wij sparen woorden voor morgen om iets na te laten voor de erven... woorden van troost bijvoorbeeld…

Een inbreker breekt soms in het vertrouwen het meest. Dat niet gedeelde geheim van een persoonlijke feest. Die gesloten fles champagne tot het einde toe bewaard. Die zich pas opent voor wie het geheim zich openbaart. In bubbels geschonken Met liefde gedronken breekt er iets bij de inbreker en de overrompelde geest. Drinkt de drank tot…

Zovele kaarsen zijn in twijfel opgebrand Alleen jouw mooiste foto aan de wand. Jouw bloemen zijn gedroogd en verflenst. Met weemoed vervulde ik je laatste wens. ‘k Heb veel geschreid en veel gebeden. Mijn verdriet is lang nog niet geleden. Je was te uitgeblust om iets te vragen te ziek om over pijn te klagen. Doch de angel die mij het meeste…

[Dit schreef ik voor iemand] Liefde Voor mijn verdriet heb ik niet gekozen. Jij was degene die het allemaal opgaf. Je koos voor een ander, maar nu wil je rust omdat je er niet uitkomt. Gelukkig besloot ik bij je weg te gaan. Je hebt mij veel verdriet gegeven. Het gaat je goed en op een wonder hoef je niet meer te rekenen…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

hij vertrok in de nacht zo plots en onverwacht geen deur was geopend niemand had hem zien lopen alle luiken bleven zelfs dicht en nergens lag een bericht het laken onaangeroerd het lichaam omwoeld zijn hart had het begeven zijn ziel naar het Hoogland gedreven daar in 't Eeuwige Licht kreeg de aarde 'n tranengezicht niemand die…

Ik huil in dit romantisch klassieke stuk gaat het wenen nooit heen het blijft maar komen en raakt het diepste van mijn ziel en zaligheid en de eeuwigheid welke ook mij wacht dit stuk wat steeds tranen zal brengen welke ik telkenmale zal plengen me zachtkens en intens verdrietig makend over zoveel niet bereikt, niet gekregen afgewezen…

hoe vrij zijn wij ach zelfs water is gebonden aan stroming en getij bergen blijven staan waar ze stonden nooit verkassen zij planeten en manen verslingert aan banen de zon op haar vaste plaats van waarde met haar warmte voedt ze moeder aarde wij gebonden aan werk relaties aan huis wanneer zij we vrij diepzinnige teksten veronderstelde dichterij…

Haar wapperende gewaad verraadt een prachtig vrouwenlijf van top tot teen dat alles in de juiste proporties haar mooie gezicht lijkt gereserveerd te staan maar na een eerst kus zal ze gaan liggen haar lijf ademt liefde lichamelijkheid en sensualiteit in en uit waar ze/je zo van zal genieten haar, het beeld mag jij steeds bijstellen…

Het is niet uit de kast komen maar uit de kerk komen en vooral blijven want het zijn de meeste geloven welke telkenmale weer en weer en weer de deuren in het slot laten vallen vanwege het verzonnen lot wat ons wacht zoals een collega, Islamitische mij vertelde “Jij homo word verbrand in de hel daar wordt je ook weer geboren barend brandend…

voor Herman van Veen niemand wordt gemist zegt men ietwat benepen maar men blijft namen strepen zodat 't stiller wordt en je denkt dat je iets mist doch als je je vergewist weet je het beslist niemand wordt gemist…

Ik ben een bloempje, dat niet wilde groeien Ik bleef liever klein om niet tegen muren op te hoeven bloeien. Ik ben een bloempje, dat kijkt naar de wereld om zich heen. Ik leef van haar afzijdig om mij niet te stoten aan al het steen. Ik ben een bloempje, dat hoewel klein, niet schroomt in spijt. Ik ben minder, maar ook meer om eigen…

Zij, hij, jij, wij en de grote Hij BACH IN MONNICKENDAM; Bach door generaties heen Ja, ze (1) was er bij deze zondagmiddag bij ‘Bach in Monnickendam’ op 6 oktober 2019 mijn moeder mijn dode moeder bijna precies 10 jaar geleden overleden op ruim 96 jarige leeftijd, 12 oktober 2009 ja, ze was erbij vanmiddag met ‘Bach in Monnickendam’…

Zo'n liefde, zo mooi, zo wonderlijk mooi. Zo'n kus, zo zacht, zo wonderlijk zacht. Zo'n streling, zo puur, zo wonderlijk puur. Zo'n droom, zo enig, zo wonderlijk enig. Zo'n liefde, zo stuk, zo pijnlijk stuk.…

[Dit schreef ik voor mensen] Lieve zoon, we missen je heel erg. Op 24 jarige leeftijd overleed je aan een hersenbloeding in 2015. Je zat bij de marine, daar had je het heel goed naar je zin. Je had een prachtige uitstraling, vaak met een mooie glimlach. Nu jou dit is overkomen, is het heel moeilijk voor ons om zonder je te…

uw land zo mooi en schoon u ziet het misschien niet voor u is het zo algemeen gewoon u ervaart uw land zelf als plat maar geloof me er zijn bergen zat bergen vol met pieken van geluk je kunt ze bewerken zoveel je wilt maar ze gaan bijna nooit stuk wat uw oog voornamelijk ziet is waar molshopen ellende ontstaan u weet ze zitten vol verdriet…

De kleine aarde, ik en de rest. Het mannetje leeft, doet voor zijn leven zijn best. Het vrouwtje zorgt dat het hem naar den vleze gaat. Zodat hij dagelijks goed zijn mannetje staat. Het bestaan draagt over een eenrichting spoor. De kleine aarde, ik en te vol. Het mannetje spint, draait om zijn as als een tol. Het vrouwtje zoekt met hem…

Ik heb een lieveheersbeestje van een plastic paal gehaald en met mijn wijsvinger op een bloeiende plant gezet.…

De vuilnisman daar achter op die wagen Leegt de containers alle dagen Of het nu GFT is, plastic of papier Dat interesseert hem echt geen zier Hij verdient voor vrouw en kinderen de kost Niet iedereen is voor dat werk te porren Maar hij doet het toch maar, zonder morren En zo worden wij van onze zooi verlost Een hondenbaan wordt er weleens…

De stad ontwaakt uit de strenge nacht. Sluiers van nevel omhullen haar gebouwen. Uit haar centrum kruipen onverwacht de ingezeten mannen en vrouwen. De ochtend zet haar wereld in een roze gloed, het gebroken ochtendlicht, dat aan een parelketting denken doet. De stad is ook vandaag weer een bron van eeuwig leven. Jaren, maanden rijgen zich…