Alle inzendingen over schieten

och, wat een weldaad voor de armen om zich aan het vuur te verwarmen om niet te verkleumen zonder een partner om tegenaan te leunen gaskraan gesloten en nieuwe vuile boten houtemmer en kolenhok zo leeg als de portemonnee armoede in Nederland? aub. nee nee! waar is dit schip gestrand in eertijds welvaart Nederland?…

Z'n tegenstander schiet. - Hij zit! - In Scheveningen wegens moord.…

Ik schiet altijd een beetje vol bij zo'n gebrek aan flux de paroles Ik vind de man een beetje louche Door zijn overmaat aan flux de Bush.…

We schieten gaten in de maan, waardoor onze eindigheid zal schijnen.…

binnen vier muren kaatsen woorden koud schieten blikken dwars door en langs niets hecht meer het behang laat los…

de treurnis van de fotograaf die genoegen moet nemen met de keerzijde van de zebra en die dan uiteindelijk toch maar een plaatje schiet…

"Bevend klinkt de nachtegaal, schuw trillend van onzekerheid, zingt met haar stem vol tederheid oceanen vol, waarin ik afdaal" Woorden schieten te kort om dat te beschrijven mijn gemoed schiet vol met eeuwig cliché over dat je met me vrêe door je stem langs mijn oren te wrijven.…

.' als ik tekort schiet, op welk vlak straf me niet, verniel mij niet maar zie mij als menswording, groeiend en verlangend: naar 1 grote en mooie gele bloem bloeiend.…

Woorden schieten soms te kort, woorden doen soms veel omdat je het gevoel hebt dat iemand met je deelt. Woorden zetten soms kracht bij en soms daden. Woorden kunnen zwijgend zijn maar soms ook beladen. Woorden schieten soms te kort om het leed te verzachten maar plots gebeurde iets waarop de hele natie wachtte..…

Ondergang van de planeet Bol vol zwarte aarde na het schieten van een atoomraket moleculaire splitsing vingergedrukt einde wie is het die als laatste mag, aan zet..…

vergeef me bladerloze zomers vergeef me eeuwige herfst wortels schieten soms verder dan takken reiken niet altijd vergeef me de speling van mijn natuur…

Wilgen in de mist standvastig in 't gelid stilte huist erin de wind ging liggen geknal men schiet de houtduif af…

Schiet door Mijn achilleshiel Keten me, hekel me Beveel, verbied Gebied Maar schat Verander me Toch niet…

Zeg mij, waarom zou 'k niet genieten en 't goede leven laten schieten ? Als die diëtist zich nu eens vergist ... ? "Garçon, graag nog een portie frieten !"…

grisgrassend schieten sloten door het weiland spetterend goudgeel speenkruid siert de walkant als een volleerd mannequin toont de treurwilg een gewaad in filigrain…

Mijn moeder huilt op zondagmorgen -ik mis hem zo en als een kind neem ik haar wiegend in mijn armen mijn moeder heeft verdriet en ieder woord schiet -stil maar, stil maar- nu te kort…

Grillige vormen, fantastisch en groot schieten door de lucht, leggen alles bloot. Loodgrijs, donker, zwaar is de lucht, vol van vocht. De maan, zij vlucht.…

Zij omhelst het houden van schiet gaten in laatste loodjes breekt breuk met veraste taal toch zwijgt zij en blijft zwijgen omdat verleden geen licht meer doorlaat…

Gebeurtenissen zo prachtig, Herinneringen die ontstaan, Zo ontzettend machtig, Maar je moet altijd doorgaan, Je moet altijd genieten, Want elk moment van even, Moet je nooit laten schieten, Want het blijft bij voor het leven.…

de fabels doorgeprikt naar dromenland verwezen mijn waarheden in de ogen zien beperktheid van het streven tekort schiet vaak de werkelijkheid te rauw het daag'lijks leven…

verwaaide bomen bladeren m’ n hoofd tijd nemend composterend tot voedingsbodem voor nieuwe gedachtekiemen al bomend schiet ik wortel en vertak…

verwaaide bomen bladeren m’ n hoofd tijd nemend composterend tot voedingsbodem voor nieuwe gedachtekiemen al bomend schiet ik wortel en vertak…

Als je niet schiet dan ken je ook niet scoren. Valt er een gat dan heb je geitenkaas. Heb je geen bal dan ben je niet de baas Als je verliest dan heb je ook verloren Er rest mij niets meer dan te emigreren Ik ga maar vast de Brabançonne leren…

Het spartelende monster wordt als een bal onder water geduwd schiet dan -met ontembare kracht- omhoog. Ik word overspoeld schud me als een natte poedel en druip af.…

Als je iets zegt, hetzij onwaar of waar, Een mening die een ander niet wil horen, Dan krijg je – logisch toch? – de wind van voren, Maar daarin schuilt geen werkelijk gevaar. Gevaarlijk wordt het pas als, net als toen, Men oproept om een mens wat aan te doen.…

Zelfs de chef verschijnt in vechtjas en zijn strijdkreet is: schiet op! Bakkers staan met pistoletjes, schieten krenten in het brood. Vakkenvullers prijzen oorlog, concurrenten tot de dood.…

Omdat hij zich verveelt, niemand anders heeft om op te schieten. Of om van te houden. Dus, zegt zij, als die muur geen muur was, was de kat nog in leven, de wind iets om van te beven, een geweer niet om mee te schieten, maar om te aaien als je geen kat hebt en ook niemand anders.…

Een jager afkomstig uit Sloten Schiet meestal konijnen, liefst grote Maar laatst had ie pech Ze bleven maar weg Toen heeft ie slechts wortel geschoten…

gebogen zijn je oude takken als verwrongen staal neigen ze naar de grond je versteende stam schiet prille bladeren voor een nieuw seizoen je meester preekt geduld…

fluitekruid schiet op nog even en roomwit kleuren de bermen van nok tot nok in mijn oor gekoer het gaat maar door broedend drijft de meerkoet in het rond en ik word oud...…