inloggen

Gedichten over fotografie

gedicht (nr. 13):

Bij een oude foto

dertig was ik
(in 1963 was ik niet lelijk)
de vrouw die me fotografeerde zei:
nu moet je aan mij denken
ontspan je lippen

een gescheiden vrouw
met vier aardige katten
maar even dominerend
als mijn Duitse hospita
dus hield ik flink afstand

ze had een donkere kamer
waarin ze mij heeft ontwikkeld
zelfs uitvergroot
(later ingelijst
hoelang heb ik op haar buffet
gestaan?
wat heeft ze ernaar starende
gedaan?)

onlangs toonde ik iemand
die foto
hij vroeg:
is dat je zoon?

-----------------------------------------
uit: 'Het Albanese wonderkind', 1991.

Schrijver: Frans Pointl
Inzender: wb, 14 maart 2019


Geplaatst in de categorie: fotografie

2.0 met 47 stemmen aantal keer bekeken 14.131

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)