilletjes biddend in zijn donkere cel; een piloot in paniek, zijn vliegtuig brandt; jouw omhelzing die me kalmeert; een geur van rook en fruit en het geluid van een kalm kabbelende beek in een vallei…

energie zonder colonne zijn we begonnen het was geen virus in overdraagbaarheid regenererende cellen waren ineens hun drivers kwijt niet op lokaal niveau maar globaliserend strekte de pandemie zich uit code overleven werd gegeven maar er was geen beginnen aan binnen 48 uur was het gedaan nog draaien diensten op de automatische piloot…

dat ik je liefheb mijn veertien-achttien soldaat van twintig je geriemde armen en een opgeslagen kraag de stalen oorlog die in je ogen waait toen je op die winterdag de klok niet hoorde boven Ploegsteert bos het gonzen zag de kerkhofgroene roofvogels en hun zijden piloten in lederen hoofden dat je me liefhebt jonge soldaat naakt tot aan…

Storm strijkt de flanken glad Wist de hoefsporen van de steenbok Die vlucht in de sparren Voor de hefschroef Een piloot in ademnood De lens van 'National Geographic' We verdwalen in geruchten. De maalstroom van straten.…

hemelse verandert in plichtmatige dwang die dekens van zich afgooit als in een wederkerende aardbeving om weldra de lach weer een spiegelende glans te geven zoals vermeld op de tube met een bigsmilende dame waarin ik mijn eerste frustraties wegknijp en als de deur zich achter mij sluit schakelt de vooruitgang over op de automatisch piloot…