383 resultaten.
nergens spijt van
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 3.385 stil blikt hij terug
op zijn wilde jaren
vechten met de wereld
betogen tegen onrecht
weer een dode voor vrede
het wandelen in de bossen
met aan elke hand een lief
zorgeloos proevend van alles
morgen net zo min in zicht
als overmorgen al kon bestaan
de examens aan het meer
waar gulzig de zon werd genoten
het hoofd op een bed van boeken…
een appelgedicht
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 674 misschien zijn wat appels
best wel een goed idee
blozend van genot iemand te leren
kennen en te erkennen dat je leert
van iemand te begroeten en te zeggen
wat het hart je vorige week zei
toen we elkaar nog negeerden
met ons stedelijk vertoon van fantsoen
van heb ik jou toch net niet gezien
ja, misschien kunnen we het
hebben over frisse…
pyrofiel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 841 in het hart van het vuur
waar de hitte overheerst
tot felle hoopjes intens wit
in gebalde knopen pure energie
strekt de kosmos zich eindeloos uit
vervoegen hel en hemel zich in
samenspel tot aardse taferelen
voeden hongerige vlammen
flitse fantasma's vol prisma's
die stralen werpen in het rond
en winden stevig stromen laten
wervelen door…
onweersbui
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 349 regengeroffel gaffelt
monotoon en toch melodieus
tegen aangedampte ramen
waar gordijnen triest
hun manen laten hangen
in de verte weer licht
weerlicht het hier nog steeds
- trekt God nou echt een foto? -
en zorgen dreigende donders
voor branding zonder zee
afwezig deuntje op de radio
geeft een beetje veiligheid
nietigheid…
na de noen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 hij zit wijs en grijs
tussen de rijen boeken
en keuvelt over het leven
het geven en het nemen
als de nestor die hij is
vergeelde pagina's kijken mee
over zijn gebogen schouders
wanneer hij anekdotes oprakelt
het stof deert hem niet zo
onverschillig in de lucht
vult hij minzaam de glazen
met het vocht dat in het verleden
zo liefdevol…
gedachtlozen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.338 ze wonen er, mijnheer
dat doen ze al jaren
in huizen van karton
rond straten zonder steen
ze warmen zich, mijnheer
verkleumde handen tegen
grauwe wangen ingevallen
waar loosheid in liefde speelt
en soms lachen ze, mijnheer
met het getinkel van een stuk
dat glimmend wordt aanvaard
voor een stukje brood morgen
ze zijn er, mijnheer
dat…
pensioensterfte
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 2.558 hij houdt zijn wandelstok links
dat is vast de kant waar
de jaren hebben toegeslagen
hem de kracht benamen
over beide benen gelijk
zwijgt hij over de tijd
dat horloges gunsten waren
aan het einde van de rit
zijn hand vol oude zweren
op zijn vergulde eerbetoon
in afwezigheid van hen waar
hij zijn levensjaren verwerkte
glichlacht hij…
het elfde feest
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 2.280 er is volk in de straat
de opgebroken straat
staat er naar te staren
ze vergeet haar open wonden
en vleit zich spinnend
als een overjaarse kat
aan de voeten van haar volk
haar Vlaamse volk
viert feest feest vandaag
de Groenplaats, de Grote Markt
ze zien zwart van het volk
en ook een tikkeltje geel
zwart en geel
het vloekt…
blootsvoets
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 735 met stille trom is hij vertrokken
op een lange reis naar ergens anders
waar het fluiten van vogels komt
niet van verdwaalde vuile kogels
dat hij geen schoenen heeft
bezorgt slechts bloedende voeten
wonden die wel kunnen helen
in het beloofde land van elders
klein en wereldwijs te vroeg
zoekt een kind een nieuwe thuis
een niet kapotgeschoten…
hij robot
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 847 als vrije radicaal
cirkelt hij rond
de kern zijn bestaan
dat zelf blijft draaien
en cirkelen en zoeken
naar de eigen kleine as
legt hij soms verband
tussen wat dromen zijn die
anderen voor realiteit nemen
en terwijl hij blijft groeien
neemt het besef hand over atoom toe
dat zijn ziel dichterbij is dan ooit
hij is een vonk
kleine sprankel…
teveel is ook té
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 427 blinkende revolver verborgen
in de holster onder zijn oksel
doet hem de wereld aankunnen
eindelijk baas over eigen lot
God staat op de trein te wachten
zijn laatste reis, weg van hier
waar zoveel mensen hem verachten
uitschelden, verstoten, vergeten
later misschien te ontdekken, schadelijk
de kracht die kan uitgaan van hen
onder invloed…
stil in huis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.150 waren het zijn woorden
die haar hebben verjaagd
vraagt hij zich eenzaam af
in de kilte van zijn huis
waart zij niet meer rond
beslaat de afwas in bergen
de halve keuken, de andere helft
bedolven onder radeloosheid
van een man niets meer gewoon
zijn oude lot opnieuw beschoor
met de kracht van een oude beer
voor deze heer geen eer meer…
hou van haar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 379 in haar wezen staat geschreven
dat zij de ware brengster is
van het enig echte leven
voor wie weet hoe te vragen
naar de sleutel van haar hart
verblind door haar schoonheid
niet aan de verweerde buitenkant
maar uit een beproefd innerlijk
aanbidt hij dat lieftallig schepsel
met heel zijn ontroerde ziel
vingers volgen de sporen van haar…
dichtvrouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 376 de volle zalen lokten haar
uit haar dichtersschelp
ze bracht het woord tot leven
om daarna te baden in applaus
een nieuwe dichter opgestaan
leert ze anders ook genieten
ze sprak van warmte en ook
wel van een vreemde pijn
die haar zomaar kon bespringen
in de luie stralen van een
late zomerzon en soms in bad
het warme water kwam beroeren…
Olympische bedenking
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 482 op het pad van verlichting
komen nachten vaak met raad
als de twijfel haar nagels slaat
in het hart verbeten voorwaarts
om recht van onrecht te scheiden
tussen kaf volkoren te vinden
onder het zingen van luide hymnen
tegen de achtergrond van Olympia
waar verdwaalde schapen schuld bekennen
blatend dat zij zichzelf zullen vergeven
voor…
aanzoek
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.836 het beeld dat zij brengt
hoe kan hij anders dan bekennen
dat zij hem geen andere keuze laat
dan overvol het vuur erkennen
dat zij voor alle leven staat
doorheen het wapen van
verschroeiende overgave
heden weet hij immers dat
eens zij zijn hart ontvangt
van enige drift geen sprake
hij zich bevrijd mag weten
van de verlokkingen des vlezes…
zijn verkNIPte liefde
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 180 als een waterjuffer sierlijk
beweegt zij door het huis
haar thuis vol warmte en
verwondering aan de wanden
van haar immer stralende gelaat
puurt zij liefde uit de stenen
van zijn veel te lang verweerde
en mogelijk versteende hart
zij is de nimf in vrouwenkleren
waarnaar hij zo lang heeft gesnakt
hij vindt soms ook een antwoord
op de vragen…
lafaard, verman je
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 172 over moed en macht heen mag hij
op verzoek van zijn iele goden
niet langer de trom nog roeren
noch stil noch luid maar
zich bekeren tot de stilte
in hart en hoofd en
terugkeren naar het begin
hij nog een soort visje was
teveel al verspeelde hij woorden
aan de dove oren der toeschouwers
van zijn laffe daden daags
het gevlucht onder het…
de laatste heldenjaren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 290 de plassen in het woud
zijn wat minder helder
hun diepte eerder ondiepte
en het spat niet meer zo hoog
als toen hij als kleine uk
zijn lijf erin liet landen
op ontdekkersvoetjes met
beslijkte kindsandaaltjes
het pad waarop vandaag
de oude grijsaard schuifelt
is geharkt en uitermate droog
met afgeschermde en versleten randen
om de dieren…
antidotum
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 de zon zoekt haar zenit
verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen
waar een hoogtepunt niet per se
pal boven hoeft te zijn
een beetje meer volstaat hier
de mensen aan het feesten te zetten
het hemelsblauw ziet het aan
laat het monkelend blauw blauw
en giet haar heldere tinten uit
over de menigte die roest
op wel twintig pleintjes
krioelen de kleuren…
omstaander zonder effect
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 404 het onzinnige was er net
zoals hij op stijve benen
om nee te zeggen tegen geweld
het afbreken, aftuigen en vernielen
van wat mensenwereld zou kunnen zijn
wordt hij nu vermeld en
binnenkort waarschijnlijk ook geteld
als slachtoffer van zichzelf
verkeerde plaats, verkeerd verbonden
en onomwonden ook als vergissing
een mens onder de soorten…
stortstraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 304 de straat bloedt huilend
haar stenen hart ligt open
en bloot als de eerste dag
haar prilste fundament gelegd
beklaagt ze het gebrek
aan respect voor een weg
die zij elke dag weer aflegt
de rotzooi aan haar randen
verdrijft de droge geuren
steriele zachtheid ten dienste
van wel zeker iedereen
maar niet de sluikse storter
haar witte stukjes…
Stanneke de leugenaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 428 een echte vent vol verhalen
van orgasme tot fantasme
en altijd bij de pinken
als het over echte venten gaat
zo met een fluisterstem traag
vertellen over toen die keer
dat hij den bak in vloog omdat
hij had gelogen over iets
waarover niet gezeverd wordt
of toen die andere dag
hij zijn ouwe vriend weer zag
met geld dat niet meer kon verspild…
requiem voor een dwaas
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 245 lijkenvingers
als stukjes tak
zonder groen
zonder vocht
er is geen beleven
van de dood, slechts
verwarring en ongeloof
voor hij die niet weet
waar het einde ligt
hem inhaalt en
onderuit schopt
zijn sterven zal komen
en gaan zoals hij leefde
onverwacht en meedogenloos
voor de gevolgen, hij wist
wat zijn geheugen moet zijn
en betaalt…
geminkt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.470 ontdaan van een oog
uiteraard het linker
dat hoeft geen betoog
hinkt hij achterop
zijn gedachten te snel
net zoals voorheen
voelt hij de tijd per seconde
duizendmaal meer dan toen
hij beide ballen scherp
van links naar rechts kon laten rollen
geen kapitein, maar al wel eenoog
zoekt hij nu zijn richting
hij is een plantrekker
die niet…
kerkplamuursel
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.551 onder de granieten boog
ontvlucht een streepje lucht
de vroom gedempte stilte
hier wordt gefluisterd
in diverse talen verhaald
over peilloos leed zo vreemd
dat het onherkenbaar wordt
geen deel van oorspronkelijk leven
wordt asiel gezocht in gewijd
het woord devoot opzij gelegd
voor de dood iedereen gelijk
bespaart men zich het brood
maar…
zijn centrum-loos
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 298 het idee komt naderbij
geslopen, zacht gelopen
tot de kern, het centrum
keurt, onderzoekt, verwerpt
de mare mag niet binnen
noch buiten, ze is immers
nooit goed te vertalen
vingers zonder blauw
zoals noest moest geweest
beroeren de roerloze pen
de rust in het schrijvershuis
zorgt voor ongekende onrust
de auteur gewezen kan niet anders…
de toekomst later
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 269 het bestoven raam op de toekomst
op een kier voor wie bang
zijn voeten niet te snel beweegt
het kan gesloten worden
met een simpele zucht
voor de onstuitbare zoeker
naar goud in dit leven
wenkt enkel het grote gat
waar gordijnen hangen waaien
op de ademtochten van passanten
te vlug dus onderweg nooit herkend
dit steedse raam hier
is…
dino-wiegelied
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 302 met een donker gebaar
plooit de nacht alweer
een vouw in het bestaan
van onafgewerkte plannen
tot rust gekomen handen
hunkeren onder hun juk
van overjaarse lagen eelt
naar hun verleden satijn
dit heden en haar duisternis
kunnen niet bekoren noch
het ochtendgloren wekken
de tijd groeft een nieuwe stempel
en draalt verder op 78 toeren…
stort de bui
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 364 verschroeid gras ligt loom
het iele hoofd op dorre akkers
waar het zwoegend wacht
op wat regen in de nacht
lacht een blinkend blik
op uitkijk voor wat roest
die ook zij weldra verwacht
een beetje kleur in elk bestaan
ruist het in de verte zacht
en vochtig zonder wroeging
over buiten nat en zo weer droog
van straffe ritmes zonder betoog…