Gedichten

gedicht (nr. 367):

herfst

bladeren vallen uit als haar
verven zich rood de herfst in
doen aan bungee jumping
aan een elastiek
dat terugspringt
in de lente

er loopt een muts sjaal handschoen
door het bos
prikt zich aan kastanjes
maar raapt
bouwt beesten en mensen
zet ze met lucifers
in leven en vlam

paddestoelen trekken als nomaden
komen gaan komen gaan
laten sporen achter op het mos

de herfst kijkt op zijn horloge
het is al vijf voor winter

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit ‘In de groei van je LACH’ (Amsterdam 2003) (Uitgeverij Afijn/ Clavis, Amsterdam)