Alleen met z'n tweeën

Het grootste deel van mijn bestaan
ben ik dat, wat men denkt te zien,
al jaren denkt te kennen.
Toch ben ik méér en heel misschien
dat ik ooit zal bekennen
dat ik steeds zelf de keuze maak,
wie van mijn tweeën er verschijnt
of eventjes, al naar behoefte,
naar de achtergrond verdwijnt.

Het fijne is, dat ik begrijp waarom en ook wanneer
er zo’n moment is aangebroken dat ik weer
mijn stille teruggetrokken ik echt prefereer boven
het drukke wezen dat een ieder schijnt te willen “lezen”

’t is heerlijk rustig om zo, met zijn tweeën, één te kunnen zijn.

tweeën

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 17 stemmen 404