Heimwee

ik vraag me af: "waar zou moeder nu zijn"?
ik hoor haar stem nog vaak in mijn gedachten
en vraag dan raad en voel weer dieper pijn
omdat ik 't antwoord hier niet kan verwachten

noem mij niet dweperig, gun mij dit stil verdriet
aan moeders leven had ik geen eind gedacht
het zwarte vest, het onaf breiwerk heeft gewacht
en ligt nog, zoals zij 't achterliet

uw foto op de schouw naast de pendule
gaat 's avonds leven, en het is weer goed
zoals zijzelf achter de haard gezeten
wat praten kon en mijn gedachten las
ik voel uw bijzijn als een nieuw geweten
dat mij bestuurt en dat voor mij uit tast

------------------------------------------------
uit: Gedichten en proza van Henny Wilmer*)

*) Henny Wilmer was een dichter die tijdens zijn studiejaren in Nijmegen regelmatig in literaire bundels publiceerde.
In het huis van zijn ouders werd na zijn overlijden een tasje gevonden van zijn moeder met daarin van allerlei herinneringen aan de jongste zoon Henny, die op 16 november 1956 op 26-jarige leeftijd een eind aan zijn leven had gemaakt. Het tasje bevat een aantal persoonlijke herinneringen zoals brieven, een inschrijvingskaart van de universiteit en een tweetal 'In Memoriams' uit het Nijmeegs Studentenblad. Daarnaast een brief, vol dankbaarheid van Henny aan zijn vader die op 14 november jarig was. Hij schreef die brief op 12 november. Vier dagen later werd hij dood gevonden.
Een tasje vol tranen. Zijn nicht, Roswitha Witten, besloot toen Henny 85 jaar geworden zou zijn, hem door het bundelen van zijn gedichten en vele foto’s, de eer te doen toekomen die hij verdient, ook al is het postuum.
Het boek is in een kleine oplage gedrukt, voor familie en vrienden in december 2014: http://www.roswithawitten.nl/gedichten-henny-wilmer/

Heimwee Herinneringen Wat blijft

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 3.190