Netgedichten

netgedicht (nr. 11.838):

lafaard, verman je

over moed en macht heen mag hij
op verzoek van zijn iele goden
niet langer de trom nog roeren
noch stil noch luid maar
zich bekeren tot de stilte
in hart en hoofd en
terugkeren naar het begin
hij nog een soort visje was

teveel al verspeelde hij woorden
aan de dove oren der toeschouwers
van zijn laffe daden daags
het gevlucht onder het slaken
van wel duizend oorlogskreten
die hem de aftocht verzekerden

het is bezinningstijd
de loutering van een geest
die het omgekeerd kon bestaan
totaal onecht te wezen