Alle inzendingen over strakker

strakker de huid rondom het hoofd dat bijna dreigt uiteen te barsten als het niet omvalt door teveel gewicht ogen knijpen afwezig verzwaard met lood alles klinkt te luid vervuild door echo’s en iemand snoert de riem nog aan…

Een riem om mijn middel Strakker en strakker Rennen, lopen, springen Mijn hersens 24 uur per dag Lees ik als 12 Palen van staal in mijn benen Gespannen en gestrekt Gekkenwerk Race tegen de klok Ik, een kapotte racewagen Boem…

Littekens snoeren mij in, mijn huid wordt strakker -- en ik word losser.…

Je ogen glinsteren als kristal, Je lichaam strakker dan strak, Maar je karakter zo rot als een appel.…

Zware ademhaling Gewicht drukt op mijn borst De handen om mijn keel Trekken aan de band Om mijn hart Strakker Steeds strakker Jouw stem geeft mij zuurstof Jouw kus verdooft mijn pijn Mijn lichaam Voor even herenigd Met mijn ziel Eén helder moment Zonder onzekerheid Ons lot is zo ver weg En dan ineens dichtbij Zo tastbaar Als…

bemorst met het vuil van de adders strompel ik door de polariserende straten van mijn vaderland het ijzeren monster scheert rakelings boven mijn hoofd spant de aders strakker en strakker het bloed stolt de luciferdoos ligt op het witte kleed tussen de twee kandelaars meeuwen bouwen hun nest in mijn haar de olie verslapt…

In weerspiegelde reflectie Als door een bliksemstraal getroffen Het voltrokken, het prestigieuze 3e uur Een hand verbonden en verstrengeld Strakker en strakker aangetrokken Het koord rondom mijn hals 3 maal na de bekoorde slagen galmend vanuit de verte daar naar waar ik heen tracht te gaan en waar ze dan voor mij luiden In weerspiegelde…

Met glimmende hoofden gooien we elkaar op de brandstapel opgezweept door het heilig fatsoen dat steeds strenger strakker wreder wordt waaraan niemand kan voldoen…

mijn billen worden echt niet strakker door zo'n afslankbroekje er blubbert ook wat zomerspek op bovenbeen en oeps, mijn buik.... ik ga tuinieren, fietsen dat wordt weer zweten morgen moet ik naar gymnastiek…

Het voornemen, om strakker te begroten is zo de eerste dag al afgeschoten.…

soms struikel ik omarm de wereld wat hardhandig als ik verschrikt weer sta lijkt alles wel veranderd weet meteen mijn plaats en toch een tikkeltje opstandig de lijnen strakker het bestaan compacter de flierefluiter eindelijk goed wakker…

Zijn harde body matcht heel goed met staal Wie van de twee is scherper, harder, strakker? Maar zij vragen zich ook af (hij en zijn bout) Wie zich met dit soort research bezighoudt…

Vallend in mijn slaap sta ik op en lig ik wakker Het dekbed strak om mij als in een knoop steeds strakker Het donker van mijn kamer sluit mij op in mijn gedachte Ik kan de slaap niet vatten want ik lig op jou te wachten Het ruisen van de wind buiten in de bomen Laat mij hunkeren naar slaap zodat ik weer van jou kan dromen…

Meer en meer knelt de dagelijkse zieldovende herrie zich als een ijzeren band steeds strakker om mijn getergde hoofd. Daar, waar de decibel de wals tenslotte toch heeft beetgenomen en de muziek het ritme van de heimachine al lang heeft aangenomen.…

ik zag de hand voelde vingers maar het echte contact ontbrak de band om mijn maag werd steeds strakker in een vreemd ervaren zelfs de tijd tikte traag in wachtende seconden door verdichte lucht een vage zucht met de laatst gemompelde woorden brak het moment in nieuw ontwaken zijn er geen vragen heb mij afgewend de dood…

Sneller, groter, mooier, luxer, duurder, nieuwer, hipper, hotter, beter, jonger, strakker, knapper, sexyer en flitsender; meer, meer, meer!…

doe geen olie op het vuur maar schilder laat de dagen vlammen en drogen in de zomerzon de fijnste lijnen zet ik in het ochtendlicht als mijn penseel niet beeft nog geen weet heeft van de donkere kleuren die gaan komen steeds strakker in omlijsten om toch contrast te laten blijken maar in het rood van avondzon weten we weer…

ik heb ze allemaal weer bijgespoten rimpels wallen en soms ware goten vol verwachting kijken ze me aan maar hoever moet ik nog gaan huid veroudert verliest souplesse strakker trekken helpt maar voor even lijnen willen spreken ervaringen niet vergeten vertellen van het leven en de krassen op de ziel een glad gezicht zal zo…

Duurt dit slaapje wat te lang de bries wordt even strakker, je luistert niet meer naar mijn gezang dan blaas ik je wel wakker. Ik denk heel even ,wat is er nu precies, dan hoor ik muziek, ik hoef niet meer te gissen ik voel 't, de stilte en de bries hebben mij niets willen laten missen…

Ik ga terug in de tijd wordt jonger elke dag Vergeet van vroeger heb een onbezorgde lach Mijn verstand neemt af de speelsheid komt terug Herinneringen vervagen voorgoed achter de rug Mijn huid is strakker ik wordt steeds kleiner Speel zowat de hele dag het leven is veel fijner Straks ben ik een peuter eindig als een eicel + zaad…

toen dwaasheid bedacht zich zegeningen te tellen en de laatste verboog om tot liefde te komen wist ik weer dat dwang niet keerde naar geluk alleen omdat ik touwtjes strakker in controle trok alles glipte me uit handen, viel stuk in herhaling en ik dwaalde verder weg dan eerder ooit, verder van mijzelf maar ook van jou die…

je hand ligt op mijn kruis voel de draden trekken aan mijn armen en benen ze glijden langs het bekken naar beneden ik ben van hout jij hebt mij bekleed met hart en ziel je stem gaf mij karakter in het strakker trekken van de lijnen in mijn lijf het houterig verblijf jouw kruis laat mij dansen met anderen sjansen je stem daagt…

Ik zie het wel in het isolatieglas mensen dragen zichzelf op hun rug hun hemden zitten strakker dan hun huid kalkoenkerels steken hun waaier trotser dan heer pauw .....met gebonden handen .....paraderen ze in de lucht .....van hun droogwindige darm- .....bacteriën en ze laten daklozen leven .....van de natte muntjes .....uit…

Ik dacht - naar mij te staren - Ontzet trok ik de blinden strakker aan, Heb hem voor wie of wat hij was gelaten. Niet in de zon, in het teken van de koude maan Moet zijn gesternte zijn gevallen Toen het bijtend zuur hem naar de ogen greep, Hem in hem sloeg, hem dichtte in het donker. In eigen blindheid is hij naar het licht gegaan.…

jij bent niet vrij maar leeft onder het juk van de moderne slavernij artsen die hun dokters eed verkrachten door te snijden in gezonde huid mensen die geen ouderdom belijden maar hun nekken strakker laten trekken geld uitgeven dat gedeeld zou moeten worden met hen die vechten voor wat eten weg met de terreur van geld en macht…

het leven op slechts een touw geknoopt aan stokjes maakt vaart en gaat de hoogte in nog bibberend en losjes je landing is een kunst op zich waarbij de draad vaak wordt gemist dan rol je stuurloos weg door kant en wal gestopt het spel is uit jij bent gedropt maar zij die aan de touwtjes trekken oefenen het lussen en steeds strakker…

Uw huid bespant uw jukbeen elke dag weer strakker. 'k Las wél dat Bacchus was een joviale knaap belust op dans en zang, maar toch geen wreed tiran, een makker, en geen kwelgeest.…

wij dansten het gras groener dan het ooit was spaarden margrietjes met een ingehouden pas wisten de lucht strakker dan de hemel totdat het eerste blauw door de zon werd gekust toen was het gedaan met de rust en barstte het leven los om alles in te halen na hagel en vorst lief ontdooit de muziek in de vrije natuur na maandenlang…

voel het scheuren van de lucht in elke vezel van mijn lijf het lijkt alsof ik zinnen schrijf zonder lust naar pennenvrucht het broeit in fluisterend gezucht geen enkel woord staat buiten kijf slechts het allerlaatste bedrijf behoedt me voor een klucht want gedonder schudt me wakker en een lichtflits opent ogen ineens toont alles zoveel strakker…

Zorgdrang en verantwoordelijkheden versterken banden van liefde strakker één werd twee, dan drie en meer een gezin was geboren, de cyclus cirkelde zoals opgedragen de mensheid was weer gered...…