Alle inzendingen over zeurt

vaag zeurt een vraag aftasten sudderen en pruttelen op de achtergrond daagt een antwoord…

Gesmolten tot regen en mist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar schone regen is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar schone regen is Wat is er gebeurd? Vuile regen die de lucht bemist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar al het vuil is Waar is ‘t gebleven? Zeg mij, waar al het vuil is Wat is er gebeurd?…

Maar toch, het weer dat kwakkelt en zeurt, wekt diep in mij de heimwee naar lente.…

triller moet een grote beurt hij zeurt aan alle kanten een slippertje was snel gemaakt de monteureuze met die roze suikerspin deed er oude onderdelen in…

Hij downloadt zijn optimisme en zeurt niet over zieltekort. De nieuwe tijd is schitterend, een mond vol toetsenbord. (deel van Joost Zwagerman gedicht uit hoofd geciteerd)…

kop in het zand ik wil het niet zien laat staan, voelen mijn rechterknie zeurt knarst, knaagt met pijn krijst om aandacht het uitgegraven hoofd belt een dokter voor de afspraak…

Maar Máxima... zo'n bééldige verschijning: Wie zeurt er dan nog over een verdwijning?…

Hij zeurt aan m'n kop m'n broek zakt er van af; ik pak zijn bretels. Hij sputtert tegen raakt verstrikt, wurgt zich; zelfdoding edelachtbare. Nu U weet hoe het zit mag ik toch wel naar huis; we eten pannenkoeken.…

dat ik jou uit moet leggen wat het is om zonder jou een reiziger zonder bagage die in jouw ogen heeft gekeken fantoompijn die zeurt verbondenheid met dromen een vreemdeling in eigen land een pluisje schokschouderend in de wind zoekt een plekje lees dan toch de verdomde korte berichten in de krant…

' En zo zeurt het stel al jaren zonder dat het komt tot paren. Moraal: Als de tijd het al niet kan, lieve lezertjes, wie dan? --------------------------------------------- uit: 'Hollands Maandblad', 20e jrg. 1978.…

Precies de drukste week van het jaar sneeuwt het en is het spekglad Toch komt alle post op tijd aan huis bikkels glijden dag in en uit van pad naar pad Één van die bikkels is mijn man zeurt en klaagt niet, doet 't met plezier Ode aan de postbesteller... waarna ik samen het hem het Kerstfeest vier…

is een wandelende kaars druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan…

Thuiskomen is jezelf overgeven en je dan compleet voelen de liefde bedrijven en heel worden warmte en beschutting je vader en moeder je wezen en je zijn hier in mijn huis duurt de leegte de pijn die zeurt over een kille plek Maak dat het zomert en maak me heel blijf tot het licht wordt en spreek mijn taal zing een nieuw lied…

Ik ben geen tentamen waar je geen zin in hebt om voor te leren Ik ben geen hond die zichzelf uitlaat omdat jij te lui bent Ik ben geen auto die niet rijdt omdat jij geen geld hebt om benzine te betalen Ik ben je moeder niet die je ontloopt omdat je vindt dat ze zeurt En ik ben vooral niet een dom blondje die niet door heeft wat…

In de weergekeerde rust cirkelt gierend op hoge toon een zaag schrijnend en schril zich door de nieuwe stilte heen en zeurt de rust hoorbaar in stukken. Eigentijds lawaaigeweld tuit mijn oren uit en steelt de stilte.…

En trek je er maar niets van aan, als mevrouw Staver weer eens zeurt En straks drinken we koffie, met verse appeltaart En gaan we kijken, hoeveel centjes er zijn gespaard Voor zuster Astrids afscheid, ze gaat trouwen weet je nog. En daarom kleuren we die kleurplaat, want kleuren vind je fijn lieverd, ja hé...toch ?…

Drie bladen wentelen rond de as gelijkmatig zuigen ze wind in de gestroomlijnde koker door een kluwen van kabels verbonden met fijne mazen het net dat verdeelt Groene stroom is verwekt in vallei of poldervlakte De baron die zich wentelt in blauw bloed zeurt over de vervuiling van de horizon de meeuw die zijn vleugels zou schenden Hij…

de stad galmen de klokken van de Jacobskerk om zeven even later de Michaelskerk Verderop de zon maakt zich los rood van inspanning van de heuvel In mij trilt het water van millennia evolutie, zweeft als ochtenmist omhoog Jij slaapt nog, draait je in het dekbed tegen de ochtendkou uit het open raam Overal kan ik zijn tegelijkertijd zeurt…

'Als je ooit eindigt in de goot, zoals met mij is gebeurd en je honger is zo groot, dat je maag om eten zeurt. Vermijd dan de laan waar de rijke leeft, ga naar de streek waar de boeren wonen. Terwijl een boer je vaak spek en bonen geeft, kom je bij de rijken vaak voor spek en bonen.'…

wat mensen uitgestapt ze morren ventje meters meegesleurd een mensenkring die groeit en zeurt... en niemand ziet de hand die van de slagersmand de deksel beurt...…

Vaandrager' wat zeurt die man toch over de croquetten oké, ze zijn wat aan de kleine kant maar wat verwacht je als het restaurant niet groter is gebouwd dan de maquette en straks bezoekt hij ook nog de toiletten daar loopt het vrijwel zeker uit de hand ik hoor hem nu al schreeuwen: moord en brand als hij de maat ziet van de kabinetten…

Meer dan op 't volkje dat betreurt en klankrijk zeurt als grond tussen gelieven splijt hou ik het op wat bijt, en wel om 't hardst. Poëzie is meer die barst zien, verifiëren, en dat dan zeggen. Barst. --------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1988.…

Met loftrompet in alle toonaarden sluipt hij weer naderbij en komt het harder aan bij mij als was ik er allergisch voor geworden Dan kom ik weer op de vanouds bekende plek en is er niet te vluchten Het verlangen knaagt en zeurt tot in mijn ziel en ik moet mijn hart weer luchten Ach, kon 'k maar even dat luikje sluiten voor alles wat…

Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht hij nog een keer, geknield voor ’t orgelfront, de trappers voor de vrouw bewegen die boven hem haar psalmen zong. ------------------------------- uit: 'Hora incerta', 1993.…

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend naar rookworst ovaal het loodje legde na de vorst verstijft nog in de schuur hing waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst nog uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft…

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend rookworst welk ovaal het loodje lag na de vorst verstijft in de schuur waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft geen smaak tooit smaakloos…

En niemand zanikt en zeurt tegen je aan, je kunt in stilte ook je zonden overdenken ter- wijl je uitblaast, en regen en wind maken je schoon en je wordt langzaam in de aarde opgenomen, alleen je botten, die je vorm gaven liggen nog in stilte na te genieten-…

Word ik dwingend weggeroepen, moet de hond nog uitgelaten, zeurt de wereld aan m'n kop! Als ik eindelijk de kans krijg alinea's op u los te laten, gaat de microfoon plots met verlof. Zo kan ik doorgaan, zo kan ik doorgaan - tot ik ook eens bof: 'Literaire dames en heren, Tussen logische handelingen vond ik noodzaak en zin.…

Ze rijdt in een porsche, maar vindt dat te min Ze wil een mercedes god, geef haar haar zin Ze zeurt om een benz, maar dat gaat er niet in Ze zingt voor haar fans, arme Janis Joplin Ze werkt dag en nacht, maar het zit haar niet mee Ze wil voor ze dertig is een huis aan zee Ze zingt tot ze paars ziet, alleen al 't idee…

Oh zalige maand van vier keer zeven dagen, waar in het begin het einde mij al roept, waardoor de snelheid van de winter floept en Valentijnse rozen vele harten plagen, je hebt mijn plichten heerlijk ingekort, en als er aan mijn werk een uurtje schort, zeg ik mijn baas: 't Is nu februari: wie zeurt van langer tijd, verkoopt slechts larie.…