Lief Valentijnsgedicht
Zoals de wind koralen weeft
door de gewelven van de nacht
Blauwbloesems zacht sluimeren
in de boezem van het woud
Zoals het leven weer ontwaakt
in de zomer van de wereld
De gloed van schoonheid straalt
in de spiegel van heldere ogen
Zo verlangt mijn zijn naar jou
als naar een glimlach
broos en teder
een warme zonnestraal
boven een verre vallei
als naar een wonder verhaal
dat nooit zal eindigen
een vreemde melodie
maar o zo mooi
die ik nooit vergeten zal
Geplaatst in de categorie: valentijn