408 resultaten.
Ruimte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 77 Ruimte 2
Het was op een van die warme nachten in de zomer
waarbij de warmte nog zwaar in het huis hing,
dat de slaap maar niet wilde komen,
het bed op den duur wel een pijnbank leek
en ik smachtend naar koelte naar het raam toe ging.
Ik opende het venster en genoot van de koele bries
die ik zwakjes door mijn haren voelde gaan.
Het was donker…
Het oude kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 Het oude kerkhof.
Het zware ijzeren hek dat eens toegang gaf
was grotendeels al verdwenen.
Daarachter zag ik eeuwenoude graven,
met scheef gezakte zwaar verweerde stenen.
Het geheel was donker beschaduwd
door eeuwen oude zware eiken,
lang geleden eens geplant in een grote kring.
Waar de geur van het roemruchte verleden
maar niet wilde…
Spiegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Ik keek neer op het donkere water,
op het immer rusteloze oppervlak
waar vanuit de diepte
mijn spiegelbeeld naar mij keek
en toen in honderden stukken brak.
Een spiegeling onherkenbaar
tot eigen mozaïek gecomponeerd
wegreizend op wijder wordende rimpelingen
aan de oever werd uitgedoofd
en tot weer spiegelen werd gekeerd.…
Zelfbeeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Zelfbeeld.
Ik merk dat wat je veel ziet of meemaakt,
tot de dagelijkse dingen gaan behoren
omdat ze hun nieuwheid hebben verloren
waardoor je er vertrouwd mee raakt.
Zo merk ik dat ik niet meer zo erg schrik,
wanneer ik al vroeg bij het ochtendgloren
in de spiegel kijk, ongekamd en ongeschoren,
want ik weet nu die lelijke vent daar, ben ik…
Indië
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Denkend aan het oude Indië
denk ik aan mijn vroege jaren,
mijn leven van voor de oorlog
hoe gelukkig we toen nog waren.
Ik zie weer die koele witte huizen
langs de tamarinde lanen staan,
waar op het heetst van de dag
de luiken voor de ramen gaan.
Bovenin de kamers, die ruitjes
altijd weer in glas in lood,
waar het zonlicht doorheen speelde…
RUUD SONTAG...laat de zon weer schijnen boven Aalsmeer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Ruud Sontag, Topman bij het, ons
zo internationale vliegveld Schiphol
Zou het in z’n naam zitten: Sondag
Zondag, Sunday, Sontag
Dat de zon gaat schijnen boven Aalsmeer
veel minder strepen aan de lucht overdag
en een flinke streep door de nachtvluchten
Het zit in de naam en het zit in de persoon
Zoals ook ik met mijn naam Krediet: vertrouwen…
Ruud Douma met "There was a boy"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 246 geen geen minuut aan het zingen
en m'n tranen verraden onze gelijkenis
zijn jongens-kamertje, mijn jongens-kamertje
zijn lieve tante Annie, mijn lieve tante Annie
zijn mooie jurken en die van mijn zus Fineke
een half jaar gedragen en Juliana gespeeld
hij is spelend in jurken blijven hangen
als een mooie waarachtige Dolly Bellefleur
Nu als Ruud…
Niet even tussendoor
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 96 Op de fiets kwam ik tot Poppel
en Kleef, het buitenland
Vrienden woonden in Gendt
Ik kreeg stevige dijen en kuiten
de school was in de stad
de hogeschool in een andere stad
Toen paste mijn wereld niet meer
in een cirkel van een uur gaans
maar in Amsterdam was het weer
zoals in mijn kindertijd, alles
dichtbij, de wereld groot genoeg…
Aan een man in de supermarkt
gedicht
4.0 met 36 stemmen 11.069 En toen, gifmuze, kroop hij in mijn blik:
een man, klein, dik, met onbemand gezicht
die keek alsof hij Ron of Ruud moest heten.
En alles wat hij dacht was mij bekend:
belasting, voetbal, Emma, missverkiezing,
broccoli, koffiefilters - heel zijn mond
een dunne brief vol blanco levensdrift.…
jij van mij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 2.288 jij van mij
als en spel
ooit
van twee bomen
begon het
naast elkaar groeiend
recht en trots
totdat de takken zich verstrengelden
toen volgden tijden van bloesem
waarvan – nu nog
volgens zingen
waar bloemen spreken
met vlinders in hun buik
door de jaren heen
verankert zich de liefde
groeit het dankbare respect
onderwijl de liefde…
Geloof, Hoop & Liefde van Lubbers
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 425 Koningin Beatrix, ons aansturende staatshoofd, haalde bij de stagnerende coalitie-onderhandelingen oud-premier, ex van dit en dat,de 73 jarige minister van staat Ruud Lubbers van stal en benoemde hem tot informateur.…
Erfgenaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De steen is glad, altijd koel
altijd even blauw
en thuis in mijn zak
We zijn aangekomen en onderweg
We leven en logeren
vandaag in dit hotel
Het uitzicht is wonderlijk saai
Je hoort de treinen razen
over het passeerspoor
Jeanette heeft haar reiskleren uitgedaan
Ze zit te lezen, het is nog te vroeg
om beneden te gaan eten
We hebben…
ik ken ze allemaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 351 geamputeerde rokersbeen
de vrouw met het hoofddoekje die niet begreep
waarom ik de deur voor haar open hield
de man achter die vrouw, wel op afstand
de man op de fiets die anders
nergens terecht kon
de koningin van de botanische tuin
de chef van het landschappenpark,
bezorgd om erica, grasgrazend de vrijwilligster tegemoet
ik ken ze allemaal
Ruud…
Inge de Bruijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 70 Kom, kies een sporter uit de kleurendoos:
Manon van Rooijen, Groenendaal of Roos
de Jong, Bjorn Blauwhof. ’t Fleurig kleurtheater
vervolgt met Fanny Blankers, Debbie Bont,
Henk Mostert, Erik Blaauw, Piet Bleeker, San-
der Groen, Henk Groener, Gerrit Mintjes, Jan
de Rooij, Sjaak Swart, Simone Rozemond,
Ruud Geels en al die hockey-Rode Rikken…
Foutje
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 907 Van Nistelrooy stond heel lang buiten spel
Maar nu lijkt zijn blessureleed geleden,
Al kon hij toch het veld nog niet betreden
Voor PSV's UEFA-cupduel.
Hij was niet ingeschreven door de staf.
Die schreef hem blijkbaar pessimistisch af.…
Bekokstoofd
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 696 Voor Sharon met haar pollepel kon zwaaien
In Kok zijn keuken als zijn koksprinses
Zijn op het socialistische congres
De rooie hanen uit protest gaan kraaien.
Want wordt hen iets van bovenaf bevolen
Dan stoven zij zo'n Kok het liefste Koole.…
Moeder
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.552 Dit lichaam je geboortehuis
ergens onder dit zwijgen
de eerste zin geschreven
uit jouw leven, de opgang
uit niet-bestaan, hier
scheurde je afwezigheid
open in alle flanken als
een mysterie uit het vlees
waarna haar warmte
armen om jou heensloeg
dat begin, kleiner nog dan
je smalste herinnering,
blijft jouw thuis want je
ontstaan…
In papier
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 581 Dit landschap van winterzilver
zou hij teruggekeerd meenemen -
het raam opendraaien en
nieuwe dauw binnenlaten
decemberkoude laten waaien,
frêle lichtstilsel ruimte geven
en het verzameld struikgewas
de bodem van wakend gras
en de gekwetste populieren
zwijgend naar binnen gebaren:
dit bij elkaar, verpakt in papier
zou hij meebrengen voor…
Zonder sprookjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 667 Soms, zoals nu, denk ik mezelf
aan een avondmeer, golfslag
eenvoudig zonder sprookjes,
een wereld waarin nacht valt
met overgebleven lichten,
oranje, likkend aan het water
een auto in de verte en ik alleen
aan de oever onder de bomen
met gedachten die niets vinden
geen zinnen uit losse woorden
niets dan woorden die haar zoeken
in vergane…
Afstand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 657 De kosmos is een grap
bij een mensenleven
neem haar verhalen
onder de lange wimpers
zover als begin en einde
zullen ze niet komen
maar enkele passen
en ze zijn al dieper
met enkele passen
zijn ze nagenoeg thuis
aan hun eigen oever
waar andere sterren
hun licht dompelen
in de binnenste stilte,
meer zo je wilt,
verborgen voor…
De inhoud van water
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 764 Heloïse staat in de badkamer
die rimpelt als water
nu de hand het elastiek
uit haar haar neemt
en het halflang donker
in de ruimte waaiert
Ze trekt haar t-shirt
zonder opdruk uit,
terwijl droomtijd
rond haar spint:
stilte, afwezigheid
avond om schouders,
schouderbladen, rug
en welvende wervel
Vrachtwagengeluiden
aan het raam…
Zou ze met haar
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 574 De vraag verwisselt van gedaante
Zou ze genoeg van zichzelf hebben
om hem uit zijn gedachten te redden,
zou haar aandacht die troost zijn
voor droge tranen zonder verdriet
zou haar geduld blijven wachten
tot ze nogmaals komen, en nogmaals
Zou ze met haar nuchterheid nooit
een droom een klap verkopen
zou ze het kwaad weghouden
van paden…
Haar natte billen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 839 Werkelijker is de werkelijkheid
nooit meer geweest
Het veer zweeg bedeesd:
nacht had dichte mist meegenomen
waarin de overkant was omgekomen
een lantaarnlicht had het overleefd
In het restant rivier was ruis,
splinters hemel, afgedaald
op een meteorologische schaal.
De stilte was hier thuis,
wassend vanuit de straten…
geen
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 737 Het is de vierde avond
dat ik een gedicht beklim
het eerste in maanden
ik ga omhoog met angst
dat ik in de oude sneeuw
niet langer die woorden
zal vinden dat ik
de witregels niet meer
kan laten zingen
dat het ongezegde niet
meer terug zal keren…
Kasteel Groot Buggenum
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 824 Voor professor Hentrich
Het verleden is het laatste wat we weten,
overwinning tijd op het grote vergeten,
dat onzichtbaar in onze rug beweegt,
terwijl we in het heden klimmen
dooft het vergeten licht in ons hoofd
steelt op kousenvoeten in het donker
kostbare beelden, fluisterwoorden,
de tranen van je meest dierbare –
vergeten eet de…
Woordelijke vrijage
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 741 De werkelijkheid is zo onwerkelijk
nu ze jou hier aan mij teruggeeft.
deze jurk voor jou… met één blik
naar buiten besloten vanmorgen
je valt er mee op en dat is ook
mijn geheime bedoeling vandaag.
je bent het, in een kleur rood
met de kracht van je schaduwen
je hebt geen idee van de gedachten
die er door mijn hoofd gaan
ik zie het voor…
Je voetstappen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 827 Wat uit mijn herinnering
blijft me steeds volgen?
De details van je hand
uit ‘t gedicht van Cummings
je hitte tegen mijn gezicht
en je schuchterheid die
als een tafellaken viel?
Nee. Zelfs je woorden
met stukken werkelijkheid
kan ik hier achterlaten
maar dat doe ik niet
want dan zal ik nog steeds
je voetstappen horen
en als ik me dan…
herfst
gedicht
3.0 met 114 stemmen 27.162 bladeren vallen uit als haar
verven zich rood de herfst in
doen aan bungee jumping
aan een elastiek
dat terugspringt
in de lente
er loopt een muts sjaal handschoen
door het bos
prikt zich aan kastanjes
maar raapt
bouwt beesten en mensen
zet ze met lucifers
in leven en vlam
paddestoelen trekken als nomaden
komen gaan komen gaan
laten…
Zonder titel
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.486 Ze suikert haar woorden met fluistering
als ze de zin in zijn oor laat smelten
waar de taal traag uitloopt en dan opstaat
als een verlegen renaissance van beelden…
Breken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 602 Het vorige gedicht is kwijtgeraakt
in een macaber niemandsland
waar oktober zich laat horen
en duisternis in zwermen neerstrijkt
binnen beweegt hij door de kamer
alsof hij kan weglopen van een gedachte
maar de beelden klampen zich vast
en beuken zingend in zijn rug
angstig hoort hij zijn leven breken
beent nog dieper naar voren
en denkt…