Netgedichten

netgedicht (nr. 9.976):

pyrofiel

in het hart van het vuur
waar de hitte overheerst
tot felle hoopjes intens wit
in gebalde knopen pure energie
strekt de kosmos zich eindeloos uit
vervoegen hel en hemel zich in
samenspel tot aardse taferelen

voeden hongerige vlammen
flitse fantasma's vol prisma's
die stralen werpen in het rond
en winden stevig stromen laten
wervelen door gloeiende dampen
dorre druppels op bevlogen vlucht
niet gewend aan al dat rood geweld

wrijft de verknipte stokeziel
zich in de blauwe handen bij
het voelen van weer wat leven
prikkelt schroeiende zinnen
binnen de flakkercirkel van zijn
bestaan om te stoken
in de fik ermee