Alle inzendingen over rails

Kerstmis en Nieuwjaar twee zandlopers met ballen - boemerangs der tijd Hoe ontzettend mooi, hoe zij de kerstboom versiert en naar mij glimlacht Oudjaar op de rails? Dan strand jij binnen het jaar, in het nieuwe jaar!…

Ter zelfmoord trok ik naar de spoordijk op, kroonde mijn hoofd met rails, deed bielsen aan: de aarde dreunt, de helling een vulkaan; wat nu volgt, dacht ik, schrijf ik niet meer op. Vlak voor mij trokken de rails weg, luchtop de hemel in waarin ze niet bestaan; de wind ging onderdrukt gemurmel aan dat ik verstond. Ik kwam omhoog. Rob!…

Kom mensen, stop zo af en toe eens speels Op onbewaakte spoorwegovergangen; En als u naar uw einde gaat verlangen, Leg dan uw hoofd te rusten op de rails. Want zo verlevendigt u zeer beslist Het saaie baantje van de machinist.…

Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen De eik,de berk,de populier,de es Ze hebben het voorzien op de NS Door blaadjes op de rails te laten komen, En over alle sporen te verspreiden Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…

Maar vrijdag moeten treinen weer bewegen Want de herfstvakanties mogen niet verstoord Dat wordt wat, want nu blijven grotendeels Al die bruine blaren liggen op de rails…

Wie langs de rails de leidingen kan slopen heeft economisch maximaal profijt. De prijs van koper is de laatste tijd tot ongekende hoogte opgelopen. Hij gaat er steeds in sneltreinvaart vandoor, dus van de dief ontbreekt nog ieder spoor.…

Het is vandaag dus weer gedichtendag En daar ik elke dag al wat moet schrijven En steeds maar bij de tijd en leuk moet blijven Neem ik een keertje versjesvrij, dat mag Dus Pro Rail, Schultz, die nota, diepe la Daar denkt u nu maar zélf eens over na!…

Dood en verderf in de metro van ons leven.Duivelse plannen te beramen en onschuldigen gewetenloos het leven namen De rails gekromd, verbogen. Een tunnel zonder zicht naar 't levenslicht. Wat zijn dat toch voor mensen die door hun geloof bezeten niet beter weten en moorden uit de naam van hun profeet die Allah heet.…

eierdoppen in het gele gras veranda's met de maandagwas keukens met de geur van gas kaakjes in de plastic tas glanzende spoorrails waar ik op plas Remco Campert…

langs de geroeste golven in de rails op bielzen groen en geel van mos slenter ik in zacht’ gedachten speels vol met verwarde vragen door het bos de krakende kracht van oer oud hout draagt over ‘t vol gegroeide doornen dal de gebroken brug, op palen ooit gebouwd, al jaargetijden lang gestut van wal tot wal verweerde bielzen vormden ooit…

Er ligt straks minstens wel 1 centimeter En Pro Rail heeft als spoorbaas van stavast De hele santekraam maar aangepast Dus als u met de trein moet: ‘See you later!’ Heeft u die malle actie niet begrepen? ‘t Is net genoeg om ze straks in te zepen!…

ik spoorde niet goed jij treinde op tijden in vertrek zwaaide jouw hand niet altijd naar de mijne zag je ogen in het roodgroen van wissels verlaten kwamen we aan liet je gaan maar op het avonds retour zag ik je weer staan we denderden voort op rails die nooit scheiden pas op het laatste station lachten we beiden…

De steward op de rails, de blauwe vader Die checkt of je de treinreis hebt betaald Vertelt of je je aansluiting nog haalt Voor hem (of haar) is straks het afscheid nader Knip de trajecten waar ze aan het snijden zijn Af langs de onrendabel aangestipte lijn…

Niet enkel wordt het stil bij de loketten NS wil stiltezones in de trein Waar iedereen slechts dood- of muis- mag zijn En Albron ook geen koffie meer mag zetten Als de tweede prijsverhoging door kan gaan Zal stilte op de rails vanzelf ontstaan…

het einde van een fase de gedachten ontleden diepgang en oppervlakkigheid vaak met wijsheid soms omstreden het inzien van gevoelens leren omgaan met innerlijke rijkdom geen plaats meer voor het negatieve terug op de rails in een wereld vol perspectieven…

éénmaal op de rails is het een fluitje van een cent en in beweging geen houden aan…

dat wat men ziet geldt als de regels alles vastgelegd als stalagmiet jouw waarheid in niet de mijne omdat alles ondergronds beweegt als mijnwerkers in donker verlichte mijnen waar karretjes rijden over smalle rails dit is verzonnen zoiets als een fairytale.…

in Frankrijk zijn stations waar geen treinen meer rijden het loket blijft gewoon open want je koopt er een kaartje voor de bus de rails weliswaar roestig doch ze liggen er nog alsof elk moment de trein uit Vittel binnen kan rollen…

hoe breek je een schok als je niet weet van welke kant hij komen zal hoe blijf je waterdicht als de duimschroeven worden aangedraaid hoe kijk je terug naar waar het leven begon als het vernietigd wordt hoe je je oor op de rails legde om de trein aan te horen komen die je nog niet zag…

Nee, ditmaal was ’t geen wissel die kapot ging, geen manke rails, geen pech door blikseminslag, geen staking die nog duren zou tot dinsdag, maar omdat men op geitenjacht slechts bot ving. Een kleiniggeitje, zegt u ? Zulks gebiedt dat ik u toevoeg: “Nou, dan spoort u niet !”…

mobiel in de trein en luister niet naar muziek ik kijk niet strak ik duik in mijn boek met mijn pen en zie voordat we onderduiken drie dromedarissen langs de rails en een vrouw die mooi leest met een rode sjaal de zon valt op haar…

‘k Lig op de rails al uren in de kou te wachten op het einde van mijn dagen omdat ik, door het leven lamgeslagen mezelf daarvan voorgoed verlossen wou. Maar ’t lukt me niet, opnieuw door pech geplaagd. Die klote-trein is weeral eens vertraagd.…

We speelden treintje met echte rails kind’ren nog Peter die was trein ‘fuut fuut fuut daar komt de trein’ ik was stoplicht en Chef van ’t station bordeaux rode pet zelf geverfde pollepel Peet was echter Eigenwijs hij riep ‘wijntje is in trijntje boem boem boem’ ons treintje liep zomaar van de rails lag te spartelen als ’t omgevallen…

hij stopt niet hij rijdt niet de tuftuf is er niet de klandizie weet het niet de goederen zijn er niet de gevaarlijke stoffen mogen niet de rode lampen lichten niet de grens opent niet de duitsers doen het niet de rails passen niet de koningin wist het niet de bundeskanzlerei weet het niet de kosten tellen niet de toekomst ken ook ik niet…

ik droomde de dode oudere vrouw tussen de rails en, wat later bleek, haar gezette man, die geschrokken een biertje dronk in de stationsrestauratie parelend zweet, voorhoofd een barman die 'genoeg' zei de hulpdiensten waren immers onderweg zoals altijd, te laat…

wanneer het leven te koud is geworden geen dekbed nog kan voldoen aan de wens van voortbestaan dan bestaat de mogelijkheid dat triestheid je te grazen neemt wanneer de trein van levenslust uit de rails dreigt te lopen en er van hersporing geen sprake meer kan zijn dan delf je het onderspit en wint de pijn...…

Het spoor is volgens Pro Rail winterklaar Een landelijke test heeft uitgewezen Dat niemand straks voor chaos hoeft te vrezen 'T was zondag en het liep gesmeerd, zowaar Men kreeg ook nog tomatensoep met ballen Alleen..het eerste herfstblad moet nog vallen.…

lange ritten zit rails hem achterna de middag tuurt, duwt de tijd vooruit voortijdig zet donkerte in, waardoor koplampen de eindeloosheid beschijnen, zijn komst haalt en brengt berichten uit een ver verleden tot ze zijn aangekomen op hun plaats van bestemming…

Het treinverkeer heeft ruim een halve dag Rond Amsterdam volledig stilgelegen De nacht op het station viel bitter tegen Voor wie van kou en spanning wakker lag Een back-up zette 's ochtends grotendeels Het leven voor die lui weer op de rails…

In mijn wagon-lits onderbreekt wat ontbreekt tussen de rails en de buitenkant; een wijsheid die slechts redding in nuance kent; van het 'koffie, frisdrank,sprits', van die catering-vent.…