DODENHERDENKING 1947
Nu nog niet zo lang geleden
Gaven mannen, recht van leden,
Het beste wat zij konden geven:
Het offer van hun eigen leven
Op het altaar van het recht.
Opdat ’t goede won van ’t slecht’.
Dat was het doel van ‘t vurig streven.
Echter zij die achterbleven,
Enkel in het harde leven,
Kunnen het niet altijd omvatten,
Dat verlies van al hun schatten.
Een plaats is leeg, diep in hun hart.
Blijven zij alleen in smart?
Kan men wel die pijn bevatten?
Nee, waar mensen kunnen strijden
Zodat naasten minder lijden,
Moeten wij die helden eren.
Moet ons het lot van hun dierbaren deren.
Altijd lof voor hun heldenmoed,
Die hen kostte hun eigen bloed
Om de kwade vloed te keren.
mei 1947
Geplaatst in de categorie: oorlog